Ik ben een onafhankelijk MKB-consultant. Geen accountant. Uw beroepsgroep, de ontwikkelingen, uw uitdagingen èn het resultaat van uw inspanningen maak ik wel dagelijks mee. Dat maakt mij een relatieve buitenstaander die hier de gelegenheid krijgt om zijn ervaringen, verwondering, kritiek en visie op uw beroepsgroep met u te delen. Daarvoor baseer ik mij op waarnemingen over het functioneren van accountants bij MKB opdrachtgevers. Verwacht dat ik zo nu en dan ook een stuk ‘rood vlees’ in de arena zal werpen. Om te prikkelen. Om een dialoog of discussie op gang te brengen. Met één intentie: een bijdrage te leveren aan de accountant van morgen die MKB-ondernemers (nòg) beter kan bijstaan als regisseur van diens financiële toekomst.
In totaal ben ik ruim dertig jaar zakelijk bankier geweest. In die hoedanigheid hebben wij elkaar misschien wel eens persoonlijk getroffen. Mogelijk hebben we zelfs klanten gedeeld of met elkaars werk te maken gehad. Bij een financiering baseren financiers zich immers op de uitkomst van uw werkzaamheden. Jaarcijfers, tussentijdse financiële rapportages, ondernemersplannen, prognoses, liquiditeitsbegrotingen noem maar op. U legitimeert als het ware de resultaten die ondernemers aan financiers laten zien. Banken hechten dus een grote waarde aan uw integriteit en uw kennis en ervaring. En aan uw rol als coach en sparringpartner voor de ondernemer. Zeker binnen het kleinzakelijke MKB waar de (financiële) administratie door ondernemers soms als een noodzakelijk kwaad wordt gezien. Daar wordt ook zwaar op u geleund. U bent bij uitstek hun vertrouwenspersoon.
Noblesse oblige
Daar moest ik in verband met het bovenstaande aan denken toen ik op 27 januari deze kop in Het FD las: ‘Accountant moet frauderende klant verklikken bij fiscus’.
Nog niet gelezen? Alsnog doen! U weet namelijk vaak van zwart geld bij klanten. Of liever gezegd; u behoort dat te weten op basis van de u ter beschikking staande cijfers in combinatie met uw kennis van de omstandigheden van uw klant.
Een praktijkgeval
Men neme een bedrijfstak waarvan bekend staat dat er zwart geld in omgaat en een ondernemer in een structureel onrendabele VOF (zonder verdere inkomsten). Zijn woonlasten zijn jarenlang vrijwel net zo hoog als de, in de jaarcijfers opgevoerde, privéopnamen. De accountant bestond het in dit geval zelfs om medio 2014 nog een financieringsaanvraag richting bank te ondersteunen. Komt niet voor zegt u? Helaas toch wel. Deze week nog, in een dossier wat ik in behandeling kreeg. Een triest voorbeeld van een zwakke rol, zonder tegenwicht en zonder oog voor de continuïteit bij zijn klant en zonder gevoel voor maatschappelijke verantwoordelijkheid. En let op, dit voorbeeld is niet verzonnen!
Ik hoop dat u het met mij eens bent dat de hiervoor bedoelde accountant zijn verantwoordelijkheid had moeten nemen. Hij had zijn klant nadrukkelijker moeten adviseren en proactief moeten bijsturen.
Wie dat nalaat schaadt de belangen van zijn klant, eventueel de financier en andere stakeholders. En, hij riskeert zelf dus een tuchtzaak.
Banken, notarissen, autodealers moeten o.b.v. de Wwft en Wet MOT bepaalde verdachte transacties al melden om maatschappelijke misstanden te voorkomen. Ik denk dat dit voor accountants bij zo’n overduidelijke aanwending van zwart geld bij hun klanten ook geregeld moet worden.
Michiel Werkman is voormalig zakelijk bankier. Sinds 2012 staat hij als onafhankelijk business consultant MKB ondernemers bij in financierings- en derivatenkwesties. Michiel is gastdocent, auteur & uitgever van het boek ‘Rotbanken’, waarin hij ondernemers leert ‘de ‘taal’ van geldschieters te spreken’. Voorts is hij medeoprichter van de Coöperatieve Kredietunie Stad Amsterdam en projectleider bij de Vereniging Kredietunies in Nederland.
Geef een antwoord