Geleidelijk aan mogen de teugels wat losser. Maar niemand heeft zicht op wanneer alle beperkende maatregelen voorbij zijn. Op macro-economisch niveau kunnen we dit jaar een krimp verwachten van ruim 7%, gevolgd door in 2021 een herstel van 6%. Dat zou de schade bijna goed maken. Er worden vergelijkingen getrokken met 9 11, volgend jaar 20 jaar geleden. Of met de kredietcrises van 2008 en de nasleep ervan. Heeft de coronacrisis een vergelijkbare impact.
Appels en peren kun je prima met elkaar vergelijken. Het is allebei fruit en bevat gezonde doses vitamine c, groeien allebei aan bomen en zouden zo maar in je tuin kunnen staan. Ja, de vormen zijn verschillend en het smaakt ook anders.
Eerdere crises
Bij het vergelijken van 9 11, de kredietcrisis en corona kijk ik nu naar de impact ervan op het dagelijks leven. Daarmee wil ik absoluut niet te kort doen aan het persoonlijk leed van de talloze slachtoffers – direct en indirect – van 9 11 en de mensen die hun werk verloren en financieel geruïneerd uit de 2008 crisis kwamen.
De coronacrisis is anders. Wereldwijd zijn er al meer dan een kwart miljoen mensen aan het virus overleden. De economische schade is ook enorm. Maar er is wel een groot verschil. 9 11 en de financiële crisis van 2008 hebben het dagelijks leven in ons land niet fundamenteel veranderd. Dat doet de coronacrisis wel. We zien mensen in onze omgeving die ziek zijn, of zijn geweest. De coronacrisis perkt daadwerkelijk ook fysiek onze bewegingsvrijheid in. Dat is een groot verschil met de twee eerdere crises van deze eeuw.
Niet maar naar het café, restaurant of theater. Lege terrasjes, ouderen waar we niet meer langs mogen komen. De anderhalve meter wachtrijen voor de supermarkt of Ikea. Vakantieplannen voor Frankrijk, Italië of de Waddeneilanden zijn ineens van de baan. We werken vanuit huis, en sommigen werken niet. Bloemen- en aardappeltelers zijn ineens hun afzetmarkten kwijt. Kortom: de impact is voor iedereen in het dagelijks leven merkbaar. Grote en kleine ondernemingen vallen om en/of hebben dringend en acuut behoefte aan staatssteun. Wie had dat kunnen voorzien? Die vraag is overigens wel te beantwoorden. Het is niet alleen Bil Gates die een aantal jaren geleden al wees op de mogelijke, wereldwijde risico’s van een pandemie.
Wat ziet de accountancy hiervan? Hoe slecht/goed gaat het met ondernemend Nederland? Met accountantskantoren? Hoe werken de overheidsmaatregelen in de praktijk? Is de administratieve last behapbaar?
Corona in 2005?
Wat verandert er op kantoor? Lukt de onmiddellijke en onverbiddelijke omslag naar digitaal werken vanuit huis? En beklijft het straks? Gaat verandermanagement straks niet meer over hoe je verandert, maar over hoe je veranderingen borgt in je organisatie? Stel je de coronacrisis eens voor in 2005. Cloud was niet vanzelfsprekend. Online werken bestond nog nauwelijks. Microsoft Teams en Zoom bestonden nog niet. Online werken was uitzondering. Ik ben heel benieuwd naar wat er van de nieuwe wijzen van werken beklijft. Maakt accountancy nu in een keer en masse de omslag? Het zou zo maar kunnen. FH
Overigens: wij willen heel graag weten hoe onze lezers over de coronacrisis en de effecten ervan op de accountancybranche en ondernemend Nederland denken. Daarom is vandaag onze corona-enquête van start gegaan. Meer weten volg deze link
Geef een reactie