De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) pleit in een nieuw rapport voor structurele aanpassingen van het huidige geldstelsel. Het onafhankelijke adviesorgaan van de regering beveelt het instellen van een bank aan die zich enkel met betalen en sparen bezighoudt en stelt dat er momenteel te weinig remmen zijn op geldschepping en kredietverlening, met een ongewenst hoog schuldniveau als gevolg. Het publieke karakter van het bankwezen is volgens de WRR onvoldoende verankerd. Giraal geld is steeds belangrijker geworden in onze samenleving, de publieke betaal- en spaaropties zijn verdwenen en het bankwezen is geconcentreerder en uniformer geworden. Hierdoor is het evenwicht in het geldstelsel volgens de WRR verstoord geraakt.
Bij geld denken we al snel aan bankbiljetten en munten, maar ongeveer 93 procent van ons geld bestaat tegenwoordig uit giraal geld. Giraal geld is feitelijk een schuld van de bank aan de rekeninghouder. Nieuw giraal geld wordt gecreëerd wanneer een bank een lening verstrekt. Op dat moment krijgt de kredietnemer geld op zijn rekening en heeft de kredietnemer een schuld aan de bank. Banken kunnen niet onbeperkt geld scheppen, maar er bestaan geen harde begrenzingen.
In verschillende landen – waaronder Nederland – wordt gepleit voor een alternatief systeem van geldschepping, waarbij alleen de centrale bank geld kan creëren en banken eerst geld moeten ophalen voordat zij een lening kunnen verstrekken. De minister van Financiën heeft de WRR gevraagd onderzoek te doen naar de werking van het geldstelsel en de voor- en nadelen van mogelijke alternatieve systemen van geldschepping. De minister gaf daarmee gevolg aan de motie Omtzigt/Merkies, die werd aangenomen in het Tweede Kamerdebat over het burgerinitiatief ‘Ons Geld’. In het rapport dat vandaag aan de minister van Financiën wordt aangeboden, presenteert de WRR de resultaten van zijn onderzoek.
Door de dominantie van giraal geld, het verdwijnen van (de voorlopers van) de Postbank en de concentratie in het bankwezen, zijn we de afgelopen decennia voor het betalingsverkeer en het afsluiten van leningen steeds afhankelijker geworden van een beperkt aantal grote banken. Door deze veranderde context en financiële liberalisering werken remmen op krediet en geldschepping minder goed dan voorheen. De WRR signaleert twee kernproblemen. Het eerste probleem is de grote omvang van de Nederlandse private schulden en de volatiliteit van kredietverlening. Dit leidt tot ongewenste instabiliteit en onevenwichtige economische groei. Ten tweede bestaat er een onbalans tussen publieke en private belangen. Opmerkelijk is dat terwijl een steeds groter deel van het bankwezen in de afgelopen vijftig jaar is gaan opereren als puur commerciële instellingen, het bankwezen – ongemerkt – een steeds grotere publieke rol is gaan vervullen. Dit is onvoldoende onderkend in beleid en door banken zelf. De WRR pleit daarom voor een aantal belangrijke hervormingen.
- Zorg voor meer diversiteit in de financiële sector. Bied een publiek verankerd alternatief aan voor betalen en sparen, zoals een betaalbank. Zorg dat het minder aantrekkelijk wordt om een systeembank te zijn en ondersteun uitdagers.
- Tem de overmatige schuldengroei. Hiervoor is een breed pakket aan maatregelen nodig, in het bijzonder een gelijke fiscale behandeling van schuld en eigen vermogen bij huishoudens en bedrijven, het versterken van macroprudentieel beleid en meer aandacht voor schuldengroei op andere beleidsterreinen, zoals monetair beleid en sociaal-economisch beleid.
- Wees beter voorbereid op de volgende crisis. Tijdens een volgende crisis zullen wederom vergaande maatregelen ter tafel komen. Het is belangrijk om van tevoren nagedacht te hebben over de voor- en nadelen van verschillende, mogelijk onconventionele, beleidsopties.
- Veranker de publieke dimensie in de interne organisatie van banken. Dit kan bijvoorbeeld door het instellen van een maatschappelijke adviesraad. Ook dient meer diversiteit in organisatiemodellen en rechtsvormen te worden gestimuleerd.
Bron: WRR
Geef een antwoord