De opschorting van de handhaving van de omstreden Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (DBA) is verlengd tot 1 januari 2020. Dat schrijven minister Koolmees van Sociale Zaken en staatssecretaris Snel van Financiën vrijdag in een brief aan de Tweede Kamer. Vanaf 2020 moet nieuwe wetgeving klaar zijn. Tot die tijd krijgen opdrachtgevers en opdrachtnemers geen boetes of naheffingen als achteraf geconstateerd wordt dat er sprake is van een dienstbetrekking.
Kwaadwillenden
Wel gaat het kabinet de mogelijkheden voor de handhaving van kwaadwillenden vanaf 1 juli 2018 verruimen. Van kwaadwillendheid is sprake als bewezen kan worden dat er sprake is van een (fictieve) dienstbetrekking, evidente èn opzettelijke schijnzelfstandigheid.
Dienstbetrekking
Met de Wet DBA is de afgelopen periode geprobeerd duidelijkheid te scheppen over de vraag wanneer er sprake is van een dienstbetrekking. In plaats van duidelijkheid leverde de wet juist veel onrust onder ZZP’ers en opdrachtgevers op. Daarom zet het kabinet nu in op nieuwe wet- en regelgeving.
Doel
Het kabinet wil schijnzelfstandigheid onder ZZP’ers tegengaan en een einde maken aan de situatie dat mensen als ZZP’ers werken voor een tarief dat zo laag is dat zij zich niet kunnen verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid en geen pensioen kunnen opbouwen. Anderzijds wil het kabinet een einde maken aan het concurrentienadeel dat bedrijven ondervinden die zich aan de regels houden omdat andere bedrijven handige constructies gebruiken om lonen te drukken en risico’s af te wentelen. Vaste werknemers, flexwerkers en ZZP’ers horen op de werkvloer geen concurrenten van elkaar te zijn, stelt het kabinet.
We zullen nog af moeten wachten wat dit voor de praktijk zal betekenen. Zo is het eigenlijk niet duidelijk wanneer er sprake is van evidente en opzettelijke schijnzelfstandigheid. Evidente betekent volgens de dikke van Dale: duidelijk, zonneklaar. Wordt er voor de uitleg van de toezegging tot niet handhaven dezelfde betekenis aan gegeven? Zo ja, voor wie duidelijk of zonneklaar? De Belastingdienst of de opdrachtgever en/of opdrachtnemer? Hoe gaat de opzet hier bewezen worden?