De Stichting Reprorecht ‘neemt afstand’ van de uitkomsten van het onderzoek van I&O Research. Het onderzoek is volgens de Reprorecht niet objectief en wetenschappelijk en zou slechts gehouden zijn onder bedrijven die het niet eens zijn met de heffingen die de stichting Reprorecht oplegt. IO-research stelde dat bedrijven te veel betalen voor het opslaan, kopiëren en printen uit boeken, kranten of tijdschriften.
De conclusies uit dit onderzoek zijn volgens de Stichting Reprorecht ongegrond en niet wetenschappelijk verantwoord. Zij baseren deze conclusie op het oordeel van twee gerenommeerde onderzoekspartijen. ‘We betreuren het zeer als hierover onrust ontstaat en organisaties op het verkeerde been worden gezet,’ aldus de Stichting Reprorecht.
Onderzoek niet representatief
De Stichting noemt onderzoek van I&O niet wetenschappelijk verantwoord en ook niet onafhankelijk. I&O baseert haar conclusies op een voorselectie van bedrijven die het oneens zijn met de factuur van Stichting Reprorecht en die dus gemotiveerd zijn om de factuur aan te vechten.
Dan is er, zo stelt de Stichting Reprorecht, geen sprake van een representatieve steekproef. Ook zijn binnen de bedrijven die aan het onderzoek hebben meegewerkt de medewerkers niet willekeurig geselecteerd, ze zijn aangewezen door het bedrijf zelf. Verder was de steekproef van het aantal medewerkers te laag en was de onderzoeksinstructie sturend. Dit alles zorgt voor een sterke vertekening van de resultaten en voor onjuiste conclusies. Zo stelt de Stichting Reprorecht in een reactie.
Oorspronkelijke bedoeling reprorechtregeling
De reprorechtregeling is bedoeld om het delen van informatie binnen bedrijven eenvoudig en eerlijk te regelen. Vertegenwoordigers van het bedrijfsleven hebben aangegeven dat het niet wenselijk is dat bedrijven alle kopieën, scans, etc. van iedere medewerker moeten bijhouden, vanwege de administratieve rompslomp. Daarom is gekozen voor een jaarlijkse vergoeding die past bij het hergebruik in bedrijven in verschillende branches en van verschillende grootte. Zo legt de Stichting Reprorecht de regeling uit.
Nauwelijks nog gekopieerd
De onderzoekers van I&O research stellen dat in maar een zeer beperkt aantal gevallen – 0,06% van de gemaakte prints en kopieën een vergoeding verschuldigd zou zijn. I&O research stelt dat kopiëren uit boeken, kranten of tijdschriften nog maar nauwelijks voorkomt en dat veel organisaties die wel structureel gebruik maken van informatie van derden daarover direct afspraken hebben gemaakt met de uitgevers van die informatie.
De Stichting Reprorecht stelt daar tegenover dat de reprorechtregeling en de tarieven bepaald zijn in overleg met VNO-NCW en MKB Nederland, het Ministerie van Justitie & Veiligheid, uitgevers en makers van publicaties, na uitgebreid gezamenlijk en onafhankelijk marktonderzoek. ‘Organisaties die veel minder of veel meer publicaties kopiëren dan vergelijkbare bedrijven, kunnen een regeling op maat treffen,’ aldus de Stichting Reprorecht.
Geef een antwoord