Onderzoek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam wijst uit dat de gemeentelijke jaarverslagen het dikst van alle jaarverslagen in de publieke en non-profit sector zijn. Qua leesbaarheid scoren de gemeenten daarentegen stukken beter dan onderwijsinstellingen, ziekenhuizen en goede doelen. Dit meldt Binnenlands Bestuur.
Hoofddocent accounting Tjerk Budding van de Vrije Universiteit van Amsterdam heeft in zijn onderzoek de trends in verslaglegging de publieke en non-profit sector sinds 1994 in beeld gebracht. Daaruit blijkt dat de gemeentelijke jaarverslagen in zo’n tien jaar tijd ruim vier keer zo dik zijn geworden. Ze zijn zelfs het dikst van alle jaarverslagen in de publieke en non-profit sector. In 2001 waren de jaarverslagen van gemeentes gemiddeld nog 20.000 woorden, in 2013 was het toegenomen naar gemiddels 90.000 woorden.
Leesbaarheid
De dikte van de verslagen doet niets af aan de leesbaarheid. De gemeentelijke jaarverslagen lezen stukken beter dan die van onderwijsinstellingen, ziekenhuizen en goede doelen. De mate van leesbaarheid wordt onder andere gemeten met de zogeheten Flesch-Douma-formule. Dit is een tool waarmee de gemiddelde zinslengte en het aantal lettergrepen berekend kunnen worden. Als verklaring voor de relatief goede score geeft Tjerk Budding het argument dat de gemeentelijke jaarverslagen zijn geschreven voor raadsleden, die uit de bevolking zijn geselecteerd. ‘Dat is toch een andere doelgroep dan specialisten of toezichthoudende organen’, zegt hij.
Geef een reactie