‘Die cd heb je ooit nog van mij gekregen.’ Jan pakte een cd uit de kast en legde die op tafel. ‘Heb je al over mijn voorstel nagedacht om samen wat te gaan doen in Kenia? Een kopje koffie zou ik wel lekker vinden.’ Jan schoof een stoel naar achter en ging zitten.
‘Een kopje koffie. Ja dat is goed.’ Dimitri was volkomen overdonderd, nu stond die Jan alweer voor hem. Eigenlijk was hij gek om een kop koffie te gaan halen. Maar nu had hij wel even tijd om na te denken.
‘Hier voor jou.’ Jan gooit een plastic zakje naar Dimitri toe die juist bezig is zijn fietstassen in te laden met folders.
‘Wat is dat?’ vraagt hij nieuwsgierig terwijl hij het laatste pakket folders tussen de andere probeert te wurmen.
‘Kijk nu maar,’ zegt Jan lachend.
‘Ik heb nu geen tijd ik moet eerst de folders lopen. Anders beginnen er weer mensen te klagen dat ik te laat ben en krijg ik een waarschuwing.’
‘Je kan toch wel even kijken?’
Dimitri kijkt in het plastic zakje en ziet een klein doosje met daarop de afbeelding van een elpeehoes van ABBA. Grappig, die kan hij bij de andere prullaria zetten. Maar waarom komt Jan dat nu langsbrengen.
‘Nou wat vind je ervan?’ dringt Jan aan.
‘Leuk. Bedankt.’
‘Leuk? Het is een cd man. Zie je dat dan niet.’ Hij grist het tasje uit de hand van Dimitri en pakt het doosje en opent die. De glanzende schijf weerkaatst zijn spiegelbeeld.
‘Speciaal voor jou, omdat je mijn vriend bent.’
De hartslag van Dimitri versnelt en er komt zweet in zijn handen te staan. Waarom krijgt hij een cd van Jan? Die dingen zijn hartstikke duur. Zijn vader heeft net een cd-speler met een paar cd’s gekocht en Dimitri had bedacht dat hij daarvoor wel heel veel folders zou moeten rondbrengen. Hij was blij met zijn stereo-installatie en zijn lp’s en nu stond hij ineens in zijn handen met een cd van ABBA.
‘Wat moet ik hiermee, ik heb niet eens een…’
Jan onderbrak hem.
‘Dan speel je hem toch af op de cd-speler van je pa. Dat vindt hij heus niet erg. Maar jij moet kranten lopen dus ik ga er nu maar weer even van door.’
Tijdens het lopen van de folders was Jan continue aanwezig in de gedachten van Dimitri, zijn ogen registreerden huisnummer 42. 42 gulden waarom geeft Jan dat aan mij. Op een naambordje bij de brievenbus stonden de voorletters C.D. Een cd van Jan wat moest hij daarvoor terug doen. Want Jan deed nooit iets zomaar, hij moest er altijd iets voor terug hebben.
’s Avonds liet hij de cd aan zijn vader zien. ‘Van Jan gekregen ineens stond hij voor mijn neus.’ Zijn vader wilde weten waarom, maar Dimitri kon geen antwoord op die vraag geven. ‘Als je hem weer ziet, moet je hem er toch maar naar vragen,’ zei zijn vader. ‘Want ik vind het wel een duur cadeau voor zomaar. Maar we kunnen hem wel nu wel draaien.’
As good as new. De zuiverheid van het geluid vond Dimitri geweldig, maar de vraag naar de motieven van Jan speelde bij iedere maat op en hielden hem uiteindelijk de hele nacht uit de slaap.
De volgende ochtend kwam Jan tijdens het derde uur de les binnenvallen. De leraar fronste en wilde iets gaan zeggen. ‘Ik moest naar de dokter. Sorry dat ik te laat ben. Ik wil wel een briefje gaan halen?’ De leraar wees Jan zijn plek en gebaarde hem te gaan zitten.
‘Ik heb nog meer moois voor je.’ fluisterde Jan en hij wees naar zijn tas.
‘Opletten!’ klonk het van voor uit de klas.
‘In de pauze praten we wel verder.’ Jan pakte zijn boeken uit de tas en legde die op tafel.
Dimitri zou die pauze niet meer vergeten. Jan had het hele repertoire aan cd’s van ABBA voor hem uitgestald en gezegd dat hij ze voor 10 gulden per stuk mocht hebben. Dimitri had willen weten hoe Jan aan die cd’s kwam, maar Jan had gezegd dat hem dat niets aanging. ‘Ik handel af en toe wat en daar zit ook wel eens een partij cd’s bij. Wees blij dat je ze zo goedkoop kunt krijgen.’ Dimitri had aangegeven dat hij het geld er nu niet voor had en dat zijn pa zich ook al had afgevraagd waarom Jan hem zo’n duur cadeau gaf. ‘Gewoon omdat ik je mag. Je werkt je het apezuur met die folders rondlopen en je houdt er bijna niets aan over en je bent zo gek van die ABBA dat ik dacht, ik help hem een handje met het uitbreiden van zijn verzameling. Over een tijdje draait niemand meer elpees.’
‘Dankjewel. Maar ik koop er op dit moment geen eentje van je.’
‘Nou ik raak ze wel kwijt aan iemand anders, maar besef dat je zo’n buitenkansje nooit weer krijgt.’ Jan klonk geïrriteerd.
‘Je mag hem wel terug hebben.’ Zei Dimitri. De bel ging en ze liepen samen naar het klaslokaal waar ze les zouden hebben. Maar Jan had aangegeven dat daar niets van in kwam. Die cd was een gebaar van vriendschap.
Een paar weken later had Jan aan Dimitri gevraagd of hij met hem meewilde gaan naar de muziekshop in het warenhuis. ‘Als jij nu eens aan die verkoper vraagt naar de nieuwste cd van Bon Jovi dan kan ik even rustig mijn gang gaan.’
Jan Wietsma
Lees hier alle afleveringen
Aflevering 1. Professional in de knel: Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Geef een reactie