Daan keek naar zijn mail. Een uitnodiging van Joke voor een vennotenvergadering met Wouter, daar zat hij helemaal niet op te wachten. Hij las verder.
Beste collega’s
Het is inmiddels ruim een maand geleden dat we afscheid hebben genomen van Manfred. We zijn daar ieder op onze eigen manier mee omgegaan en hebben de zaken zo goed en zo kwaad als het ging waargenomen. Maar volgens mij is het belangrijk dat we nu zorgen voor een meer structurele aanpak van het gat dat Manfred heeft achtergelaten. Reden om jullie uit te nodigen voor een gezamenlijk vennotenoverleg. Ik heb in de agenda’s gekeken en zie dat iedereen volgende week vrijdagmiddag nog vrij heeft. Inmiddels heb ik hiervoor een uitnodiging gestuurd en ik zou het fijn vinden als jullie deze willen accepteren. Overigens heb ik Wouter gevraagd aan te schuiven bij dit overleg. Hij kent onze maatschap goed en ik denk dat hij ons, indien nodig, van advies kan dienen.
Met vriendelijke groet,
Joke
Mag ik er ook nog wat vinden, dacht Daan. Ik zit helemaal niet te wachten op die Wouter. Hij stuurde Joke een mailtje.
Beste Joke,
Dank voor de uitnodiging. Inderdaad een goed idee om bij elkaar te komen. Maar volgens mij is het niet nodig om Wouter hiervoor uit te nodigen. Wij moeten dit toch alleen kunnen.
Groet, Daan
Bijna per kerende post kreeg hij een reactie terug van Joke.
Beste Daan,
Dank. Ik begrijp je reactie. Maar ik denk dat we het tijdens deze vergadering ook zullen hebben over de wijze waarop we met de nalatenschap van Manfred om moeten gaan. Dan vind ik het wel belangrijk dat hij daarbij is. Uiteindelijk zijn we niet alleen financieel maar ook emotioneel gebaat bij een correcte afhandeling. Nog een plezierige avond.
Met vriendelijke groet,
Joke
Daan baalde dat zijn opzet was mislukt. Natuurlijk kon hij nog wel een mailtje sturen dat hij het liever zonder Wouter deed. Maar dat zou alleen maar meer vragen oproepen. Misschien dat hij nog eens met Paul overleggen. Die zou dan wellicht Karel kunnen beïnvloeden. Dan waren de stemverhoudingen drie tegen twee. Yasin hoefde hij niet te benaderen, die was het toch altijd met Joke eens. Niet dat het geen goede kerel was. Maar het lukte niet om hem voor je karretje te spannen. Wat dat betreft zou het goed zijn als de verhoudingen eens wat anders kwamen te liggen in de maatschap. Maar dat zou alleen maar lukken als Wouter er niet teveel bij betrokken was. Eigenlijk had hij een hekel aan Wouter, die man had hem door en daar hield hij niet van. Hij snapte ook niet dat hij zo stom was geweest om bij Wouter te biecht te gaan en die zelfhulpboeken konden hem ook gestolen worden. Hij nam nog een slok whisky. Dat luchtte op. Hij voelde zich meteen een stuk beter. Morgen, zo dacht, morgen dan zou hij die Wouter wel eens de les lezen. Hem duidelijk maken dat hij nooit, maar dan ook nooit mocht praten over hetgeen Daan hem in alle vertrouwen had meegedeeld. In alle vertrouwen herhaalde hij nog eens voor zichzelf. Wat betreft het aandeel van Schuimstra daar was hij nu ook al klaar mee. Die erfgenamen zouden niets krijgen of bijna niets. Schuimstra had genoeg gehad gedurende zijn leven. Het werd tijd dat hij nu eens voor zichzelf opkwam. Schuimstra, de man die het bloed onder zijn nagels vandaan had gehaald en zijn medevennoten hadden het gewoon laten gebeuren. Hij vulde zijn glas whisky opnieuw. Zo nu kon hij nog wat losser denken. Jammer dat ze nu geen vennotenvergadering hadden. Hij was nu in de stemming om alles te zeggen wat hem dwars zat. Al dat achterbakse gedoe in de maatschap. Dat gekruip van Joke en Yasin om zo de goedkeuring van Schuimstra te krijgen. Dat gebedel om aandacht. Wat dat betreft was hij blij dat hij trouw aan zichzelf was gebleven. Zich niet had ingelaten met die smerige trucjes van Schuimstra. Morgen, ja morgen dacht hij, dan zou hij een mail sturen waarin hij zou aangeven dat ze gingen vergaderen zonder Wouter. Ze hadden die man niet nodig. Hij zou zichzelf kandidaat stellen voor voorzitter van de maatschap. Hij zou de tafel rondkijken en ze allemaal om zijn vinger winden. Ze zouden unaniem voor hem kiezen. Geen twijfel mogelijk. Eindelijk zou het goed gaan met de maatschap. Die domme naam Irene zou hij onmiddellijk laten schrappen. De maatschap zou een nieuwe naam krijgen: Dalenburg en partners. Dat zou de nieuwe naam worden. Er verscheen een glimlach om zijn mond. Hij schroefde de dop nog maar eens van de fles. Hij had er weer vertrouwen in.
Lees hier aflevering 1 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 2 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 3 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 4 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 5 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 6 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Lees hier aflevering 7 van het feuilleton Rumoer in de maatschap.
Het vorige seizoen van ‘Rumoer in de maatschap’ is hier te bestellen.
Geef een antwoord