Bubbelen

Het was me het weekje wel in de accountancybubbel, zo in de eerste week van april. Het begon natuurlijk met de aankondiging van de NBA om te gaan voor één accountantstitel. Ik was even in verwarring. Waarom nu, dacht ik. Hebben we als beroep nu niet wat anders aan ons hoofd?

Het bleek een 1-aprilgrap en dat vanuit de burelen van de altijd zo saaie NBA. Mijn mondhoeken krulden lichtjes omhoog. ‘Goede prank’ zouden mijn jongens zeggen. De Young Profs waren slim, door toe te geven dat ze er toch ingestonken waren. Maar zij kaapten het momentum ook slim door de ene titel serieus ter discussie te stellen. Er ontstond een leuke discussie over die ene titel – en dit krijgt nog wel een staartje, denk ik zo.

Reactie Novak

Hoe anders was de reactie van de Old Profs van Novak, of moet ik Novaa zeggen? Toen ze dit begin februari bekendmaakten, dacht ik eerst dat het een wel heel vroege 1-aprilgrap was. Hun verhaal is van een andere orde dan dat van de Young Professionals. Het is mij helder dat er binnen de burelen van de Novak duidelijk minder gelachen wordt. Ze konden de 1-aprilgrap van de NBA niet op prijs stellen. ‘De NBA komt te weinig op voor de MKB-accountant’ destilleer ik uit hun stuk. In Amsterdam moet men meer doen met kwaliteitsbewaking, verdienmodellen, digitalisering, imago, het binden van nieuwe medewerkers, opleiding en permanente educatie van de MKB-accountant. Wat dat nu weer te maken heeft met een accountantstitel, snap ik niet zo goed. Is een groot aantal van de door hen opgesomde zaken niet gewoon de verantwoordelijkheid van een individueel kantoor? Misschien maar eens met de mannen van Novak over hebben tijdens het plastic vissen. Oh nee, dat vonden ze ook al geen goed idee. Alsof duurzaamheid geen nieuw verdienmodel voor accountants kan zijn.

Opvallende vrijspraak

Vrijdag was er een opvallende vrijspraak van de van belastingfraude verdachte topman van KPMG. De rechter veegde nogal resoluut de beschuldigingen van het OM van tafel. KPMG schikte indertijd wel met de Belastingdienst, echter: zonder schuld te bekennen. Deze hele affaire was destijds een van de redenen van de politiek om stevig naar de accountants te wijzen. De vraag is wat er nu gaat gebeuren, mede tegen de achtergrond van de aanstaande uitspraak in de rechtszaak tegen de AFM.

Ski-uitje met een luchtje

Het blazoen van een van de Big Four is dus weer een beetje opgevijzeld, maar laat er nu aan een ander alweer een luchtje zitten. Een ski-uitje van EY was een wat banale uitspatting en dat kwam weer uitgebreid op social media. Tja, in deze transparante tijden verschijnt daar alles op, dus ook de brief van het management waarin gesmeekt werd om het toch vooral niet verder te delen. Helaas hebben we het ‘de eer van de stand’-artikel niet meer, maar als de betrokkene een accountant was of wil worden, moet hij de tekst van de accountantseed er (nog) een keer op nalezen.

Uit de bubbel

Maar het mooiste bericht van afgelopen week is toch wel het aangekondigde vertrek van Merel van Vroonhoven van de AFM. Merel stapt letterlijk uit de bubbel en stapt over naar het speciaal onderwijs. Ik denk dat veel accountants deze week daar wel een wenkbrauw over hebben opgetrokken – en ook snel hebben berekend wat zij dan terug zou gaan in salaris. Maar de echte rekensom die er moet worden gemaakt, is hoeveel meer maatschappelijke bijdrage Merel levert als onderwijzeres in het speciaal onderwijs. Ik heb zelf een zoon met een beperking en ik ben in het speciaal onderwijs heel veel echte topvrouwen en topmannen tegengekomen, die zich iedere dag weer inzetten voor de meest zwakken in de samenleving. Ik heb het dan over kinderen met vaak meervoudige handicaps, die niet kunnen lopen, niet kunnen praten, niet kunnen horen, die moeite hebben om zich te concentreren en die soms ook nog maar een heel kort leven voor zich hebben. Wat mij altijd wel altijd opgevallen is, is dat er wel veel gelachen wordt en dat deze kinderen ondanks hun beperkingen vaak heel vrolijk zijn en met het allerkleinste beetje al heel tevreden. In het speciaal onderwijs maken ze geen skireisje met de zaak, schikken ze niet met de Belastingdienst, maken ze zich niet druk om een titel. Misschien moet we inderdaad het plastic vissen laten zitten, maar in plaats daarvan een dagje meelopen met de toekomstige collega’s van Merel. Om een beetje uit onze bubbel te komen…

Fou-Khan Tsang RA, voorzitter van de Raad van Bestuur van Alfa Accountants & Adviseurs. Deze tekst is geschreven op persoonlijke titel.