Het advies komt voort uit twee zaken die betrekking hebben op de belastingplicht van een echtpaar en de vestigingsplaats van een BV, waarbij tijdens een FIOD-onderzoek documenten in beslag zijn genomen bij de belastingadviseur.
De kwestie
De FIOD voerde een inval uit bij de belastingadviseur van het echtpaar en de BV en nam documenten in beslag. Uit deze stukken hebben belastingambtenaren, die niet direct betrokken waren bij de aanslagregeling, fiscaal relevante gegevens geselecteerd en overgedragen aan de Inspecteur. Op basis hiervan stelde de Inspecteur dat het echtpaar en de BV binnenlands belastingplichtig waren.
Het gerechtshof oordeelde dat de Inspecteur geen bevoegdheid heeft om direct adviezen van belastingadviseurs op te vragen, maar dat de stukken in deze zaak rechtmatig waren verkregen via de kantoordoorzoeking van de FIOD. Volgens het Hof mochten de adviezen dus gebruikt worden voor de aanslagoplegging.
Bezwaar van de betrokkenen
De belanghebbenden zijn het niet eens met deze conclusie. Zij stellen dat het informele verschoningsrecht, dat bescherming biedt tegen het gebruik van vertrouwelijke communicatie tussen een belastingadviseur en diens cliënten, is geschonden.
Conclusie van AG Koopman
AG Koopman vindt de klacht van de belanghebbenden gegrond. Hij stelt dat het informele verschoningsrecht in deze zaak van toepassing is en dat de selectie van documenten door ambtenaren van de Belastingdienst of het Openbaar Ministerie niet had mogen plaatsvinden. Het beoordelen van documenten die mogelijk onder dit recht vallen, moet volgens Koopman door de belastingadviseur zelf gebeuren, net zoals bij andere geheimhouders zoals advocaten.
Hoewel uitsluiting van de documenten als bewijs een beperkte sanctie is, ziet de AG geen andere manier om de schending van het verschoningsrecht te herstellen. Hij adviseert daarom om de adviezen uit te sluiten als bewijsmateriaal en de zaken te verwijzen naar een ander gerechtshof.
De Hoge Raad moet nog uitspraak doen in de zaak. Het is op dit moment onbekend wanneer dat zal gebeuren.
Uitspraken: ECLI:NL:PHR:2024:1399, ECLI:NL:PHR:2024:1400, ECLI:NL:PHR:2024:1401, ECLI:NL:PHR:2024:1402 (gemeenschappelijke bijlage)
Geef een reactie