In het MKB worden cijfers vaak zodanig opgesteld dat vooral zo min mogelijk belasting hoeft te worden afdragen. Daardoor bieden financiële rapportages voor potentiële geldschieters mogelijk een onvoldoende realistisch beeld.
Zowel de feitelijke prestatiecurve als de forecasts zijn daardoor soms nauwelijks objectief te beoordelen. Aangezien kredietaanvragen voornamelijk elektronische worden beoordeeld werkt deze handelwijze vooral de ondernemers in het kleinbedrijf tegen. Het verbeteren van deze rapportages is iets dat accountants en administratiekantoren zich kunnen en zouden moeten aantrekken.
In een opiniestuk in Het FD van 6 februari jl. bepleitte Jaap Koelewijn een ondernemender cultuur voor financiering van het MKB. Hij stelt dat geldschieters meer bereidheid moeten tonen om risico’s te nemen. Daarvoor is wel meer financiële transparantie en vooral een andere houding ten aanzien van de financiële rapportages binnen het MKB nodig.
Het merendeel van de MKB’ers met moeilijk in te vullen kredietbehoeften is te vinden in het kleinbedrijf en in het middensegment. Zij kampen vaak met een uiterst beperkte financiële transparantie. Tegen dat risico-element lopen alle financiers aan, inclusief de institutionele beleggers.
In het MKB vormt de financieel-administratieve organisatie vaker het sluitstuk van de organisatie dan het kloppend hart ervan. Overwegend gaat het ook om persoonlijke ondernemingen waar zakelijke en privébelangen financieel flink door elkaar heen lopen. In combinatie met de hierboven al gememoreerde fiscale uitgangspunten levert dat potentiële financiers vaak, te vaak, een te weinig representatief beeld van de onderneming op.
In de goeie ouwe tijd, toen alle kredietaanvragen nog door mensenhanden gingen, was dat probleem nog hanteerbaar. Nu de eerste risico inschattingen, zeker in de kleinzakelijke markt, geautomatiseerd verlopen vormen onvoldoende representatieve cijfers een concrete belemmering voor goedkeuringen.
De mankerende financiële verslaglegging gecombineerd met een tekortschietende en onvoldoende transparante risicomonitoring zijn bepalende factoren voor het gemiddeld hoge risicoprofiel van MKB’ers. Zolang daar niets aan veranderd – en dat is deels een mentaliteitskwestie waarbij ook adviseurs hun verantwoordelijkheid zouden moeten nemen – dan zullen de goedgevulde geldpotten van financiers en investeerders voor het MKB grotendeels gesloten blijven.
Met realistische cijfers en transparante periodieke monitoring van resultaten kunnen risico’s tijdig worden beoordeeld en gemitigeerd. Technisch is dat geen enkel probleem en financiers kunnen het afdwingen. Dat zouden zij volgens mij allemaal ook stelselmatiger moeten doen.
Het is echter ook vooral aan de MKB’ers zelf om meer tijd, aandacht en energie te steken in structureel beter informeren van hun stakeholders. Dit sluit de risico’s niet uit maar maakt die wel zoveel beter beheersbaar dat geldschieters meer comfort kan worden geboden zodat die wél met geld over de brug komen. Vooral voor accountants en administratiekantoren, toch bij uitstek de vertrouwenspersonen van ondernemers, acht ik hierbij een cruciale en sturende rol weggelegd.
Accountancy Vanmorgen organiseert tijdens de ‘Week van de Financiën’ op vrijdag 17 februari een voorprogramma speciaal voor accountants. Bekijk hier het programma.
Geef een antwoord