De houdbaarheid van de geestelijke gezondheidszorg in Nederland staat onder druk, zo concludeert KPMG in een rapport. De marges zijn te klein en het personeelsgebrek is groot.
Vooral de grotere (integrale) GGZ-instellingen moeten zorg leveren onder grote financiële druk, aldus KPMG. ‘Ze zitten gevangen in het huidige systeem van omzetplafonds en prijsplafonds, waarbij een afspraak gemaakt wordt over de maximale gemiddelde prijs per patiënt. De marges waren de afgelopen jaren beperkt.’
Toekomstbestendigheid een vraagteken
De geldproblemen zijn ook een risico voor de toekomstbestendigheid en transformatiekracht van de Nederlandse zorg, aldus het rapport. ‘We zien dat aanbieders moeite hebben om noodzakelijke innovaties te bekostigen of hun primaire proces te herontwerpen. Noodzakelijke (IT)-investeringen om de transitie richting de toekomst te kunnen maken zijn niet altijd mogelijk. Naast de financiële druk zien we ook spanning op de operationele processen door het toenemende personeelstekort bij aanbieders. We worden steeds vaker geconfronteerd met wachttijden, te hoge werkdruk op de crisisdienst en het sluiten van klinieken. Dit baart zorgen voor de toegankelijkheid en kwaliteit van de zorg. Ondanks de wachttijden is de toegankelijkheid van de GGZ door de komst van de POH-GGZ en Basis GGZ verbeterd: meer bereik en minder stigma.’
Trage stappen
Volgens KPMG moet er een ander perspectief worden gekozen. ‘zowel in de benadering van de patiënt (focus op gezondheid in plaats van ziekte), als in de wijze van het organiseren van de zorg, waarbij technologie een cruciale rol speelt’. ‘We zien dat er al mooie stappen worden gezet op het gebied van zorg in de wijk en technologische innovaties, zoals e-health en behandeling met behulp van gamification. Het gaat echter veel te traag.’
Echte transformatie
Daarom moet de bestaande GGZ echt worden getransformeerd, vindt KPMG. ‘De oplossingen voor de toekomst moeten gezocht worden in andere en slimmere manieren van werken. Die helpen om de beschikbare capaciteit optimaal te benutten en de nieuwe mogelijkheden meer ruimte te geven. Het anders organiseren van de zorg is daarom niet alleen onontkoombaar, maar ook gewenst. Daarvoor zijn regie op de transitie, decentrale initiatieven en ruimte voor investeringen in onder andere digitale oplossingen nodig om de noodzakelijke veranderingen te realiseren.’
Geef een reactie