De affaires rond Wirecard en Imtech laten volgens VEB-directeur Paul Koster dat accountants in een ‘toxische sfeer’ moeilijk hun rug recht houden. Zij moeten de ruimte krijgen hun opdracht terug te geven, schrijft hij op Accountant.nl.
EY versus KPMG
Koster, die eerder bestuurslid was bij de AFM, schrijft dit in een discussiestuk. De Wirecard-zaak laat volgens hem nogmaals zien dat accountants onder te grote druk gezet kunnen worden door hun opdrachtgever. Hoe is het mogelijk, stelt hij, dat KPMG allerlei ernstige tekortkomingen constateerde die door huisaccountant EY ‘volstrekt niet op de juiste waarde zijn beoordeeld’. Waarom reageerde EY bijvoorbeeld niet op de geruststellende reactie van de Wirecard-ceo op het zeer kritische KPMG-rapport? ‘ De stilte van de accountant deed veel aandeelhouders ten onrechte aannemen dat het KPMG-rapport het zoveelste voorbeeld was van onterecht alarmerende berichten over Wirecard. Het lijkt erop dat er een toxische sfeer was binnen Wirecard, waarbij geen enkele vorm van tegenspraak (ook niet van de accountant) werd geduld.’
Door de rug
De recente behandeling voor de Accountantskamer over ernstige tekortkomingen in de rol van de accountant bij Imtech, in aanloop naar het grootste faillissement in Nederland, bracht ook naar buiten hoe het aankaarten van mogelijke – en later reëel gebleken – fraude door de accountant de voorzitter van de rvc in woede deed ontsteken. De ‘fraudebrief’ die de accountants wilden overhandigen werd simpelweg door de rvc geweigerd. De accountants lieten zich wegsturen en keurden de van deze bijeenkomst gemaakte notulen goed, ook al ontbrak daarin deze ernstige schermutseling. Hier is, zoals het nu lijkt, de toxische sfeer (net zoals bij Wirecard) te groot geweest voor de accountant om zijn rug recht te houden.
Rol voor Ondernemingskamer
Accountants moeten in de toekomst in het heetst van de strijd de ruimte krijgen een opdracht (tijdelijk) terug te kunnen geven, wanneer zij voldoende twijfel hebben over de gang van zaken bij de controlecliënt en zij hun werk niet ongehinderd kunnen uitvoeren. Daartoe zouden de Kwartiermakers een model moeten overwegen waarbij een kleine, onafhankelijke commissie van experts (bijvoorbeeld uit de Ondernemingskamer) in die korte periode het geschil tussen cliënt en controlerend accountant kan beoordelen en een bindende uitspraak kan doen over te nemen stappen. Een uitspraak die de controlerend accountant in staat stelt zijn werk met de juiste additionele controlestappen in onafhankelijkheid voort te zetten, of die in het uiterste geval de accountant toestaat de controle te stoppen. Hiermee wordt voorkomen dat een accountant langzaam wordt meegezogen in ontwikkelingen die later van majeure invloed blijken te zijn op grote verliezen, of zelfs de eventuele teloorgang van de onderneming.
Bron: Accountant.nl
Freek Zandbergen zegt
Een interessante zin in het begin van het artikel van Paul Koster: ‘Vaak wordt daarbij een ander positief aspect over het hoofd gezien: accountants zijn uitermate effectief in het blootleggen van pijnlijke tekortkomingen in de controles van collega’s, als ze daar expliciet opdracht toe krijgen.’
Voortaan dus de OKB verplicht laten uitvoeren door een andere accountantsorganisatie? I.t.t. tot diverse andere windowdressing maatregelen en ‘to little too late’ voorstellen is dat kennelijk een zeer effectieve constructie.