De accountant van containeroverslagbedrijf Rotterdam Short Sea Terminals (RST) heeft een geval van miljoenenfraude door drie medewerkers ontdekt, die er dankzij de opbrengst een luxeleven op na hielden. Dat blijkt uit de onlangs gepubliceerde veroordeling van de drie door de rechtbank Rotterdam. Een interim-projectmanager, manager Finance & Control en een operationeel directeur van RST kregen in juli wegens oplichting en gewoontewitwassen celstraffen van respectievelijk 33, 24 en 20 maanden opgelegd.
Accountantscontrole
Eind februari 2016 controleerde de accountant van Rotterdam Short Sea Terminals de kasadministratie. Hij constateerde daarbij dat onregelmatige facturen waren ingediend, wordt in het vonnis geschetst. Vervolgens werd in opdracht van de moedermaatschappij van RST een nader onderzoek ingesteld naar de betalingen. Naar aanleiding daarvan deed RST aangifte op 2 juni 2016. In de periode van 2013 tot en met begin 2016 waren vanuit twee bedrijven voor miljoenen euro’s facturen verstuurd voor niet-geleverde diensten. Op basis van de aangifte werd door de FIOD een strafrechtelijk onderzoek gestart, waarbij de drie door de fiscale opsporingsdienst als verdachten werden aangemerkt.
Luxeleventje
De drie namen het er flink van. De opbrengst van de fraude ging onder anderen naar vakanties, Rolex- en Breitling-horloges, kleding, feesten en een skybox bij ADO. Bij de rechtbank verdedigden ze zich door te stellen dat er van oplichting van RST nooit sprake was geweest, omdat RST een bijzonder beloningssysteem had waardoor de wederrechtelijkheid zou vervallen. Het luxeleventje was bedrijfscultuur, voerden de drie aan. Omdat RST veel van haar personeel verwachtte, was het bedrijf ook heel royaal voor haar personeel. Extravagante feestjes, lekkere wijnen en bonussen waren een integraal onderdeel van de havencultuur en zeker ook van RST. De problemen zijn volgens de verdediging terug te voeren op de manier waarop RST haar personeelskosten wenste te verwerken in haar boekhouding. De ruimte om onbelast presentjes aan het personeel te geven is namelijk beperkt door de fiscale wetgeving. Daardoor ontstond er druk bij RST om personeelskosten zoveel mogelijk als bedrijfskosten te administreren. Dit gebeurde deels door extra’s voor het personeel direct bij RST als zakelijke kosten te verantwoorden. De statutair directeur van RST speelde daarin volgens de verdediging de hoofdrol. Maar de meeste extra’s voor het personeel werden op een andere manier in de boeken geschreven, namelijk via externe bedrijven die de kosten onder een valse noemer bij RST in rekening brachten.
Celstraffen
Bedrijfscultuur of niet, de rechtbank vindt de drie schuldig aan de door de accountant boven water gehaald miljoenenfraude. De verdachten ‘hebben zich gedurende een periode van ruim 2,5 jaar schuldig gemaakt aan oplichting van RST, tezamen en in vereniging. De rechtbank heeft het exacte bedrag dat hiermee was gemoeid niet vastgesteld, maar acht aannemelijk dat het gaat om een bedrag van (tenminste) ruim 2 miljoen euro.’ De drie ‘hebben het vertrouwen van RST geschaad door het indienen en laten uitbetalen van de valse facturen. Zij zijn heel bewust en schaamteloos te werk gegaan en hebben alleen hun eigen financiële positie voor ogen gehad.’ Ze hebben zich daarbij volgens de rechter ook schuldig gemaakt aan gewoontewitwassen van de grote geldbedragen die zij met de oplichtingspraktijken ontvingen.
… gewoontewitwassen…??? ‘k Zal ‘t mijn vrouw eens vragen of die er soms wat van af weet, volgende week maandag.