Financiële instellingen moeten hun ambities op duurzaamheidsgebied beter vertalen naar hun dagelijkse bezigheden, vindt toezichthouder DNB. Die wijst er bovendien op dat er meer risico’s zijn dan alleen klimaatgerelateerde risico’s.
DNB nam 25 grote en middelgrote financiële instellingen (verzekeraars, pensioenfondsen en banken) onder de loep en bekeek hoe zij duurzaamheidsambities integreren in de bedrijfsvoering. Ook is onderzocht of financiële instellingen blootgesteld zijn aan andere maatschappelijke en ecologische risico’s dan alleen de klimaatverandering. ‘Water- en grondstoffenschaarste, verlies aan biodiversiteit en mensenrechtencontroverses vormen ook risico’s voor de financiële sector’, aldus de toezichthouder.
Watertekort zet miljarden op het spel
Op het gebied van klimaatgerelateerde financiële risico’s leiden extremere weersomstandigheden tot hogere claims bij verzekeraars. Kredietverstrekkers moeten rekening houden met de gevolgen van striktere regelgeving, zoals verplichte verduurzaming van kantoorpanden en ander vastgoed. Maar er is meer: door de toenemende bevolking en de economische groei wordt zoet water schaars. ‘Nederlandse financiële instellingen hebben minimaal € 97 miljard geïnvesteerd in bedrijven die actief zijn in gebieden met extreem hoge waterschaarste. Wanneer die schaarste omslaat in tekorten, kunnen bedrijfsfaciliteiten niet of beperkt functioneren. Ook bestaat er de kans dat overheden watergebruik strenger gaan reguleren. Hierdoor lopen de uitzettingen van instellingen verhoogd risico.’
Grondstoffenschaarste
Financiële instellingen hebben € 56 miljard gestoken in bedrijven die afhankelijk zijn van de meest schaarse grondstoffen. Meer consumptie en meer gebruik van technologie maakt de vraag groter. ‘Veel van de onderzochte grondstoffen zijn onmisbaar in technologische toepassingen. Door schaarste of door geopolitieke factoren kan de levering van die grondstoffen in gevaar komen. Dat kan financiële instellingen raken die in bedrijven investeren die van deze grondstoffen afhankelijk zijn.’
Mensenrechten
Verder hebben Nederlandse financiële bedrijven investeringen gedaan in bedrijven waar regelmatig de mensenrechten onder druk staan. ‘Ook vanuit risicoperspectief is er aanleiding om aandacht te hebben voor mensenrechtenschendingen. Publiciteit rondom mensenrechtencontroverses kan leiden tot reputatierisico voor financiële instellingen.Tot slot ziet DNB ook risico’s in de afnemende biodiversiteit. ‘Via het verlies van bestuiving en de afname van de weerbaarheid van ecosystemen, worden uitzettingen in landbouwbedrijven risicovoller.’
Maatschappelijke en ecologische risico’s moeten nader geanalyseerd en beheerst worden, vindt de toezichthouder. ‘Daarbij betekent beheersen niet zonder meer dat blootstellingen moeten worden vermeden. Om maatschappelijke doelen te behalen, kunnen investeringen nodig zijn die tot blootstellingen leiden. Wel is verdere ontwikkeling van instrumenten om deze risico’s beheersbaar te houden gewenst.’
Effecten worden niet gemeten
Alle onderzochte bedrijven hebben een eigen duurzaamheidsbeleid en de meeste verbinden zich ook aan (internationale) standaarden op dat gebied. Maar het in de praktijk brengen ervan is nog lastig, aldus DNB: ‘Een minderheid van de 25 onderzochte financiële instellingen integreert duurzaamheidsambities in de bedrijfsvoering. Zo formuleert slechts 36% van de onderzochte instellingen concrete indicatoren en targets als onderdeel van hun duurzaamheidsbeleid. En vier op de vijf instellingen brengen de effecten van inspanningen niet in kaart.’ Gewekte verwachtingen of gemaakte beloften niet nakomen, levert reputatieschade op. ‘Logische vervolgstappen voor veel financiële instellingen zijn het opstellen van duidelijke indicatoren en targets, het monitoren van prestaties en het meten van impact.’
Geef een antwoord