Het kindgebonden budget is bestemd om te worden besteed aan het kind of de kinderen en niet om te voorzien in het levensonderhoud van de verzorgende ouder. Het vermindert dus niet de behoefte aan partneralimentatie. Dat heeft de Hoge Raad onlangs beslist in een prejudiciële procedure.
In een eerdere prejudiciële beslissing van 9 oktober 2015 (ECLI:NL:HR:2015:3011) heeft de Hoge Raad bepaald dat het kindgebonden budget als inkomen meegenomen moet worden in de draagkrachtberekening van de verzorgende ouder. Vervolgens is de vraag gerezen of met het kindgebonden budget (voor zover daarmee een hoger bedrag is gemoeid dan het aandeel van de ontvangende ouder in de kosten van het kind of de kinderen) wel of geen rekening gehouden moet worden bij het berekenen van de partneralimentatie. In de rechtspraak bestaan op dit punt uiteenlopende opvattingen. Daarom stelde het gerechtshof Den Haag daarover deze nieuwe prejudiciële vraag aan de Hoge Raad.
Antwoord prejudiciële vraag
De Hoge Raad beantwoordt de prejudiciële vraag als volgt: “Bij het kindgebonden budget is sprake van een overheidsbijdrage van aanvullende aard, waarvan het karakter meebrengt dat die bijdrage buiten beschouwing moet worden gelaten bij het vaststellen van de behoefte van de alimentatiegerechtigde aan een uitkering tot levensonderhoud op de voet van art. 1:157 BW.”
Het KGB ( niet de) is dus voor de leuke dingen die het kind krijgt van de Staat?