Idsinga lag onder vuur omdat hij niets wilde zeggen over zijn zakelijke belangen. Nadat PVV zich schaarde bij de kritiek van oppositiepartijen besloot hij af te treden. Afgelopen weekend kwam hij alsnog met een opgave van beleggingen.
Idsinga, die een kwart eeuw fiscaal adviseur was aan de Zuidas, heeft aardig wat aan te geven in box 2 en box 3, blijkt uit zijn opgave. Zijn beleggingen zijn in een aparte beheer-bv ondergebracht, waar hij tijdens zijn bewind als staatssecretaris niet bij kon. Naast een verhuurd vakantiehuis op een Dormio-park en een chalet voor eigen gebruik bestaat zijn ruim 6 miljoen tellende vermogen uit een minderheidsbelang in Annexum-winkelfondsen, in een bedrijf dat vendingmachines exploiteert en in een Britse start-up.
Via twee crowdfundingplatforms investeert Idsinga in meerdere mkb-bedrijven. Tot slot heeft hij bij een vermogensbeheerder nog een omvangrijke beleggingsportefeuille ondergebracht die bestaat uit aandelen in ruim 80 bedrijven, waaronder ING en ASML. Maar die laatste betreffen investeringen van minder dan € 25.000, voegt Idsinga toe. De lijst telt onder meer namen als Starbucks en Booking, bedrijven die in Nederland aanzienlijke belastingkortingen genieten.
MIA/Vamil-voordelen
Maar de meeste kritiek gaat uit naar een meerderheidsbelang in Algaerator 906, een bedrijf dat productie-installaties voor algen exploiteert. “Gecontroleerd door de Belastingdienst met positieve uitkomst”, meldt de voormalig staatssecretaris. Kenners stellen echter dat Idsinga hierbij louter als belegger en niet als ondernemer optreedt. Juist in die ondernemershoedanigheid heeft hij gebruik kunnen maken van de milieu-investeringsregeling MIA/Vamil, die forse belastingvoordelen biedt. “Wat je vaak ziet, is dat met behulp van een ingewikkelde fiscale constructie een fiscale aftrek die bedoeld is voor ondernemers door beleggers wordt benut”, zegt Martijn Nouwen, universitair docent belastingrecht aan de Universiteit Leiden, tegen de NOS. Beleggers kunnen zelfs meer terugkrijgen dan ze investeren en het is aan de fiscus om aan te tonen dat de voordeelgenieter geen ondernemer is.
Aftrekpost als beleggingsproduct verkocht
Hoogleraar belastingrecht Jan Vleggeert vindt dat een staatssecretaris zich niet met zulke constructies moet inlaten, of ze nu wel of niet door de beugel kunnen. “Ik vind dat hier sprake is van belastingontwijking. De aftrekposten zijn bedoeld om milieuvriendelijke investeringen van ondernemers te stimuleren. Hier worden ze als beleggingsproduct verkocht aan vermogende particulieren. Terwijl de gemiddelde Nederlander met een normaal salaris en een beetje spaargeld daar geen toegang toe heeft.” Maar de fiscus ziet dat zelf dus anders en sprak met Idsinga een ruling af over de investering.
Universitair docent belastingrecht Martijn Nouwen kent de constructies wel en noemt tegen over het FD het voorbeeld van het bedrijf Ecogroei, dat een beleggingsproduct verkocht voor vervanging van asbestdaken door zonnepanelen op koeienstallen met de belofte dat deelnemers die € 15.000 inlegden een fiscale aftrek kregen van € 37.500.
Geef een reactie