Zelfs al zou hij willen, dan kan boekhouder Hans van der Wijden (74) niet met pensioen. Hij maakt hoge juridische kosten in een ultieme poging zijn Marokkaanse zoon in Nederland te houden.
Geboren in 1999
Het verhaal haalt al maandenlang de kolommen van kranten in het Kennemerland. In 1999 kreeg Hans van der Wijden een zoon bij een Marokkaanse vrouw die illegaal in Nederland verbleef. Hij had haar leren kennen omdat hij met zijn administratiekantoor veel Turkse en Marokkaanse klanten had. Nadat de relatie op de klippen was gelopen werden moeder en kind uitgezet naar Marokko. Van der Wijden had geen enkel contact met zijn zoon Amine. Volgens de pensioengerechtigde boekhouder Van der Wijden (toen 67 jaar) dwarsboomde de moeder elke omgang. Via Facebook zocht de tiener in 2014 contact met zijn Nederlandse vader die daarna elke twee maanden naar Marokko reisde om zijn zoon te zien. Het kostte hem naar eigen zeggen een fortuin en was de reden dat hij met zijn administratiekantoor meer klanten dan ooit had, ook al was hij oud genoeg om met pensioen te gaan.
Toeristenvisum
In november 2019 kwam de 20-jarige Amine op een toeristenvisum naar Nederland en ging bij zijn vader in Haarlem wonen. Beiden hoopten op een verblijfsvergunning voor de Marokkaanse jongen op basis van ‘familieleven’. De Immigratie- en Naturalisatiedienst wees dit echter af omdat er volgens de IND tot november 2019 nooit sprake is geweest van een gezinsverband. Dat Van der Wijden zes jaar lang regelmatig naar Marokko reisde om zijn zoon te zien, vormde voor de dienst geen bewijs dat Amine afhankelijk is van zijn vader. De Haagse rechtbank ging mee in het oordeel van de IND.
Sprankje hoop
Afgelopen november oordeelde de Haagse voorzieningenrechter dat Amine in afwachting van zijn bezwaar tegen het besluit van de IND niet mag worden uitgezet. Ook stelde de rechter dat hij ‘een begin van bewijs’ heeft gemaakt om aan de voorwaarden voor zo’n vergunning te voldoen. ‘Verzoeker heeft verschillende bewijsstukken zoals paspoortstempels, vliegtickets, bankoverschrijvingen en verklaringen overlegd, waarmee hij een begin van bewijs heeft geleverd dat zijn vader al gedurende meerdere jaren (financieel) voor hem zorgt, hem regelmatig heeft opgezocht in Marokko en er hechte persoonlijke betrekkingen tussen hem en zijn vader bestaan’, aldus de rechter. Dit gaf vader en zoon nieuwe hoop, maar die enkele weken later de grond ingeboord door de Hoge Raad. Die oordeelde negatief over het Nederlanderschap van Amine.
Emigratie
Mocht de IND ook na een hoorzitting geen verblijfsvergunning verlenen, dan kan Amine daar nog tegen in beroep bij de rechtbank. Ook hoopt Van der Wijden dat z’n zoon via het Europees Hof voor de Rechten van de Mens alsnog het Nederlanderschap krijgt. Amine is nagenoeg analfabeet. Z’n vader vreest dat hij zich in Marokko niet zal redden. De jongen probeert Nederlands te leren en wil automonteur worden. Van der Wijden zou zelfs al een klant in die branche hebben die bereid is de jongen in dienst te nemen zodat hij het vak kan leren. Als Amine toch het land uit moet, zegt Van der Wijden zijn huis te verkopen en met zijn zoon in Marokko te gaan wonen. De boekhouder heeft ook drie volwassen zonen uit een eerdere relatie.
foto: Facebook
Geef een reactie