Terwijl de overheid bedrijven stimuleert ook niet-financiële informatie op te nemen in de verslaglegging, is van integrated reporting bij de Nederlandse regering nog niets te merken. Dat schreef president Arno Visser van de Algemene Rekenkamer deze week in het Financieele Dagblad.
Koopkrachtplaatjes
Op Prinsjesdag draaide het als vanouds om koopkrachtplaatjes, miljarden hier en daar, en groeicijfers. Waar het bedrijfsleven sinds jaren ook niet-financiële informatie en doelen in begrotingen en jaarrekening verwerkt (integrated reporting), blijft de publieke sector daar opvallend ver bij achter, vindt Arno Visser. Hij miste ook dit jaar weer de resultaten op het gebied van duurzaamheid en snapt niet waarom de regering niet beschrijft hoe overheidsbestuur, strategie, prestaties en vooruitzichten op de korte en lange termijn (maatschappelijke) waarde opleveren.
Mandela’s opdracht
‘In 2018 bezocht ik de International Integrated Reporting Council (IIRC) in Londen’, aldus Visser. ‘Daar hoorde ik over de inspirerende opdracht Van Nelson Mandela aan professor Mervyn King, die in 1992 een good governance code voor het Zuid-Afrikaanse bedrijfsleven op moest stellen. De code moest de basis leggen voor een inclusieve economie en een geïntegreerde manier van verslaglegging. Niet alleen in Zuid-Afrika, ook in de rest van de wereld. Tot mijn verbazing hoorde ik ook dat het vooral het bedrijfsleven is dat King’s instrument nu benut. De publieke sectoren laten integrated reporting nog altijd links liggen. Nederland is hierop geen uitzondering. Terwijl je juist zou denken dat politiek en overheid gericht zijn op waardecreatie met oog voor financiële en niet-financiële informatie.’
Green Deal
De Europese Commissie deed recent voorstellen in de Green Deal die een impuls moeten geven aan niet-financiële verslaggeving door ondernemingen. Grote bedrijven moeten met ingang van 2023 rapporteren over de effecten van hun activiteiten op milieu en samenleving. Deze informatie wordt getoetst door de accountant. Ook worden nu Europese standaarden voor duurzaamheidsrapportages ontwikkeld, die moeten bevorderen dat aandeelhouders en gebruikers een geïntegreerd beeld krijgen van de positie, prestaties en impact van de onderneming. Logischerwijs gaat dit alles de besluitvorming van bedrijven beïnvloeden.
Laag aspiratieniveau
Visser: ‘De regering heeft die ambitie helaas niet. Aan de grondslagen van de rijksbegroting wordt al decennia niets veranderd. Het aspiratieniveau is kasuitgaven en verplichtingen voor het eerstkomende jaar in beeld te brengen. En die worden verpakt in steeds grotere, algemene begrotingsartikelen.’
Lees hier het artikel.
Fotograaf: Jiri Büller
Geef een reactie