In een zaak tussen de belastingdienst en een vrouw die al bijna 28 jaar werkzaam is als gastouder heeft de rechtbank Den Haag geoordeeld dat de vrouw als ondernemer aangemerkt kan worden. De belastingdienst bestreed dat de vrouw ten opzichte van de gastouderbureaus voldoende zelfstandig was en dat ze aan het urencriterium voldeed. De zaak draaide om de aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) en de aanslag inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (ZVW) 2014, die de belastingdienst aan de vrouw oplegde.
De vrouw stond ingeschreven in het Landelijk Register Kinderopvang en Peuterspeelzalen en bij de Kamer van Koophandel. Ze werkte meerdere dagen in de week voor verschillende gezinnen en haalde daarmee jaarlijks bruto-inkomsten van rond de 15.000 euro binnen. De vrouw had overeenkomsten gesloten voor de opvang van acht kinderen met zes vraagouders.
Beoordeling
De rechtbank vond het relevant dat de vrouw een aantal financiële risico’s kon lopen. Zoals gastouders die niet betaalden, inkomensrisico bij ziekte, vakanties en omzetverlies vanwege opzeggingen door vraagouders. De rechtbank verwierp bovendien het verweer van de belastingdienst dat de vrouw niet zelfstandig genoeg was ten opzichte van het gastouderbureau. De vrouw was volgens de rechter nagenoeg geheel zelfstandig en was niet onderworpen aan strakke regels, controle en toezicht van de gastouderbureaus. De onderneemster sloot zelf overeenkomsten met de vraagouders en had de vrijheid om te bepalen hoeveel uur zij werkte en wanneer zij werkte.
Inkomsten en urencriterium
Aan de geringe omvang van de investeringen kende de rechter geen betekenis toe. Dat was inherent aan de aard van de activiteiten, kinderopvang op het woonadres van de vrouw. De rechtbank vond ook de tijdsbesteding van 1.599 uur geloofwaardig. Dit was gebaseerd op een opvang gedurende gemiddeld 3,8 dagen per week, 7,3 uur per dag en 49 weken per jaar, waardoor de vrouw ook aan het urencriterium voldeed en recht had op zelfstandigenaftrek.
Uitspraak: ECLI:NL:RBDHA:2017:15433
Geef een antwoord