Vraag een willekeurig team accountants of ze te maken hebben met weerstand op hun kantoor. Allemaal zullen ze hun hand opsteken. Vraag ze vervolgens of ze zelf weerstand hebben. En de handen zullen laag blijven. ‘Hoe kan dat?’, vroeg ik mij af. We hebben allemaal met weerstand te maken, maar vinden niet dat we het zelf hebben. Interessant om eens op door te gaan.
Een tijd geleden gaf ik een sessie aan een groep accountants. ‘Heb je zelf wel eens weerstand?’, vroeg ik. ‘Nee’, was het antwoord.’ ‘Maar’, zei een accountant, ‘ik maak me wel eens zorgen en dat uit ik dan wel.’ Hebbes. De zorgen van een ander worden bestempeld als weerstand. Je eigen zorgen dus niet.
Het traditionele bedrijfsmodel van accountantskantoren staat onder druk. Technologische vernieuwingen zorgen voor veranderende behoeftes van klanten en de maatschappij. Kantoren zijn op zoek naar nieuwe bedrijfsmodellen. Er wordt geld, tijd en energie gepompt in het wijzigen van strategie, structuur of systemen. Als laatste komt vaak de verandering van cultuur en menselijk gedrag aan bod. Belangrijke vragen daarbij zijn: Hoe ga je om met weerstand? Hoe ga je om met zorgen?
Ga er maar van uit dat de meeste medewerkers het beste voor hebben met je bedrijf. En dat ze bereid zijn mee te werken aan de verandering. Maar tegelijkertijd maken ze zich zorgen over diezelfde verandering. Zorg dat je daar begrip voor hebt en creëer een klimaat waarin je samen ontwikkelt. Het is belangrijk samen stappen te zetten, samen in beweging te komen. Met de nadruk op ‘samen’. Bij TOT werken wij op management- en teamniveau samen met de accountants om dit te begeleiden.
Hieronder staan enkele tips die in de aanpak succesvol bleken.
- Bedenk dat het vooral in de kleine stappen zit. Veranderen moet je makkelijk maken. Is het te groot en te hoog over? Vraag je dan af of mensen wel in kunnen stappen. Want niet kunnen, ziet er soms uit als niet willen. En dat lijkt weer op weerstand.
- Verander ‘moeten’ eens door ‘willen’. Vraag eens uit (en doe dit vooral niet te laat) of er iemand is die zin heeft om mee te denken. Die dat leuk vindt. Bedenk eens welke kleine stappen je kunt zetten. Ze moeten in ieder geval op een positieve manier bijdragen. En zijn die stappen anders dan je misschien zelf als leidinggevende had bedacht? Bedenk dan dat elk initiatief dat uit de mensen zelf komt verreweg meer waard is dan wat jij hebt bedacht.
- Kijk vanuit verschillende invalshoeken. Ook die haaks staan op jouw eigen ideeën. Je wilt immers geen team dat ja knikt en nee doet. Een dubbele vraag die meteen tot de kern komt is daarbij: Waarom zouden we dit wel doen? En waarom niet? Je stimuleert zo dat alle gedachten er mogen zijn, ook die je zelf minder leuk vindt om te horen. Net als de zorgen die erbij horen. De vraag is zo effectief, omdat je meteen alles ophaalt. Alles wat je dan hoort, moet je even belangrijk maken en je moet er niet meteen op ingaan. Eerst alles ophalen, en probeer dit zonder oordeel te doen.
- Neem mensen tijdig mee, ook bij het ontwerp van de verbetering. Als je tijdens een netwerkborrel roept dat je wéér te maken hebt met weerstand, vraag jezelf dan eens af of je jouw collega’s wel voldoende hebt uitgenodigd om mee te denken én hun zorgen te uiten.
- Maak kleine positieve voorbeelden constant zichtbaar. Ga niet pas een feestje vieren als het einddoel is behaald. Het is veel effectiever om meerdere kleine succesmomenten tussendoor te vieren. Dit gebeurt echt te weinig. Bedenk dat veranderen net is als opvoeden: je krijgt het gedrag dat je beloont.
Terug naar de nieuwe bedrijfsmodellen die noodzakelijk zijn in de accountancy. Wil je op voorhand de kans van slagen verbeteren? Nodig je team dan actief uit om samen na te denken over de verandering. Lukt dat niet? Vraag dan om hulp.
Deze bijdrage is ook opgenomen in het ICT & Kantoortijdschrift. Klik hier voor de online versie van het tijdschrift.
Meer weten over ICT & Kantoor? Op het ICT & Kantoorcongres op dinsdag 8 september 2020 gaan we in op jouw type kantoor, de rollen die daarbij horen en hoe je die kunt invullen.
Interessant artikel. Dat vergt nogal wat van het management, namelijk inlevingsvermogen in de ander. Menselijk gedrag/communicatie laat zich toch veelal anders lezen dan cijfertjes.
Vaak is er toch sprake van een top-down-cultuur. Open vragen stellen, zoals het noemt in het artikel zijn prachtig. Waarom zouden we dit wel doen? En waarom niet? Je stimuleert zo dat alle gedachten er mogen zijn. Of het management ook antwoorden die ze zelf niet graag willen horen ook leuk vindt, is de vraag.
De kans is groot dat niet elk bedrijf – DNA, management en medewerkers- in de winnaarsdriehoek zit
of vanuit de winnaarsdriehoek kan communiceren. En dan ligt drama op de loer.