
‘Als ik eraan terugdenk krijg ik het er nog benauwd van.’
‘Maar je bent niet weggelopen’, reageert Carolien. ‘Dat vind ik een compliment waard.’
Carolien laat een stilte vallen. ‘Hoe was het voor je toen je thuiskwam. Moest je toen van jezelf weer onder de douche?’
Marga begint te blozen, ze voelt zich betrapt. Ze heeft toen ze thuiskwam direct de douche aangezet. ‘Niet zo lang, maar tien minuten. Toen nam de spanning alweer af.’
Een half jaar geleden zou Marga er minstens een half uur onder hebben gestaan, zichzelf boenend met groene zeep. Nu heeft ze doucheschuim gebruikt die ze onlangs kocht. Daarbij lette ze er wel op dat er geen microplastics zijn gebruikt bij de productie van de shampoo. Staand voor het vak van douche- en badschuim verbaasde ze zich over de grote variëteit in aanbod. Natuurlijk heeft ze wel geleerd dat dit vooral een kwestie van marketing is, maar toch blijft ze het toch een bijzonder fenomeen vinden. Geen wonder dat mensen keuzestress krijgen. Die keuzestress heeft ze zelf ervaren toen ze een keer in Frankrijk op vakantie was en daar een grote supermarkt bezocht.
‘Ik begrijp het gedrag. Maar je weet nu ook dat die afnemende spanning niets te maken heeft met douchen. Als je niet had gedoucht was de spanning uiteindelijk ook afgenomen.’
Marga knikt kort. ‘Het is een beetje dom van mij.’
‘Nou, ik wil het niet dom noemen. Het is een leerproces en dan is er af en toe sprake van een terugval als je een trigger ervaart. Hoe alerter je bent op die triggers en wat die met je doen, hoe meer je er bewust voor kan kiezen om niet meer te vluchten voor je gevoelens.’
Marga zucht. Ze weet dat Carolien gelijk heeft. Ze heeft inmiddels artikelen gelezen over vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt als zij. Daaruit blijkt dat zij niet de enige is die op zoek is naar controle. En hoewel ze merkt dat de gesprekken met Carolien haar helpen, vraagt het ook veel energie om bewust te leven. Daarnaast merkt ze dat ze nog steeds last heeft van schuldgevoelens. Het was misschien allemaal wel te voorkomen geweest als ze zelf ook wat alerter was geweest op dat feest.
‘Waar ik graag de volgende keer met jou mee aan de slag wil is EMDR. Weet je wat dat is?’
‘Iets met licht heb ik ergens gelezen. Maar dan houdt ook wel zo ongeveer op.’
Carolien glimlacht. ‘Het klinkt misschien als hocuspocus, maar EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Ik pas het vaak toe om mensen te helpen bij het herstellen van trauma’s. De volgende keer ga je met je ogen een lichtpatroon volgen dat van links naar rechts en weer naar links gaat. Daarbij geef ik je bepaalde opdrachten. Wat het effect daarvan is ga je vervolgens zelf ervaren.’
‘Dat klinkt best wel spannend.’ Marga kijkt ondertussen rond in de kamer, op zoek naar een speciaal apparaat dat Carolien misschien gaat gebruiken. Maar ze ziet niets bijzonders in de kamer. Misschien doet Carolien dat ook wel in een andere ruimte.
‘Het klinkt misschien spannend, maar ik zou zeggen: laat het de volgende keer gewoon over je heen komen. Je kunt je er niet op voorbereiden of zo.’
Een half uur later is Marga terug op kantoor. Ze loopt de trap op naar de eerste verdieping. Even later staat ze bij Carla voor het bureau.
‘Wat heb je op je lever?’, vraagt Carla.
‘Nou, ik wilde iets met je overleggen. Laatst hadden Jeroen en ik het over het gebruik van ChatGTP en nu heb ik daar wat onderzoek naar gedaan en heb ontdekt dat de betaalde versie betere resultaten geeft dan de gratis versie. Dus ik vroeg me af…’
Marga laat even een stilte vallen.
‘Of kantoor dat niet kan betalen…’, vult Carla in.
Marga bloost. ‘Nou, zo wilde ik het vragen, maar eigenlijk heb je wel gelijk.’
Carla nodigt Marga uit om te gaan zitten. ‘Ik vind het heel positief dat je bezig bent met de mogelijkheden die AI biedt. En een betaalde versie aanschaffen daar zullen we als kantoor ook wel overheen komen. Maar wat ik belangrijker vind is in hoeverre zorg je er nu voor dat we onze regels rondom privacy en geheimhouding niet schenden als we gebruik maken van AI.’
Marga heft haar handen op en kijkt Carla aan.
‘Ik weet heus wel dat ik niet zomaar allerlei gegevens van klanten kan uploaden. Die zal je eerst moeten anonimiseren. Maar ik heb gelezen dat ChatGTP bijvoorbeeld ook heel goed samenvattingen van rapporten en onderzoeken kan maken en ik denk dat we daardoor in staat zijn om meer adviezen te geven. Dus ik had het er laatst met Jeroen over en toen dacht ik dus: het zou mooi zijn als we een betaalde versie van ChatGTP hebben.’
‘Ik vind het goed dat we als kantoor een licentie voor een betaalde versie aanschaffen. Wat ik dan aan jou vraag is dat je uit gaat zoeken hoe we als kantoor op een veilige manier om kunnen gaan met AI. Wat zijn de risico’s en wat zijn de kansen?’
Marga begint te glunderen. Stiekem had ze wel gehoopt dat Carla positief zou reageren op haar verzoek, maar dat ze nu ook nog uit mag zoeken hoe het kantoor met AI zou kunnen omgaan, dat geeft haar extra energie.
‘Ik ga het uitzoeken.’
‘Prima, zullen we afspreken dat je mij over een maand vertelt wat je bevindingen zijn?’
Marga knikt. ‘Doe ik.’ Daarna staat ze op en loopt snel naar haar kamer. Bij binnenkomst roept ze ‘Yes, Carla vind het goed dat we gaan experimenteren met ChatGTP.’
‘Dus vanaf morgen gaat AI mijn jaarrekening maken?’, grapt Jeroen.
‘Nee, zover zijn we nog niet. Ik moet nu eerst nog een heleboel dingen uitzoeken van Carla, maar ik mag gaan werken met de betaalde versie van ChatGTP en natuurlijk betrek ik jou ook bij mijn experimenten.’ Terwijl ze het zegt steekt ze haar tong uit.
‘Maar nu eerst de laatste btw-aangiften van deze maand afronden.’
Jan Wietsma
Eerdere afleveringen:
Geef een reactie