De overheid schiet tekort in de aanpak van witwassen, vinden de organisaties van belastingadviseurs NOB en RB. Terwijl zij verplicht melding moeten doen van verdachte transacties, ontbreekt het bij de opsporingsdiensten aan capaciteit om er vervolg aan te geven, meldt Trouw.
Jaarlijks wordt voor ongeveer € 16 miljard witgewassen in Nederland. In 2018 kreeg de Financial Intelligence Unit (FIU) van banken, accountants en belastingadviseurs zo’n 60.000 meldingen binnen van mogelijk verdachte transacties. Daarvan werden er ruim 15.000 als echt verdacht aangemerkt. Maar volgens Wim Gohres, die spreekt namens NOB en RB, komen het OM en de FIOD maar zelden in actie vanwege onderbezetting. ‘Dat is frustrerend om te zien. Het komt nu te veel van één kant.’ Dat het kabinet jaarlijks € 10 miljoen extra uittrekt voor de aanpak van witwassen noemt Gohres een schijntje in vergelijking met de kosten die bedrijven maken.
Alle meldingen nuttig
Eerder had Rabobank-topman Wiebe Draijer al laten weten dat hij de inspanningen bij de overheid niet in verhouding vindt staan tot de inzet van bedrijven bij het opsporen van financiële criminaliteit. Het OM kan niet zeggen hoe vaak daadwerkelijk tot opsporing wordt overgegaan, maar laat weten dat alle meldingen nuttig zijn. ‘Die komen in een database, waardoor wij steeds beter kunnen inschatten welke geldstromen écht nader onderzoek verdienen.’
Schaamteloos
Lobbyorganisatie Transparency International Nederland vindt ook dat publieke instanties weinig met meldingen doen, maar voorzitter Paul Vlaanderen vindt de klacht van de belastingadviseurs ‘schaamteloos’. ‘Zij hebben zelf jarenlang niet goed op hun eigen klanten gelet. Dus deden ze tot voor kort ook weinig meldingen van mogelijk verdachte transacties. Logisch dat de FIU en FIOD dan weinig mensen aanstellen om die meldingen te verwerken of te onderzoeken.’ Financiële instellingen zijn pas in actie gekomen nadat ING een megaboete kreeg voor het te laks omgaan met witwasrisico’s, stelt hij.
Bron: Trouw
______________________________________________________________________
“Paul Vlaanderen vindt de klacht van de belastingadviseurs ‘schaamteloos’. ‘Zij hebben zelf jarenlang niet goed op hun eigen klanten gelet. Dus deden ze tot voor kort ook weinig meldingen van mogelijk verdachte transacties.”
Het gaat niet alleen om de meldingen van de belastingadviseurs maar die van alle instanties banken, belastingadviseurs, accountants, notarissen etc.
Wie doet er nu precies niets ? en ook in de afgelopen jaren zijn er tienduizenden meldingen gedaan. Hoeveel misstanden zouden daarmee in de kiem zijn gesmoord als daar direct iets mee gedaan was. Het enige wat wij kunnen doen is een melding. Of laten we het omdraaien hoeveel misstanden hebben in de afgelopen jaren fors kunnen doorgroeien ondanks meldingen in de beginfase.
Laat de politiek daar maar een transparant over zijn. Een accountant of belastingadviseur doet een melding niet lichtzinnig. Hoeveel meldingen zijn er binnen gekomen, hoeveel zijn er daarvan binnen een redelijke termijn onderzocht en in hoeveel gevallen is tot actieve vervolging over gegaan ?
Laten we voor deze discussie te voeren eerst eens ons afvragen wie er in het verleden een meer dan riant bestaan kon en kan hebben door het bedenken, opzetten en uitvoeren van -laten we het sober duiden als- belastingbesparende maatregelen voor de grote bedrijven? De echte grote jongens met wereldwijde en Zuidas contacten. De accountants als aanbrengers en de adviseurs als uitvoerders. Waarmee ik de kleine man niet vrijpleit maar zijn beoogde of gerealiseerde effect wel in de juiste verhouding wil zien ten opzichte van de grote mannen.