Onverwacht. Het overlijden van de oud-president van de Rekenkamer. In 2009 had ik met haar een uitgebreid interview over wat toen actueel was: kredietcrisis, doelmatigheid van en bij de overheid en cultuur in accountancy. En eigenlijk is wat zij toen riep nog steeds actueel. Lees nog even het volgende fragment:
‘Op de NIVRA-accountantsdag vroeg ik u om dit interview. U begon toen even over diversiteit.’
‘Waar ik bezorgd over ben – dat geldt niet alleen voor de financiële sector en dit was dus de accountantsdag – is als een beroepsgroep min of meer als klonen rondloopt. De stabiliteit van een ecosysteem hangt ook af van de mate van diversiteit. En waarom zou dat bij mensen anders zijn? Uit allerlei onderzoek komt naar voren dat meer smaken tussen de verantwoordelijken tot betere beslissingen leidt, en dat je minder risico loopt op blinde vlekken. Minder risico op zelffelicitatie en roepen hoe goed je het allemaal doet. En dat je je in slaap laat sussen en omdat je je omringt met allemaal mensen die het allemaal met je eens zijn. En als je dan rondkijkt op zo’n accountantsdag dan maak ik me dus zorgen. Het is wel erg monolithisch. Weinig verschil in leeftijd, weinig verschil in sexe, weinig verschil in culturele achtergrond. Om maar eens drie verschillen in diversiteit te geven. Ik hoop dat de fusie tussen NOvAA en NIVRA een beetje gaat bijdragen aan diversiteit. Je weet maar nooit, de groep is groter. Het gaat me beslist niet alleen om man-vrouw, maar ook om leeftijd en etniciteit. In de opleidingen zitten ze, maar ergens onderweg gaat er iets fout.’
De vragen zijn nog steeds relevant. En of de fusie NOvAA en NIVRA heeft bijgedragen aan diversiteit is nog wel een vraag. Maar goed experts roepen dat een cultuuromslag zeker zo’n tien jaar duurt.
Saskia Stuiveling had meer te melden dan alleen maar dat. Lees het hier Interview Saskia Stuiveling 2009.
Frans Heitling
Geef een reactie