Een juridisch adviesbureau heeft een werkneemster ten onrechte op staande voet ontslagen na een uit de hand gelopen vrijdagmiddagborrel, oordeelt de rechtbank Amsterdam. Het adviesbureau moet de vrouw daarom een billijke vergoeding van 10.000 euro bruto betalen. Het meenemen van een tas van een collega lijkt volgens de kantonrechter eerder op een onhandige dronkenmansactie dan op diefstal.
De 29-jarige vrouw was sinds eind 2020 bij het kleine bureau in dienst als Legal Counsel en ontving een salaris van € 4.650,00 bruto exclusief vakantietoeslag. Voorafgaand aan haar dienstverband was ze advocaat bij twee verschillende kantoren.
Vrijdagmiddagborrel
Op 4 maart van dit jaar werkte de vrouw ’s middags samen met een collega bij een klant, het bedrijf Content Icons. De twee sloten daarna aan bij de vrijdagmiddagborrel van de klant. Tijdens de borrel dronk de vrouw behoorlijk wat alcohol, waarna ze rond 01.00 uur ’s nachts werd opgehaald door haar vriend. Even daarvoor had ze hem een aantal Whatsapp-berichten gestuurd die er op wijzen dat de vrouw behoorlijk onder invloed was. De volgende dag appte ze met twee collega’s, onder anderen over het feit dat ze de avond daarvoor flink dronken was geworden.
Handtas kwijt
De collega van de vrouw die ook bij de borrel van de klant was liet vrijdag na de borrel haar handtas van het merk Mulberry met daarin haar werklaptop op het kantoor van Content Icons achter, omdat zij nog naar de stad ging. Op maandagochtend 7 maart bleek de tas met laptop niet meer op het kantoor van Content Icons te liggen. Het juridische adviesbureau vroeg daarop camerabeelden op bij Fosbury & Sons, eigenaar van het gebouw waar Content Icons kantoor houdt.
Ontslag
De camerabeelden werden ook verstrekt, waarna de vrouw werd ontslagen. Op de beelden bleek namelijk dat ze de tas vasthield op het moment dat ze naar huis ging. Zelf zei de vrouw zich daar vanwege haar dronkenschap helemaal niets van te kunnen herinneren en de tas bleek daarna spoorloos. Het adviesbureau zag voldoende aanleiding voor een ontslag op staande voet aangezien er sprake zou zijn van een doelbewuste actie, in feite diefstal dus.
Kantonrechter: lijkt meer op onhandige dronkenmansactie dan op diefstal
De vrouw was het daar niet mee eens en stapte naar de kantonrechter om het ontslag aan te vechten. Die geeft haar gelijk. De vrouw heeft voldoende onderbouwd dat ze zodanig dronken was dat ze zich niet bewust was van wat zij deed. In het licht daarvan heeft het bureau onvoldoende aan weten te tonen dat de vrouw de tas opzettelijk heeft weggenomen met het doel die te ontvreemden. Daarbij is van belang dat er geen beelden zijn van het moment waarop de vrouw de tas van haar collega daadwerkelijk pakt en het kantoortje verlaat. Daarom valt niet uit te sluiten dat iemand haar heeft gevraagd de tas van de collega mee te nemen naar huis. Dat wordt versterkt door de beelden waarop is te zien dat de vrouw in rustige houding – en dus niet heimelijk – te zien is op de gang met de tas, waar anderen bij zijn. De tas hangt gewoon in het zicht (deze is immers op de camerabeelden ook te zien) en de vrouw doet ook geen enkele moeite om de tas onzichtbaar te houden voor haar omgeving.
Al met al kan niet worden vastgesteld dat de vrouw de tas van haar collega (waarvan zij stelt daar geen enkel belang bij te hebben) heeft gestolen en lijkt het er meer op dat sprake is van een onhandige dronkenmansactie, oordeelt de kantonrechter. Een vervelende bijkomstigheid is dat de tas van de collega niet meer teruggevonden is. De vrouw heeft hier geen verklaring voor, anders dan dat die misschien bij het stoppen van de auto uit de auto is gevallen, maar zegt ook dit zich niet te kunnen herinneren. Haar vriend heeft verklaard de tas überhaupt niet te hebben gezien omdat hij daarop niet heeft gelet. Toen de vrouw en haar vriend – een aantal dagen na het ontslag – zijn gaan zoeken op de plaatsen waar zij ongeveer zijn gestopt omdat de vrouw moest overgeven, hebben zij de tas niet kunnen vinden. Het meenemen en kwijtraken van de tas van de collega valt de vrouw naar het oordeel van de kantonrechter wel aan te rekenen, evenals de ernstige mate van dronkenschap bij de vrouw. Mede in aanmerking genomen de persoonlijke omstandigheden van de vrouw, waaronder de gevolgen van het ontslag voor haar, levert dit in de gegeven omstandigheden – ook in samenhang bezien – geen dringende reden op voor een ontslag op staande voet. Een ontslag op staande voet is een uiterste middel en hier had het bureau voor een ander middel kunnen en moeten kiezen, zoals een goed gesprek, een waarschuwing of het starten van een ontbindingsprocedure. De kantonrechter betrekt bij haar oordeel dat de vrouw in een vroeg stadium heeft aangeboden de schade te vergoeden.
De rechtbank vindt daarom ook betaling van een billijke vergoeding van € 10.000,00 bruto aan de vrouw gepast.
Geef een antwoord