
De forensisch accountant werd aangesteld door de rechtbank Amsterdam om onder meer de facturen voor inhuur van uitzendkrachten te onderzoeken. Dat zijn dezelfde facturen waar de accountant in de tuchtzaak van 2023 onvoldoende naar had gekeken en waarvoor hij berispt is.
Waarover gaat deze kwestie?
De klager in beide tuchtprocedures sloot in oktober 2020 een overeenkomst met de onderneming Tunica Trading BV om samen beschermingsmiddelen tegen Covid-19 op de markt te brengen. Beide partijen begonnen eind dat jaar met de exploitatie van Covid-19 teststraten. Begin 2021 zat het land nog grotendeels op slot door stringente coronamaatregelen. Mensen mochten in januari bijvoorbeeld maximaal één bezoeker per dag thuis ontvangen. Eind die maand gold er zelfs een avondklok: na negen uur ’s avonds mocht je alleen bij uitzondering nog naar buiten. Vanaf maart werd alles langzaamaan versoepeld. Tussen maart 2021 en maart 2022 kwamen er door het hele land teststraten (Testen voor Toegang, een project van Stichting Open Nederland) waar mensen een testbewijs konden halen. Ze werden op corona getest en was het resultaat negatief, dan kon je met zo’n bewijs naar bepaalde activiteiten of instellingen, zoals musea of theaters.
Tunica Trading besloot dat jaar in te schrijven in een grote aanbesteding van Stichting Open Nederland (SON) voor de exploitatie van teststraten in Noord- en Oost-Nederland. Het bedrijf vond onderaannemers om deze grote klus aan te nemen. Het ging hiertoe samenwerken met Benivi BV, een samenwerking van een huisarts en haar compagnon, en met Dutch Medicals BV, een bedrijf van twee mannen die al de onderneming Sneltestloket.nl hadden. Ze wonnen de aanbesteding en exploiteerden vervolgens teststraten in Emmen, Zwolle, Assen, Leeuwarden, Sneek, Hardenberg, Groningen, Delfzijl, Dokkum en Drachten. Een lucratieve handel, bleek later: SON betaalde het samenwerkingsverband 18 miljoen euro uit. Medewerkers werden aangetrokken via uitzendbureau Med-Jobs.
Onderzoek SON
In oktober 2021 kondigde SON een onderzoek aan naar de juiste besteding van publieke gelden. Er ontstond paniek binnen dit samenwerkingsverband omdat het variabele deel van de vergoeding van SON – ter grootte van 12,5 miljoen euro – was uitbetaald voor de inzet van 97.201 uren van werknemers in de teststraten. Tunica had het ingeschakelde uitzendbureau Med-Jobs op dat moment slechts uitbetaald voor 61.818 uren. Er werd gevreesd dat er miljoenen terugbetaald moesten worden aan SON.
‘Valse facturen’
Om het gat te dichten worden vervolgens facturen opgesteld voor zogeheten stand-by-uren. Facturen die vals zijn, zegt de klager. Hij heeft zich daar naar eigen zeggen altijd tegen verzet maar de anderen in het samenwerkingsverband zetten toch deze constructie voort. Personeel dat niet nodig was maar stand-by stond, werd volgens die facturen wel voor het volle bedrag verrekend. De hoogte van de facturen, goed voor een uitbetaald bedrag van 1,6 miljoen euro, en de omvang van het aantal stand-by-uren (77.000) in relatie tot het totale aantal gedeclareerde uren had reden moeten zijn voor nader onderzoek, oordeelde de Accountantskamer eind 2023 in de tuchtzaak tegen de accountant van het samenwerkingsverband. Pasten die uren wel bij de capaciteit van de teststraten? En zijn de door het uitzendbureau gedeclareerde kosten voor die stand-by-uren daadwerkelijk gemaakt? Vragen die de accountant had moeten beantwoorden, of op zijn minst daartoe een poging had moeten doen.
Forensisch accountant
Deze facturen en de vermeende uitbetaling daarvan spelen ook een belangrijke rol in de civiele zaak tegen Tunica Trading. De rechtbank Amsterdam vroeg de forensisch accountant van Grant Thornton te onderzoeken of het aantal gedeclareerde stand-by-uren in verhouding staat tot de capaciteit van de teststraten en of deze daadwerkelijk aan de medewerkers zijn uitbetaald. Volgens de klager weigert Tunica echter de administratie te overhandigen, want ook de forensisch accountant kreeg de benodigde loonstroken en vooral de bankafschriften niet. Zo kon hij dus nooit controleren of die uren ook daadwerkelijk aan de uitzendkrachten zijn uitbetaald. Dat had volgens de klager reden moeten zijn voor de accountant om zijn opdracht terug te geven. Ook verzuimde hij het gebrek aan stukken te melden bij de rechtbank. Volgens de klager misleidde hij de rechtbank zelfs opzettelijk tot het uitbetalen van zijn declaraties ter grootte van ruim een ton. Ook aanvullend bewijs, zoals een opgenomen telefoongesprek waarin de al eerder berispte accountant zei de werkwijze rond de facturen ‘keiharde fraude’ noemde, legde hij volgens de klager naast zich neer.
Volgens de klager is hier sprake van miljoenenfraude. Naast de 1,6 miljoen euro betreffende de facturen van Med-Jobs BV die de accountant in de eerste tuchtzaak moest onderzoeken gaat het nog eens om facturen ter grootte van 2,3 miljoen euro van haar voorganger, Med-Jobs VOF. Accountancy Vanmorgen benaderde zelf de afgelopen paar maanden meerdere voormalige medewerkers van Tunica met de vraag of aan hen stand-by-uren zijn uitbetaald. Twee van hen, die werkten op de locaties in Groningen en Assen, reageerden. Beide medewerkers hebben nooit voor dergelijke uren betaald gekregen.
Grant Thornton is om een reactie gevraagd. Het accountantskantoor wilde niet inhoudelijk reageren.
Geef een reactie