Nairobi wat een stad dacht Dimitri bij zichzelf. In de taxi van het vliegveld naar het hotel verbaasd hij zich over de hoeveelheid auto’s die er rondreden. Nou rijden? Daar was niet echt sprake van. Het grootste deel van de rit stonden ze in de file. Volgens de taxichauffeur kon je de rit in een half uur doen en hadden ze nu mazzel dat het maar twee uur duurde.
Drie uur was gebruikelijker. Onderweg zag hij giraffen, iets dat volgens Jan Janssens heel normaal was. Dat hij hier nu op het dakterras van een hotel in Nairobi zat was omdat hij zich uiteindelijk had laten overhalen door Jan Janssens om in ieder geval een keer een kijkje te nemen in Nairobi om zelf te ervaren hoe ondernemend die Kenianen wel niet zijn en zo kennis te maken met een zakenpartner die alles kon vertellen over het kweken van bloemen in Kenia.
Hoewel het net zeven uur in de avond was, was de duisternis inmiddels ingevallen. Twaalf uur licht, twaalf uur donker. Meer variatie zat er door het hele jaar heen niet in.
Een ober bracht hem zijn broodje hamburger met frites en vroeg of hij nog wat te drinken wilde. Dimitri gaf aan dat hij nog wel een biertje wilde. ‘A big one?’ vroeg de ober. ‘Oke’ en de ober liep glimlachend weg. Hij doopte een friet in de mayonaise toen Jan Janssens aan zijn tafel schoof.
‘Goede vlucht gehad?’ Dimitri knikte. ‘Alhoewel het natuurlijk wel een hele zit is. Het verst wat ik ooit gevlogen heb is naar Rome.’
De ober bracht het bier van Dimitri en Jan bestelde een Tom Collins. ‘Wist je dat ze hier een van de beste cocktails ter wereld maken? Het voordeel van Kenia is ook dat je geen jetlag oploopt. Daarom doe ik ook graag zaken in Kenia. Ik heb inmiddels een appartement in Nairobi gehuurd. Het enige waar je hiervoor moet oppassen is dat je’ s avonds niet in je eentje buiten gaat lopen. Want dan kan het zijn dat je in het ziekenhuis belandt of nog erger. Maar verder is het een veilig land dat ontzettend veel kansen biedt. En ook op duurzaamheid loopt het voorop. Plastic tasjes zijn hier bijvoorbeeld verboden.’
Dimitri dacht aan al het vuil dat hij langs de kant van de weg had zien liggen en kon daar weinig duurzaams in ontdekken.
‘Weet je dat Nairobi een van de snelst groeiende steden ter wereld is. Iedereen ziet kansen in deze stad en dat maakt het ook zo interessant om hier zaken te doen. Ik ben blij dat ik deze propositie een paar maanden geleden al tegen het lijf ben gelopen. Nu zouden we kansloos zijn en zou de winst naar een ander gaan. Ik vind het zo tof dat je hiernaar toe bent gekomen. Ik voel de vriendschap van vroeger weer naar boven komen.’
Waarom heb ik me eigenlijk laten verleiden om hier in Nairobi met Jan af te spreken? Hij praat net zoveel als in Nederland. Het is te hopen dat zijn zakenpartner wat meer tot the point is.
Er komen twee dames aangelopen. ‘Do you like we take a seat?’ Jan knikt ‘No problem. Do you like a drink?’ Jan knipt met zijn vingers en even later staat er een ober aan tafel. ‘You like to order sir?’ ‘Yes one Tom Collins for me and two Pina Coloda for the ladies and a beer for my friend.’ Ook met deze twee dames heeft Jan geen moeite om het gesprek op gang te houden. Eerst vertelt hij uitgebreid over het weer in Nederland. Het regent er nu en het is er koud. Dan legt hij uit hoe het Nederlands staatsbestel werkt en dat een Koning toch echt voordelen heeft boven een gekozen president zoals in Kenia. Ondertussen zitten de dames al aan hun tweede cocktail. Op enig moment vraagt een van de vrouwen aan Dimitri of hij al een plek heeft om vanavond te gaan slapen. Dimitri antwoord dat hij hier in het hotel slaapt. Maar vind je het dan niet erg om alleen te slapen, wil de vrouw weten. Dimitri lacht. ‘Ik slaap mijn leven lang al alleen.’ De vrouw lijkt zichtbaar teleurgesteld. ‘Ik houd niet van alleen slapen.’
Dat is dan jouw probleem denkt Dimitri.
Dimitri voelt een por van Jan in zijn zij. ‘Kijk daar loopt onze zakenpartner’ en hij wijst naar een grote brede man. ‘Die gaat jou en mij rijk maken. Het feit dat hij hier vannacht al slaapt laat zien dat hij de bespreking morgenvroeg ook erg belangrijk vindt. Maar nu nog even niets laten merken. Hij heeft ons nodig en wij niet hem. Zo werkt het spel hier in Kenia. Als je nu laat merken interesse te hebben dan betaal je morgen de hoofdprijs. Maar wel goed dat je hem nu alvast gezien hebt.’
Even later stapt Jan op. ‘Ik ga naar mijn appartement toe. Reken jij af? Je zat hier toch al.’ De twee dames bedanken hem voor de drank en lopen met Jan Janssens naar de lift. Als Dimitri afrekent met zijn creditcard bedenkt hij zich dat hij Tim nog moet vragen om uit te zoeken welke mogelijkheden er zijn in de software van OutdoorLimits om de logistieke gang van zaken beter te kunnen volgen. Eenmaal op zijn hotelkamer aangekomen, poetst hij zijn tanden en gaat op bed liggen. Een paar minuten later slaapt hij.
Jan Wietsma
Lees hier alle eerdere afleveringen
Aflevering 1. Professional in de knel: Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Aflevering 13. Blauw oog
Aflevering 14. Werkdruk en verwachtingen
Aflevering 15. ZZP’er in de zaak en afspraak
Aflevering 16. Zorro Trust
Aflevering 17. Dimitri, zijn accountant en ondernemers
Aflevering 18. Functiescheiding en vertrouwen
Geef een reactie