Handel in tweedehands levensverzekeringen. Dat leek in de tweede helft van het vorige decennium een goudmijntje voor een aantal partijen die het in de VS populaire concept van de ‘life settlements’ in Nederland aan de man brachten. Maar de beleggingsconstructie achter de producten bleek niet altijd even zuiver en waar de verkopers de showrooms afschuimden op zoek naar nog luxere sportwagens, bleven veel klanten met lege handen achter. Maandag startte de rechtszaak tegen de hoofdrolspelers in het drama bij een van die aanbieders: Quality Investments.
Het idee achter de life settlements, geboren in de VS, is eenvoudig en sympathiek. Een polishouder van een overlijdensrisicoverzekering heeft niet altijd meer een reden om de verzekering in stand te houden. Dat kan zijn omdat er voldoende financiële middelen voorhanden zijn voor de nabestaanden. Of de verzekerde is ernstig ziek en wil liever een geldbedrag vóór zijn dood om laatste wensen te vervullen of dure medicijnen te betalen. In dat geval draagt de verzekerde zijn rechten op een uitkering over aan een andere partij, die daarvoor een bedrag betaalt. Komt de verzekerde te overlijden, dan gaat de uitkering naar de koper van de ‘tweedehands polis’.
Investeren
De markt voor deze life settlements bestaat vooral uit investeerders die op grote schaal risicopolissen opkopen. Daarmee worden de risico’s gespreid. Voor die investeringsprogramma’s zijn ook weer geldschieters nodig. En daar komen partijen als Easy Life en Quality Investments om de hoek kijken: zij bewogen in Nederland particulieren om geld in die investeringsfondsen te steken. Met hoge rendementen in het vooruitzicht, want elke overleden verzekerde betekende immers een uitkerende polis. Hoe meer polissen in portefeuille, hoe meer uitkeringen.
Maar dat ging niet helemaal op. De mannen achter Quality Investments worden ervan beschuldigd de inleg van hun klanten niet in de tweedehands levensverzekeringen te hebben gestoken, maar in sportauto’s, een vliegtuig en catamarans. Beleggers konden geld steken in het bedrijf en binnen vijf jaar terugverdienen met 11% rendement, zo werd hun voorgespiegeld. Alleen is er tien jaar later nog geen cent terugbetaald.
Ponzifraude
Een andere kink in de kabel is de stijgende levensverwachting. Hoe langer mensen leven, hoe later er wordt uitgekeerd. En dan is het lastig om na vijf jaar het beloofde rendement uit te keren. Herverzekeraar Provident zou dat risico opvangen. Maar die blijkt van fraude aan elkaar te hangen en de eigenaar gaat in 2012 voor 60 jaar de cel in. De twee Quality Investments-directeuren en hun advocaat zijn dan al aangehouden op verdenking van ponzifraude: de uit te keren rendementen zijn gefinancierd met de inleg van nieuwe klanten. Het OM verdenkt ze van het runnen van een criminele organisatie, valsheid in geschrifte en witwassen. Beleggingen in de tweedehands polissen waren vermoedelijk maar een deel van de bestedingsdoelen. De rest ging op aan een vliegtuig, een helikopter, dure auto’s en drie catamarans.
In totaal hebben klanten voor 200 miljoen dollar ingelegd. Waar dat geld is gebleven, moet nu blijken tijdens twaalf zittingsdagen bij de rechtbank. Naar verwachting volgt de uitspraak in oktober.
Geef een reactie