Met de vakantieperiode voor de boeg leek het mij een goed idee om een inkijkje te geven in mijn persoonlijke vakantie-ervaring. En hoe verrassend dit voor jou misschien nu nog lijkt; er zijn meer overeenkomsten met de ICT-ontwikkelingen in de accountancybranche dan je denkt.
Vakantieherinneringen
Toen ik nog een klein mannetje was, keek ik altijd erg uit naar de zomervakantie met mijn ouders en drie zussen. Vaak was een camping ergens in de Franse Alpen onze bestemming. Uiteraard kon ik niet wachten totdat we op de camping aankwamen en ik zo snel mogelijk vriendjes en vriendinnetjes kon maken. Samen met mijn vriendjes speelde ik hele dagen het tafeltennisspel ‘rond de tafel’, dobberden we op onze luchtbedjes op de rivier en maakten we in de avond een kampvuur.
Mijn zussen waren al een stukje ouder en keken er ook naar uit om vriendjes te maken, maar om een hele andere reden. Ze ontmoeten hun eerste vakantieliefdes, dronken stiekem hun eerste glaasjes alcohol en hingen de hele dag een beetje rond het meertje op de camping.
Voor mijn ouders was het hierdoor ook echt vakantie. Ze hoefden zich niet druk te maken, want we waren oud genoeg om ons alle vier te redden. Hierdoor hadden ze tijd voor zichzelf om te lezen, de Tour de France te luisteren en dagjes op pad te gaan. Vaak werd ik in verband met mijn leeftijd als enige nog wel meegesleept tijdens deze dagjes uit. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik praktisch ieder kerkje in de Alpen van binnen heb gezien.
Voor ons allemaal was het een heerlijke vakantie. We hadden stuk voor stuk ons eigen beeld van de perfecte vakantie en we keken er op onze eigen manier enorm naar uit. Waar we allemaal níet naar uitkeken was de reis ernaar toe.
In die tijd waren 7-persoonsauto’s nog amper of niet beschikbaar en werden veiligheidsregels iets minder strikt nageleefd dan nu. Dit resulteerde in een te volle Citroën BX met mijn ouders tussen de thermosflessen koffie, een koelbox met drinken en zelf gesmeerde bolletjes voorin. Drie puberende en ruziënde zussen op de achterbank en ikzelf als de Benjamin in de kofferbak. Uiteraard gevolgd door de onvermijdelijke sleurhut; we zijn tenslotte Nederlanders.
Geen tolwegen
Prijsbewust als mijn ouders waren, bleef het niet alleen bij het zelf meenemen van ons eten voor onderweg, ook de tolwegen werden bewust gemeden onder het mom van dat we met onze caravan toch niet sneller waren op de snelweg. Dit betekende dat we vanaf Limburg over vrijwel alleen maar provinciale wegen naar de Franse Alpen reden. Deze wegen leiden ons door Franse dorpjes via stoplichten, kruispunten en rotondes, regelmatig afremmend voor vrachtwagens en landbouwverkeer. Niet verwonderlijk dat de reis van 1.000 kilometer vaak wel twee dagen duurde. Tel hier de wagenziekte van mijn zussen, de ruzies over muziekkeuzes en de hitte bij op en je begrijpt dat mijn ouders evenveel dagen moesten bijkomen, voordat hun vakantie echt kon beginnen.
Ik zie dit nog steeds als gekkenwerk, maar ze hebben het volgehouden tot en met het moment dat een oom en tante met hun kinderen graag een keer met ons mee wilden. We hadden gezamenlijk een mooie camping uitgezocht en afgesproken elkaar daar te treffen. Mijn oom en tante hadden drie kinderen en een vouwwagen, dus dat was ook een behoorlijke onderneming.
Op het moment dat wij gebroken aankwamen op de camping, zaten mijn oom en tante al uitgebreid te genieten voor hun vouwwagen. De kinderen lagen in het meertje en het bleek dat ze de dag ervoor al waren aangekomen. Dankzij de Péage, tot dan in ons gezin vooral gezien als scheldwoord, hadden ze een heerlijk comfortabele reis gehad. Ze waren ruim voor het donker aangekomen op de camping en hadden de vouwwagen op hun gemak kunnen uitvouwen. Daarna hadden ze lekker met elkaar gegeten en een heerlijke nachtrust gepakt. Uiteraard hadden ze iets meer geld geïnvesteerd, maar het was het meer dan waard.
Diezelfde avond nog besloten mijn ouders op de terugweg toch ook maar eens de Péage te proberen. Een beslissing waar ze nog iedere dag dankbaar voor zijn; mijn pubertijd moest namelijk nog komen…
De gelijkenis met de ICT en de accountancybranche
Waarom vertel ik je dit verhaal? Omdat het binnen de accountancybranche precies hetzelfde werkt. De meeste kantoren hebben wel hun eigen beeld van de perfecte vakantie, maar worstelen met de reis ernaar toe. Ik kom bijvoorbeeld kantoren tegen die graag de cijfers voor klanten up to date willen hebben. Klanten inzicht willen geven in opvallende zaken en echt als coach voor ondernemers willen optreden. Andere kantoren willen klanten volledig ontzorgen of voor een scherp tarief de standaardwerkzaamheden bieden.
De vakantiebestemming of visie van het kantoor is vaak wel bekend, maar er wordt nog gebruik gemaakt van provinciale wegen oftewel verouderde software en ik zie dat er relatief veel handmatige werkzaamheden nodig zijn. Dit is zonde, want de Péage ligt er al. Dankzij ontwikkelingen als Cloud, Elektronisch bankieren, API-integraties en RGS wordt de reis via de Péage steeds comfortabeler en sneller. Uiteraard ben ik ervan op de hoogte dat het gebruik van de Péage geld kost. Vaak ben je duurder uit dan wanneer je gebruik blijft maken van de vertrouwde provinciale wegen. Bovendien ken je die route inmiddels op je duimpje. Van deze route afwijken kan best een beetje spannend zijn.
Daartegenover staat dat je via de Péage sneller en meer uitgerust op je bestemming aankomt. Tijd en energie die je kunt gebruiken om aan je klanten te besteden. Dankzij navigatiesystemen en Google Maps is die nieuwe route ook een fluitje van een cent. Toch zie ik nog erg veel kantoren gebruik maken van de provinciale wegen om naar de camping in Frankrijk te rijden. Uiteraard wens ik iedereen een fijne vakantie toe, maar deze kantoren wil ik toch van harte adviseren om op de terugweg eens de Péage te proberen. Het voordeel is dat je geen grote investeringen hoeft te doen, maar alleen betaalt voor het stukje snelweg dat je gebruikt.
Ik begrijp dat er nu kantoren opstaan en zeggen dat er ook op de Péage steeds meer files staan en de rijen bij de tolhokjes steeds langer worden. Let wel, mijn verhaal speelde zich af in de jaren 90. Inmiddels kun je vrij eenvoudig en goedkoop naar Zuid-Frankrijk vliegen, waar je een volledig ingerichte tent kunt huren voor een ontspannen vakantie met het hele gezin. Zo zorgen ontwikkelingen als PSD2, UBL en platformen ervoor dat de reis nog sneller en comfortabeler is en jij meer ontspannen je bestemming bereikt. Deze kantoren help ik daarom graag bij het boeken van hun volgende vakantie.
Rest mij niets anders dan iedereen een fijne vakantie te wensen en bovenal een prettige reis!
Mark ter Steege is IT-adviseur bij Fiscount ICT-Service
Meer inzicht krijgen in het ICT-landschap voor de accountancybranche. Volg de cursus ‘De weg vinden in de ICT-jungle’.
Geef een antwoord