Hoogleraren belastingrecht die daarnaast werken voor een fiscaal advieskantoor: levert dat problemen op of niet? Die vraag levert discussie op in de belastingadviesbranche.
Hoogleraar belastingrecht Jan Vleggeert wierp eind vorig jaar in zijn oratie Over onafhankelijkheid, de verschraling van het fiscale debat en wat we daaraan kunnen doen de vraag op hoe onafhankelijk een hoogleraar is die zo’n dubbele pet op heeft: betrokkenheid bij een commerciële praktijk kan het wetenschappelijke oordeel vertroebelen.
Leestip: Veel belastingwetenschappers in dienst van Zuidas
Zelfcensuur
De Vereniging voor Belastingwetenschap organiseerde er een debat over. Emeritus hoogleraar belastingrecht Jaap Zwemmer is het met Vleggeert eens: een hoogleraarschap levert een kantoor extra status en hogere tarieven op, maar tegelijk zwijgen hoogleraren eerder als hun wetenschappelijke opvattingen schadelijk zijn voor hun cliënten. Zwemmer ontdekte de ‘zelfcensuur’ toen hij zag dat de BV/CV-structuur veelvuldig werd geadviseerd om belasting te ontwijken, terwijl er in wetenschappelijk werk niet over werd geschreven door de betrokken wetenschappers.
Een andere mening is Tom Berkhout, hoogleraar vastgoed aan Nyenrode, toegedaan. Hij werkt ook voor de Belastingdienst, maar dat belemmert hem naar eigen zeggen niet. Hij geeft wel aan aan zelfcensuur te doen bij controversiële onderwerpen. Ook hoogleraar belastingrecht Stef van Weeghel, tevens partner bij PwC, vindt een dubbele pet niet problematisch.
Geef een reactie