Patrick Gerritsen is controleleider bij de Jong & Laan en over een paar maanden registeraccountant. Was het net anders gelopen, dan was hij nu topvoetballer geweest. Een portret van een sportman in de accountancy. ‘Wat je als manager kunt leren van topsport is het teambelang, dat moet vooropstaan.’
Patrick Gerritsen voetbalde van zijn 12e tot zijn 22e bij FC Twente en daarna nog drie jaar bij Go Ahead Eagles. Bij de zaterdag amateurclub Excelsior ’31 uit Rijssen vestigde hij een opmerkelijk record. In de strijd om de KNVB-beker van het seizoen 2015-2016 scoorde hij in totaal vijf goals en daarmee was hij topscorer van het toernooi, samen met de huidige Ajax-spits Sébastien Haller, toen van FC Utrecht. Dat vier van de vijf goals vielen in de met 10–2 gewonnen wedstrijd tegen, wie kent de club niet, VV SCM laten we niet onvermeld. Maar het record staat er niettemin voor eeuwig.
In 2017 beëindigde Gerritsen zijn voetballoopbaan. Nu speelt hij in een vriendenelftal bij de club waar hij ooit begon, DSVD in zijn geboorteplaats Deurningen. Gerritsen wordt bovendien nog regelmatig gevraagd voor Oud-Twente. Maar zijn huidige beroep is dat van accountant. Sterker nog: binnenkort wordt zijn naam bijgeschreven in het accountantsregister.
Gerenommeerde trainers als Erik ten Hag, zijn jeugdtrainer bij Twente over wie Gerritsen met bewondering spreekt, en Foppe de Haan zagen zijn talent. De Haan was trainer van het Jong Oranje (spelers onder de 21) dat Europees kampioen werd in 2006. Gerritsen speelde in dat beloftevolle elftal onder andere met later roemrijke namen en dito carrières als Klaas-Jan Huntelaar, Ron Vlaar, Demy de Zeeuw en de huidige Ajax-doelman Remko Pasveer. Gerritsen had toen op zijn achttiende al een behoorlijk aantal wedstrijden gespeeld in het eerste elftal van Twente.
Maar het liep anders. Een paar maanden na het EK van 2006 liep Gerritsen in de wedstrijd Jong FC Twente tegen Jong Heerenveen een dubbele beenbreuk op en was hij bijna anderhalf jaar uitgeschakeld. Op 25 april 2009 maakte Gerritsen zijn rentree in de eredivisie. Ruim een jaar daarna werd Twente voor het eerst landskampioen. Maar toen speelde Gerritsen al in Deventer bij Go Ahead. Zoals zo vaak gebeurt na een zware blessure is hij nooit meer op zijn oude niveau teruggekeerd.
Gerritsen woont met zijn vriendin in het Twentse Weerselo en heeft drie kinderen.
Waarvan droomde je als jongen?
Lachend: ‘Van Barcelona en Inter Milan!’
Had je al je kaarten op voetbal gezet?
‘Ik heb nog wel een tijdje geprobeerd na mijn VWO een studie bedrijfskunde en profvoetbal te combineren. Colleges en trainingen vielen op hetzelfde moment. Toen heb ik gekozen voor een carrière als profvoetballer.’
Die beenbreuk was ook echt een breuk in je carrière.
‘Uiteindelijk wel. Ik was net 19. Dat is een belangrijke fase voor een jonge profvoetballer, dan is het belangrijk dat je meters kunt maken. Mensen zeggen weleens dat ik pech heb gehad. Die komen dan met het verhaal dat andere spelers van het EK van 2006 multimiljonair zijn geworden, terwijl ik geblesseerd was. Maar ik zeg altijd dat ik meer geluk heb gehad dan pech, ik heb de kans gepakt om bij een top profclub te spelen. Ik ben Europees Kampioen geworden, ik heb grote trainers en spelers leren kennen, doelpunten mogen maken in volle stadions en ben in mijn nadagen als amateur nog topscorer geworden van de KNVB-beker. Het glas is halfvol bij mij. Ik was geen natuurtalent, ik heb door mijn mentaliteit veel voor elkaar gekregen in en na mijn voetbalcarrière. Dat is mijn verhaal.’
Waarom ben je accountant geworden?
‘Ik heb altijd wat gehad met cijfers. Fiscalist had ook gekund. Ik wilde al vanaf mijn achttiende accountant worden. Je ontmoet intelligente mensen en je kunt een kijkje nemen in de bedrijfsvoering bij allerlei bedrijven. Daarnaast leer je kritisch te denken en om te gaan met dilemma’s. Ik werk voornamelijk voor MKB bouw- en handelsbedrijven in Twente. In een straal van ongeveer 45 minuten, dat is wel zo prettig met een jong gezin. Bij de Jong & Laan zijn we met ongeveer zevenhonderd mensen groot genoeg om grote opdrachten aan te kunnen en klein genoeg om onze open en mensgerichte cultuur te kunnen behouden. Bij de Jong & Laan telt karakter, ik werk er nu zeven jaar met veel plezier en de cultuur past bij me.’
En hoe ben je accountant geworden?
‘Het zat me al een tijdje niet lekker dat ik niet studeerde naast het voetbal. In mijn tijd bij Go Ahead ben ik daarom commerciële economie gaan studeren aan de Randstad Topsport Academie, onderdeel van Saxion. Dat was in Deventer, voor mij redelijk dicht bij huis. Geletruidrager Mike Teunissen moest helemaal uit Limburg komen. Daarna zocht ik een universitaire uitdaging in Twente, de master Business Administration.
Al met al was twaalf jaar studeren met werk, gezin en voetbal een hele inspanning. Maar ik ben altijd van de doelstellingen geweest. Ik wil het hoogst haalbare, eerst op het veld, nu buiten het veld. Ik ben op vrij jonge leeftijd gestopt als profvoetballer, waardoor ik de studie op een relatief gunstige leeftijd kon oppakken. Zo’n traject is dan realistischer dan wanneer je rond de 35 bent. Nu heb ik het wel even gehad met studeren. Ik ben blij dat het is gelukt, maar ik weet niet of ik het over zou doen. Het is geen rocket science, maar ze geven het echt niet weg. Door niet bij de pakken neer te zitten, is het gelukt. Zo was ik als voetballer ook. Ik was geen geniale dribbelaar, ik moest er hard voor werken.’
Je was aanvaller. Bij een accountant zou ik wel wat meer iets van onzekerheidsreductie verwachten, een verdediger bijvoorbeeld.
‘Ik was een diepgaande rechtsbuiten. Hoe ik voetbalde, is nu zo’n een beetje uitgestorven. Als ik trainer zou zijn, dan zou ik inderdaad de nadruk op verdedigen leggen. Als je er één tegen krijgt, moet je maar zien of je er weer twee in legt … Zorg eerst maar dat de organisatie op orde is, dan komt de rest wel – dan kan die rechtsbuiten creatief zijn. Als toeschouwer wil ik ook graag attractief en aanvallend voetbal zien, maar als ik zelf trainer zou zijn dan zou ik risicomijdend gedrag gaan vertonen. Die relatie tussen accountant en voetbaltrainer zie ik wel.’
Zou je trainer willen zijn?
‘Nee, de voetbalwereld zit vol opportunisme. De waan van de dag regeert. Ik zou niet afhankelijk willen zijn van een balletje binnen- of buitenkant paal.’
Hoe kijken jouw collega’s tegen jouw stijl van werken aan?
‘Ik word juist wel als een teamspeler gezien, denk ik. Als iemand die hard werkte en zijn eigen belang ondergeschikt maakte aan het teambelang. Verder als een gezellige jongen en iemand die wel in is voor een grapje. In mijn rol als controleleider is dat wel iets anders. Alles is wat dat betreft serieuzer. Ik hoop dat ik word gezien als een collega op wie je kunt bouwen en die zich niet beter voordoet dan dat hij is.’
Vergelijkingen tussen voetbal en bedrijfskunde worden wel gemaakt. Herken jij dat?
‘Je kunt de controle van een jaarrekening zien als een voetbalwedstrijd. Als controleleider ben ik de aanvoerder en speel ik samen met de assistenten de wedstrijd. De tekenend accountant is de trainer en bepaalt samen met zijn aanvoerder de tactiek. Het team heeft hetzelfde doel om de gemaakte afspraken na te komen binnen de tijd. Wat je als manager mijns inziens kan leren van topsport is teambelang, dat moet vooropstaan.’
Is voor jou een financiële functie bij een voetbalclub een optie?
‘Alles kan, maar ik zou zoiets pas serieus overwegen als ik het gevoel heb dat ik daarvoor de capaciteiten bezit en voldoende ervaring heb opgedaan. Ik zou het natuurlijk wel leuk vinden om de accountant van een betaald voetbalclub te zijn.’
FC Twente is een club met een rumoerige financiële geschiedenis. Johan Plageman, ooit als speler in het betaalde voetbal de eerste drs, redde Twente van een faillissement. Na hem kwam Joop Munsterman. Twente werd kampioen, maar daarna ging het sportief en financieel snel bergafwaarts.
Wat krijg je daarvan mee als voetballer?
‘Als jonge speler ben je bezig met je eigen profcarrière en je hebt wat dat betreft een tunnelvisie. Voordeel van zo’n periode is wel dat de eigen jeugd vaak wat meer kansen krijgt. Daarvan heb ik ook kunnen profiteren. Ik had het geluk mijn eerste contract bij Plageman te mogen tekenen, ik herinner me hem nu. Van onderhandelen was overigens geen sprake, het was take it or leave it. In deze tijd zie je dat bij Twente jeugdspelers ook weer meer kansen krijgen.’ Lachend: ‘Dus de financiële malaise heeft voordelen.’
Ga je nog naar FC Twente?
‘Ik begin langzaamaan weer wat meer vrije tijd te krijgen. Ik heb ook weer een jaarkaart. Ik kom voor de gezelligheid. Ik heb meer met een wedstrijd in een stadion bekijken dan thuis op de bank. Ik kom voor de ambiance, om te worden vermaakt. Voetbal is theater, voetballers zijn artiesten.’
Waar sta je over twintig jaar?
‘Dat is een goeie. De focus was altijd eerst de studie maar eens pakken en RA worden. Dat ben ik nu bijna. Accountant is een afwisselend beroep en er zijn binnen de Jong & Laan genoeg carrièremogelijkheden.’
Tekst: Erwin van de Pol. Erwin van de Pol is adviseur bij Rijnconsult, voorheen bij KPMG en VB/Deloitte, en schrijft onder meer voor het literaire voetbaltijdschrift Hard gras.
Foto’s: Elisabeth Ismail
Deze bijdrage komt uit de tweede editie van het AV-magazine dat gaat over lifestyle en carrière. Dit magazine is verschenen in maart 2022.
Geef een antwoord