EY is door het Antilliaanse gerechtshof op de vingers getikt voor een onderzoek naar financiële malversaties door een voormalig directeur van de lokale lotto-organisatie FLPD. Die heeft onvoldoende gelegenheid tot wederhoor gekregen en bovendien bevat het rapport een aantal onjuistheden, aldus het hof.
EY krijgt begin 2010 van het lottobestuur de opdracht om een onderzoek in te stellen naar onregelmatigheden die door of namens de directie van FLPD zouden zijn begaan. De algemeen en financieel directeur worden per direct op non-actief gesteld.
In juni krijgt de algemeen directeur delen van het concept-onderzoeksrapport ter inzage. Hij geeft schriftelijk commentaar, dat later als eerste van honderd bijlagen aan het definitieve rapport wordt toegevoegd. In augustus wordt de arbeidsovereenkomst ontbonden vanwege door EY geconstateerde onregelmatigheden bij de vergoeding van reis- en representatiekosten. De algemeen directeur maakt vergeefs bezwaar tegen de uitspraak en laat een accountant onderzoek doen naar het rapport van EY. De voormalig algemeen directeur stapt naar de rechter omdat hij van EY onvoldoende gelegenheid heeft gekregen tot wederhoor. De zaak komt voor het Gemeenschappelijk Hof van Justitie van de Antillen.
Geheimhouding
Volgens EY is gekozen voor inzage omdat zij wilde voorkomen dat het conceptrapport in de media zou lekken. De algemeen directeur en zijn broer hadden in de krant herhaaldelijk negatieve uitlatingen gedaan over EY, maar dat betwist hij. Het hof is daar niet van overtuigd. “Dat het belang van de geheimhouding ook voor EY kennelijk niet zeer zwaar woog, volgt uit de omstandigheid dat het [appellant] uiteindelijk wel werd toegestaan de voor wederhoor geboden tijd te gebruiken om delen van de conceptrapportage over te schrijven (en zijn aantekeningen mee te nemen). Ook valt tegen het betoog van EY in te brengen dat het belang bij geheimhouding in het algemeen niet zozeer bedoeld is om de onderzoekers te beschermen tegen negatieve publiciteit, maar om de opdrachtgever en de betrokkenen daartegen te beschermen, bijvoorbeeld in gevallen dat de opdrachtgever een (al dan niet commercieel) belang heeft bij het beschermen van de goede naam en in gevallen dat een betrokkene negatief in het nieuws kan komen op basis van een conceptrapport dat na wederhoor blijkt te moeten worden bijgesteld. Daarover heeft EY niets aangevoerd.”
Gedragsregels geschonden
Bovendien had de algemeen directeur zelf belang bij toezending van het conceptrapport vanwege de omvang en de belastende strekking, die zijn baan op het spel zette. “Indien [appellant] de relevante delen van het conceptrapport niet zou mogen meenemen om nader te bestuderen en met een advocaat of accountant of andere deskundige te bespreken, zou hem dat, naar voorzienbaar was, in niet geringe mate beperken in zijn mogelijkheden om een adequate reactie te geven.” Het Hof vindt daarom dat EY de toen geldende Nivra-gedragsrichtlijn heeft geschonden door te weigeren de delen van het conceptrapport toe te zenden of mee te geven.
Rapport hoeft niet foutloos te zijn
Het rapport bevat verder nog tal van fouten die voorkomen of hersteld hadden kunnen worden als de algemeen directeur meer gelegenheid tot wederhoor had gekregen. Maar een accountantsrapport hoeft naar maatstaven ter beoordeling van de beroepsaansprakelijkheid jegens derden niet foutloos te zijn in de zin dat er geen enkele onjuistheid in zou mogen staan, overweegt het hof. “Al met al is sprake van een combinatie van een onvolkomen wijze van het toepassen van wederhoor, enige onjuistheden in het eindrapport en enige onduidelijkheden in het eindrapport. Deze combinatie van factoren leidt ertoe dat uit het eindrapport een negatiever totaalbeeld van appellant kan ontstaan dan gerechtvaardigd wordt door de feiten. EY heeft onvoldoende zorg betracht om die ongewenste situatie te vermijden. Daarom komt het Hof tot de slotsom dat EY zich schuldig heeft gemaakt aan een onrechtmatige daad jegens [appellant] doordat zij een rapport heeft uitgebracht dat niet voldoet aan hetgeen appellant van haar als redelijk handelend en redelijk bekwaam accountantsbureau mocht verwachten in het kader van een zorgvuldige uitoefening van de taak om een persoonsgericht rapport uit te brengen aan het bestuur van FLPD.” Daarmee vernietigt het hof een eerdere uitspraak van het Gerecht in Eerste Aanleg.
Tot een schadevergoeding komt het niet: “Voor toewijzing van de vordering is voldoende dat de mogelijkheid van schade aannemelijk is. Voor het overige oordeelt het Hof thans niet over de vraag of appellant in het hypothetische geval dat het rapport wel aan de zorgvuldigheidsnorm zou hebben voldaan, ook zou zijn ontslagen (met of zonder ontslagvergoeding). Dat kan in een schadestaatprocedure aan de orde komen in het kader van het causaal verband tussen onrechtmatige daad en schade en in het kader van de omvang van de schade.”
Iedere dag het accountancynieuws in je mailbox? Neem een gratis abonnement op de digitale dagelijkse nieuwsbrief van Accountancy Vanmorgen.
Geef een antwoord