Je zou het niet geloven, maar de AFM vindt van wel. Het lijkt in tegenstelling tot alle incidenten, claims, tuchtrechtzaken, veroordelingen, schandalen, enz. Wat mij betreft krijgt de AFM op zijn minst het voordeel van de twijfel. Geleidelijk aan lijkt een cultuuromslag een vorm te krijgen.
Informeel en anekdotisch kan ik het ook wel staven. Er wordt met meer ontzag en respect en met minder dedain over bijvoorbeeld de AFM gesproken. De harde lobby in Den Haag pro accountantsbelangen is weg of ineffectief. Beide is goed. De eerste reacties op AFM-rapporten – nu zo’n vijf jaar geleden – hadden een toon van hakken in het zand. Dat is nu passé. Het zal ongetwijfeld ook te maken hebben met publieke druk. Dergelijke reacties worden domweg door ‘het publiek’ – wie dat verder ook mogen zijn – niet meer geaccepteerd. En mijn indruk is dat accountantskantoren zich geleidelijk aan die les aan het eigen maken zijn. Het glazen huis van de accountant is geen Versailles meer, met slechts één grote spiegelzaal waarin je alleen maar jezelf ziet en je soortgenoten. We zien de accountants en we kunnen ze nu volgen en ook vervolgen. Dat leidt toch tot ander gedrag en dat zien we terug in de rapportage van de AFM. En dat is winst!
Geef een antwoord