13/7/2020
De gang waar groene lichtjes continue flikkeren is lang. Af licht er een rood licht op, maar zo te zien is er niemand die daar aandacht voor heeft. Iedere lichtje dat flikkert is verbonden met een kabel die, zo lijkt het wel, opgaat in het oneindige niets. Er loopt een man met een haastige tred door de gang. Dit noemen ze dus de cloud. Bijzonder, iedere vergelijking met een wolk is in zijn ogen ver te zoeken. Maar ja, mensen verzinnen wel vaker rare woorden.
Hij vindt het fantastisch dat mensen bereid zijn om allerhande informatie en data te delen via één centraal punt. Dat de meesten bijna nooit stilstaan bij de vraag waar hun data vandaan komt en waar die naar toe gaat is mooi meegenomen. Natuurlijk is er af en toe wel een of andere cyberexpert die waarschuwt dat mensen en organisaties daar meer aandacht voor moeten hebben. Maar meer dan een paar likes op LinkedIn of Retweets op Twitter levert dat nooit op. In dus is het vertrouwen van de mens in de techniek uitermate groot. Uit ervaring weet hij dat mensen vaak meer vertrouwen hebben in de techniek dan in hun medemens. Terwijl die techniek ook door mensen is bedacht. Maar plaats een bericht op Facebook wat echt lijkt en mensen geloven daar meer in, dan in geleerden die er echt verstand van hebben en het tegendeel beweren.
Aangekomen aan het eind van de gang, opent hij een deur. De ruimte die hij betreedt hangt vol met schermen. Hier wordt de data die verzonden wordt via de draden in de gang zichtbaar en kan hij als dat nodig is ingrijpen. Niet te vaak natuurlijk, maar van een toevallige storing kijkt niemand op en als er wel een probleem ontstaat dan is de data al zo vaak over de wereld gegaan dat het ondoenlijk is om het originele IP-adres nog te achterhalen. Willen mensen, bedrijven of overheden de schade alsnog beperken, dan rest er nog maar een ding en dat is ZorroTrust inschakelen. ZorroTrust ruimt de digitale schade op die mensen en bedrijven zelf hebben veroorzaakt en als men weigert ZorroTrust in te schakelen dan is er altijd nog wel iemand in het netwerk te vinden die bereid is tegen betaling in Bitcoins de vordering over te nemen.
Hij loopt naar een scherm en vraagt aan een jonge dame of alles goed gaat. Darja knikt. ‘Kijk hier opent iemand weer een sms. Over een paar minuten is hij een paar duizend euro armer.’
De man lacht in zichzelf. Over een half uur ontvangt deze persoon een mail van ZorroTrust met een aanbod om te helpen dit soort problemen in de toekomst te voorkomen. Natuurlijk zal er worden gevraagd of we er ook voor kunnen zorgen dat zijn geld weer terugkomt. De medewerker van ZorroTrust zal zeggen: ‘We kijken wat we kunnen doen.’ En natuurlijk doet de medewerker ook zijn best. Maar het geld staat dan allang geparkeerd op een buitenlandse rekening in een land met een fiscaal goed klimaat en erkenning van het bankgeheim. Digitalisering van geld en transactiestromen, het kan hem niet snel genoeg gaan.
‘Wat moet ik trouwens doen met de data van De Wolf & Meren accountants?’ Darja draait zich om en kijkt hem aan. Heeft ze nu een nieuwe tattoo op haar schouder of zat die er de laatste keer ook al.
‘Heb je die data al geanalyseerd?’ Darja knikte. ‘Yes, zeer interessant. Ik heb nagenoeg alle bestanden van het kantoor kunnen downloaden. Volgens mij kunnen we daar wel wat mee. Moet ik ze een mail sturen?’
De man schudde zijn hoofd. ‘Nee, De Wolf & Meren is een speciaal geval. Ik denk dat ik die data op een later moment inzet. Ze zijn uitermate geschikt voor een nieuw project waar ik mee bezig ben. Dus wacht nog maar even.’
Hij keek even naar de schermen. Hij zag een man thuiskomen en verwelkomd worden door twee kinderen. Een ander scherm produceerde een brij aan data. Lang leve de geconnecte wereld. Internet of things hij had het zelf kunnen uitvinden.
Darja schonk hem een glimlach. ‘Je bent ook zo geweldig. Ik vertrouw volledig op je oordeel en volgens mij hebben ze bij De Wolf & Meren nog geen enkel vermoeden, dus we hebben nog wel even de tijd.’
De man pakte zijn jas en liep terug de gang in. Die Darja was een gouden zet geweest. Top IT-er maar overal waar ze solliciteerde werd ze niet aangenomen omdat mensen haar achternaam niet konden uitspreken en omdat ze onder de tattoos zat. Nederland was een raar land. Iedereen was gelijk en moest gelijke kansen krijgen. Maar in de praktijk had de Nederlander toch een duidelijke voorkeur voor iemand die voldeed aan de burgerlijke uitstraling en waarden. Toen hij Darja had ontmoet in een Amsterdams café waar ze het terras bediende omdat ze nergens anders welkom was, had hij haar aangesproken zoals hij iedereen aansprak die hij tegenkwam. Aan het eind van het gesprek had hij haar een baan aangeboden. Eindelijk had hij een bondgenoot gevonden die hem zou helpen zijn zakelijke doelstellingen te bereiken. Tot nu toe was ze haar geld meer dan waard gebleken.
Jan Wietsma
Lees hier alle eerdere afleveringen
Aflevering 1. Professional in de knel: Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Aflevering 13. Blauw oog
Aflevering 14. Werkdruk en verwachtingen
Aflevering 15. ZZP’er in de zaak en afspraak
Geef een reactie