Sinds de introductie van de Wet uitbreiding loondoorbetalingsplicht bij ziekte (WULB) heeft de werkgever met een reeks re-integratieverplichtingen te maken gekregen. In complexe situaties kan de wet behulpzaam zijn, maar de praktijk is vaak weerbarstig. In die gevallen kan jurisprudentie het gewenste houvast bieden.
Een administratie- en belastingadvieskantoor met vestigingen in Gulpen en Vaals moet het loon van een secretaresse/receptioniste doorbetalen, heeft de rechtbank Limburg in kort geding bepaald.
Een wetswijziging die donderdag aan de Tweede Kamer is aangeboden moet werkgevers meer zekerheid gaan bieden over de loondoorbetalingsverplichting bij zieke werknemers.
Welke ideeën er zijn om het voor het werkgevers en werknemers makkelijker te maken om te voldoen aan hun re-integratieverplichtingen?
Minister Koolmees van Sociale Zaken ziet geen reden tot het verlengen en compenseren van de loondoorbetalingsperiode bij ziekte. Dat antwoord de minister op vragen van enkele Kamerleden, die Koolmees met klem hadden opgeroepen om de loondoorbetalingsperiode te verlengen voor mensen wiens re-integratie door de coronacrisis is vertraagd en werkgevers daarvoor te compenseren.
Een werknemer mag geen financieel nadeel ondervinden van een loonsanctie, oordeelt de kantonrechter. De werknemer die de zaak aanspande heeft recht op een schadevergoeding voor het misgelopen bedrag. De werkgever moet daarnaast de zieke werknemer in het derde jaar van zijn arbeidsongeschiktheid 70% betalen van het maximum dagloon.
Een werkgever die tijdens het re-integratietraject de revalidatie van zijn werkneemster afwachtte, krijgt geen loonsanctie opgelegd. Dat heeft de Centrale raad van Beroep uitgesproken.
