John zette een doos met spullen op zijn bureau. De spullen kwamen uit zijn vaders kantoor. Hij verwachtte vooral prullaria aan te treffen. Wat hem betreft konden zijn broers en zussen daarover bakkeleien en als ze het niet wilden hebben dan zette hij het wel bij het afval. Maar voordat hij die doos met de familie kon delen, vond hij het belangrijk dat hij de inhoud grondig onderzocht.
Hij hoopte dat de doos datgene bevatte waar hij al sinds het overlijden van zijn vader naar op zoek was. Hij moest glimlachen als hij terugdacht aan de momenten waarop hij verbaasd en geërgerd had gereageerd als de maatschapsakte nog niet gevonden was. Die had hij allang in zijn bezit. Op de avond dat zijn vader was overleden had hij die meteen opgezocht. Hij hield niet van onzekerheden.
Hij was geïrriteerd geweest toen dat grietje, waarmee zijn vader samenwerkte hem de toegang, tot zijn vaders kamer had ontzegd. ‘Daar liggen ook klantendossiers en daarvoor geldt geheimhouding,’ ze had er bij gelachen. Voor hem voelde het alsof hij werd uitgelachen. Wie dacht ze wel dat ze was. Hij had er opzij willen duwen en desnoods geweld willen toepassen om de toegang tot zijn vaders kamer te krijgen. Hij had er vanaf gezien omdat hij besefte dat dit niet verstandig was. Als ze zou gaan gillen dan zouden ze vast niet geloven dat het hem alleen maar op die maatschapsakte te doen was.
Nu had hij die doos. Weliswaar zat niet alles erin van zijn vader. Joke had bij het overhandigen opgemerkt dat ze dossiers en papieren met een mogelijk zakelijk karakter achter hadden gehouden op kantoor. Dat vond hij prima. Klantendossiers en zakelijke papieren daar kon hij niets mee. Zijn vader was niet dom. ‘Alles zit in mijn hoofd,’ zei hij altijd wanneer ze het weer eens over de zakelijke beslommeringen hadden. ‘Dus als jij doodgaat, heeft er niemand toegang tot de kluis? Dat lijkt me niet zo slim.’ Hij had er serieus bij gekeken. ‘Ik ga nog lang niet dood. Maar maak je geen zorgen. Die code heb ik ergens opgeschreven. Die vindt jij wel.’ John had zijn vader ongelovig aangekeken. ‘Straks ligt dat briefje bij het oud-papier of het raakt niet kwijt.’ Zijn vader had hem bij de arm gepakt en zijn arm rustig op die van John gelegd. ‘Die raak je niet zomaar kwijt. Ik heb hem goed verstopt. Maar zo’n slimme jongen als jij, zal hem heus wel opmerken.’ De twinkeling in zijn ogen. Krijg ik nog meer te horen had John geprobeerd. ‘Zit het misschien in een fotolijstje?’
‘Weet je John, wat het met foto’s is? Die vertellen nooit de waarheid. Bekijk het in de tijd en je ontdekt dat leugens zijn.’
Daarna hadden ze het er nooit meer over gehad. Na de dood van zijn vader had hij voorzichtig gepolst of zijn stiefmoeders of moeder iets meer wisten over de kluis. Zijn eigen moeder merkte op dat ze ooit eens ergens had opgeschreven wat de code was. Als hij wilde kon zij die wel opzoeken. Een paar dagen later kwam ze terug met een vergeeld papiertje. ‘Lag onder in mijn bijouteriedoosje. Misschien heb je er iets aan. Wat verwacht je te vinden?’ vroeg ze plagend. ‘Een geheime schat? Die vader van jou heeft alle geld dat hij verdiend heeft in zijn vrouwen gestoken.’ Daarna had ze het briefje overhandigd. ‘Succes en als je iets vindt dan hou je rekening met mij he?’
Een paar dagen later was John naar het huis van zijn stiefmoeder en overleden vader gegaan en had hij de code geprobeerd. Die bleek niet te werken ook niet als hij de code omdraaide. Hij had de wortel uit de code getrokken, maar ook dat werkte niet. Tot slot hij de geboortedata van zijn vader, zijn vrouwen en zijn kinderen geprobeerd. Hij had de data omgekeerd. De dagen en de maanden verwisseld. Maar welke code hij ook probeerde de kluis bleef dicht. Daar zou nu verandering in komen mits hij er in slaagde om de code te achterhalen.
John besloot gestructureerd aan de slag te gaan. Het had geen zin om maar wat te grasduinen in de doos die op zijn bureau stond of de andere twee die nog op de grond stonden. Hij haalde alle fotolijstjes eruit en legde die op een stapel in de hoek. Daar zou hij voorlopig geen aandacht aan besteden. Ook de pennen en potloden vond hij niet interessant genoeg. Die konden mensen veel te makkelijk weggooien. Hij pakte een wereldbol uit de doos en herinnerde zich uit een film of een serie -hij wist het niet meer precies- dat daar een belangrijke aanwijzing in was verstopt voor de hoofdrolspeler. Hij schudde eraan. Er zat niets binnenin. Misschien moest hij hem openmaken omdat zijn vader de code aan de binnenkant geschreven. Hij dacht even na. Dat kon altijd later nog.
Op deze manier bekeek hij meerdere voorwerpen aandachtig, maar uit niets kon hij een mogelijke toegang tot een code afleiden. Hij pakte een standbeeld van een paard uit de doos. Het paard stond op een houten voetstuk. Het paard had jaren op het bureau van zijn vader gestaan. John vond het een lelijk ding. Maar zijn vader leek er mee verguld. ‘Zo waaien de papieren tenminste niet weg.’ Het beeldje voelde zwaar aan. Hij bekeek het paard aan alle kanten. Aan de onderkant van het houten blok zag hij drie schroeven zitten. Moest hij die losschroeven zodat het paard als het van zijn sokkel viel zijn geheim zou prijsgeven? Hij kon het proberen. Keek in zijn bureaula en vond een briefopener. Kijken of het daarmee zou lukken. Hij legde het paard neer op het bureau. Was dat nou verbeelding of zag hij de staart bewegen? Hij voelde aan de staart. Verwachtte geen enkele beweging. Groot was dan ook zijn verbazing toen hij merkte dat hij de staart kon draaien. Hij voelde weerstand. Misschien moest het paard recht opstaan. Hij probeerde het opnieuw. Terwijl hij de staart naar links draaide opende zich in de houten standaard subtiel een laatje. Niet veel groter dan een uitgevouwen papiertje om een snoepje. Toen het laatje open was lichtte hij bij met zijn smartphone. In het laatje waren zes cijfers geschreven.
Volgende week vrijdag verschijnt de volgende aflevering. Wilt u nog eens nalezen wat zich in het verleden in de maatschap heeft afgespeeld? Bestel dan deel 1 van ‘Rumoer in de maatschap hier
Lees hier aflevering 1 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 2 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 3 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 4 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 5 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 6 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 7 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 8 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 9 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 10 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 11 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 12 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 13 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 14 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 15 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 16 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 17 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 18 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 19 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 20 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 21 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 22 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 23 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 24 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 25 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 26 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 27 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 28 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 29 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 30 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap.
Lees hier aflevering 31 van het feuilleton Rumoer in de Maatschap
Geef een reactie