‘Well I can dance with you honey
If you think it’s funny
Does your mother know that you’re out’
Dimitri zet de radio nog maar eens harder, terwijl hij meezingt met een van zijn favoriete ABBA-nummers. Wat een supergroep was dat toch. Jammer dat ze niet meer bestaan. Maar gelukkig heeft hij zijn collectie. Iedere maand kijkt hij op Discogs of er nog een uitvoering of persing is die hij niet in zijn verzameling heeft. En als het even kan vliegt hij één keer per jaar naar Stockholm om het ABBA-museum te bezoeken.
Als hij bij de Wolf & Merten het parkeerterrein oprijdt, zet hij de radio weer zachter. Vandaag de eindbespreking van zijn jaarrekening. Altijd een spannend moment vindt hij. De accountant kijkt toch altijd met een andere bril naar de onderneming dan hij en de verklaring van de accountant ziet hij toch als een bewijs van goed gedrag. Je kunt weer een jaar verder. We vertrouwen je. Niet dat hij denkt dat hij niet te vertrouwen is. Maar een stempel van de accountant is toch altijd wel plezierig om te laten zien. Zeker als hij weer eens gesprekken heeft met de bank of met een informal investor over de financiering van een aankoop. Zijn achternaam Vjazemski werkte eerder tegen dan mee, zo had in de loop van de tijd wel ervaren. De eerste keer dat hij zich bij de bank meldde voor een financiering gaf de betreffende bankmedewerker aan dat de Nederlandse nationaliteit voorwaarde was om een bankrekening te openen. Toen Dimitri had aangegeven dat hij op en top Nederlander was en ook over een Nederlands paspoort beschikte gaf de bankmedewerker aan dat hij er nog steeds weinig vertrouwen in had. Maar dat het dan maar moest. Natuurlijk, het was meer dan dertig jaar geleden toen dat voorval plaatsvond, maar Dimitri merkte dat zijn achternaam nog steeds een struikelblok is, niet alleen om te schrijven. Maar vooral hem het vertrouwen te geven. Daarom was hij ook blij met Els en Susan. Zij hadden nog geen moment laten blijken dat ze hem niet vertrouwden. Dat gaf hem rust.
Toen hij even later in de spreekkamer zat, herinnerde hij zich weer dat hij nu miljonair was. Tenminste op papier. De Quote 500 liet nog wel even op zich wachten, zo bedacht hij zich. Maar het ging hem ook niet om het geld. Hij vond het leuk om bedrijven weer levensvatbaar te maken. Dat gaf hem energie. Natuurlijk moest hij dan ook pijnlijke maatregelen nemen, in veel gevallen hield dat in dat de oorspronkelijke eigenaar afscheid moest nemen van zijn bedrijf. Voor Dimitri logisch, de eigenaar had immers laten zien dat hij zelf niet in staat was om voldoende kasstroom te genereren om van te leven. Voor de ondernemer als mens natuurlijk een pijnlijke gebeurtenis. Voor velen was het toch het kindje dat ze niet meer mochten opvoeden. Slechts een enkeling was blij dat hij nu eindelijk van alle sores af was.
Wat Dimitri bij veel van die bedrijven opviel was dat de eigenaren niet op tijd de bakens hadden verzet. Ze bleven geloven dat letten op de kosten en meer reclame er uiteindelijk voor zouden zorgen dat de klandizie en de omzet weer op pijl zouden komen. ‘De markt zit tegen’ was een uitspraak die hij regelmatig voorgeschoteld kreeg wanneer hij voor het eerst bij een bedrijf in moeilijkheden langs kwam. Maar in de ogen van Dimitri zit de markt niet tegen. Het de ondernemer die niet goed heeft opgelet, die niet in de gaten kreeg dat het tij verandert. Dat consumenten andere wensen hebben en op een andere manier zaken willen doen. In veel gevallen blijkt dat de ondernemer niet of te laat in de gaten kreeg dat digitalisering niet alleen maar invloed heeft op het bestelproces of het kassa-systeem. Nee, digitalisering raakt juist de klantrelatie, de beleving. De plek in de keten die je wel of niet gegund wordt als ondernemer. Toch merkt hij dat veel ondernemers nog van mening zijn dat ze voldoende klanten hebben en dat die klanten echt niet zitten te wachten op een webshop of online zakendoen. ‘Mijn klanten komen veel liever langs. Die kijken mij het liefst nog in de ogen’ of ‘Ik doe alleen maar zaken in de business to business markt, die mensen zitten echt niet voor hun zakelijke beslommeringen op social media. Dat kost ze alleen maar tijd en vinden ze veel te veel gedoe. Trouwens dat face hoe noem je dat ook al weer en dat twitter dat is alleen maar roddel. Daar kun je niets mee.’
Veel van deze ondernemers vergeten echter dat internet tot in de vezels van consumenten en bedrijven is doorgedrongen en daardoor – bewust of onbewust – het gedrag beïnvloedt. En juist die gedragsbeïnvloeding leidt er uiteindelijk toe of iemand wel of niet zaken met je gaat doen als iemand ergens meer informatie over wil hebben of iets wil aanschaffen.
‘Kijk iemand is helemaal gek van buitensport,’ zei Dimitri tegen een ondernemer in buitensportartikelen die een website maar onzin vond. ‘En die persoon die leest iets in een buitensportblad over een bepaald artikel. Dat artikel wil hij graag hebben. Wat doe die persoon dan. Die typt de naam van dat artikel in op Google en als jij er dan niet tussenstaat, gaat hij dus niet naar je toe. Maar bestelt hij het gewoon bij Bever of Bol.com of ergens anders. Terwijl hij ook gewoon bij jou langs had kunnen komen of via jouw webshop had kunnen bestellen.’
De ondernemer antwoordde toen dat die persoon heus wel wist dat er in zijn woonplaats een buitensportzaak zit.
‘Ja, maar Google hielp hem daar niet aan te herinneren, dus koos hij voor een ander. En zo ben je in de loop van de jaren klant na klant kwijtgeraakt. Terwijl er toch steeds meer belangstelling is voor buitensport. Dus het ligt niet aan de markt. Het werkelijke probleem is dat je je vaardigheden om ondernemer te zijn in deze tijd niet op pijl hebt gehouden.’
De ondernemer was boos geworden en gaf aan dat hij helemaal geen tijd had om zich met al die veranderingen bezig te houden. ‘Ik ben al druk genoeg om mijn hoofd boven water te houden.’
‘En je accountant dan?’ had Dimitri gevraagd. ‘Mijn accountant die heeft het hier nooit met mij over gehad. Die heeft mij vooral geholpen om mijn kosten te verlagen.’ De ondernemer had moeite om zijn emoties te verbergen.
‘Ik herken dat wel. Accountants hebben het bijna altijd over beheersing van kosten maar nooit over de mogelijkheden om omzet te verhogen. En daar pluk jij dus nu de zure vruchten van.’
Jan Wietsma
Lees hier alle eerdere afleveringen
Aflevering 1. Professional in de knel: Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Aflevering 13. Blauw oog
Aflevering 14. Werkdruk en verwachtingen
Aflevering 15. ZZP’er in de zaak en afspraak
Aflevering 16. Zorro Trust
Geef een reactie