‘Wat zie jij eruit? Wat is er met je gebeurd?’ zegt Susan terwijl ze Mike opneemt met bloed aan zijn shirt, een oog dat blauw kleurt en staat zijn neus nu scheef of niet? ‘Kom eens hier. Je moet echt even naar een dokter toe.’
‘Nee, dat is niet nodig.’ Mike wuift met zijn hand. ‘Ik ben van de trap gevallen bij het station, verder niets aan de hand.’
‘Maar zo kan je toch niet de les in? Kom mee, eerst je gezicht eens schoonmaken.’ Mike loopt achter Susan aan. ‘Hoe komt het dat je van de trap bent gevallen?’ vraagt ze terwijl ze met toiletpapier zijn gezicht schoonmaakt. ‘Dat shirt kan ik niets aan doen. Misschien moet je jas maar aanhouden. En ik zou toch echt even naar de dokter gaan. Als je neus scheef staat krijg je later last met ademhalen.’
‘Bedankt, maar ik kijk het wel even aan.’ Ze ziet dat de glimlach die Mike probeert te maken wordt verstoord door een pijnscheut. Ze laat Mike alleen en loopt naar het collegelokaal.
Vandaag heeft ze weer een college in het kader van Strategie en Organisatie. Ze vindt het maar een saai vak. Hoe vaak krijg je als accountant in het MKB nu te maken met klanten die zo groot zijn dat je daar iets kan adviseren over strategie of organisatie? Maar misschien ligt het ook wel aan de docent die inmiddels al met pensioen is, maar het altijd nog heel leuk vindt om zijn ervaringen te delen met jongeren. Het luisteren naar jongeren en zich in hun leefwereld inleven kost hem echter aanzienlijk meer moeite. Het feit dat je op tijd naar huis wilt om je kind van kinderopvang te halen vindt hij maar niets. Dat je als jongere vraagtekens hebt bij de manier waarop we vandaag de dag voedsel en energie produceren vindt hij maar modern geklets. ‘De club van Rome heeft ook geen gelijk gekregen en het is maar goed dat wij daar in onze tijd niet naar geluisterd hebben, want dan hadden we nu weer in plaggenhutten gewoond en niets anders gegeten dan aardappelen. Economie dat is werken aan vooruitgang en het is de kunst dat goed te organiseren.’
Ze moest denken aan een gesprek dat ze laatst had met Rick. Hij stelde voor om in het vervolg alleen maar vegetarisch te gaan eten. ‘We kunnen best zonder vlees. En als de hele mensheid zou stoppen met het eten van vlees zijn we in een keer van vraagstukken die gaan over stikstof en CO2 af.’ Susan had aangegeven dat ze hem graag geloofde maar dat ze een stuk vlees of vis best lekker vond. Rick zou Rick niet zijn geweest als hij niet had geprobeerd om haar behoefte aan vlees te kwalificeren als aangeleerd gedrag. ‘We hebben nu de kans om samen met Hielke ons vleesloze bestaan vorm te geven. Hoe mooi is dat.’
Uiteindelijk sloten ze een compromis: flexitariër. Vrijdag, zaterdag, zondag vlees de andere dagen vleesloos. Een wapenstilstand en er zou vast een dag komen dat Rick zou gaan tornen aan deze afspraak.
Susan keek naar de neus van Mike die inmiddels dezelfde kleuren begon te vertonen als zijn oog. Daar gaat hij nog wel even last van hebben. Ze zag dat hij haar advies om zijn jas aan te houden naast zich neer had neergelegd. De sjaal die hij had omgedaan maskeerde enigszins de bloedvlekken. Ze probeerde zich voor te stellen hoe Mike van de stationstrap was gevallen. Was hij gestruikeld? Uitgegleden? Mike vond het vak Strategie en Organisatie trouwens heel boeiend. ‘Een van de mooiste vakken uit de opleiding’, had hij aangegeven toen Susan weer eens onder het eten had opgemerkt dat je prima accountant kon worden zonder dit vak. Maar ja, Mike werkte ook bij een groot kantoor op de Amsterdamse Zuidas. Als ze er wel eens langsreed op de A10 en al die glazen torens zag staan moest ze wel eens denken aan Mike en al die andere mensen die daar werkten. Altijd werkdruk, altijd de maat genomen worden. Geen greintje privé, altijd maar bezig zijn voor de zaak. Het deed haar denken aan een van de boeken van John Grisham die ze – bij gebrek aan beter – las toen ze op haar 17e met haar ouders op vakantie was en verplicht mee moest. Gelukkig ontmoette ze kort daarna Rick en waren de vakantieavonturen met haar ouders verleden tijd. Hoewel ze nu wel een bungalowtripje met haar ouders en Rick en Hielke had gepland.
‘Voor volgende week. Maken jullie allemaal een strategie- en organisatieontwerp voor de Blokker.’ De docent rondde de les af, gelukkig.
‘De Blokker?!’ vroeg een medestudent. ‘Ja, de Blokker, stel je maar voor dat Blokker jouw klant is en dat je als accountant gevraagd wordt om deze onderneming te adviseren over hun strategie en organisatie.’ De docent sloeg zijn laptop dicht en richtte zijn blik op Mike. ‘Ik zie het nu pas. Man, wat is er met jou gebeurd? Ruzie gehad met je partner?’ Hij grinnikte.‘Moet ik je even naar het station brengen?’ vroeg Susan toen ze met Mike het lokaal uitliep. ‘Dank je, maar ik red mij wel. Ik moet nog even naar het toilet.’ Susan liep door en even later stond ze voor haar auto en maakte hem open. Terwijl ze plaats nam achter het stuur zag ze Mike naar een auto lopen en plaatsnemen aan de bestuurderskant. Wat raar dacht ze, hij was toch met de trein? Ze kreeg een app van Rick dat hij Hielke al van de kinderopvang had gehaald. Maar het is dan wel plezierig als jij nog even het avondeten regelt. Mag met vlees want het is vrijdag. Ze appte een boosaardig gezichtje terug.
Jan Wietsma
lees hier alle afleveringen
Aflevering 1. Professional in de knel: Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Geef een reactie