Belastingadviseurs krijgen van werkgevers veel vragen over de fiscale aspecten van het thuiswerken vanuit een ander land. Dat meldt het FD.
De digital nomad was al bekend: de zelfstandige die de wereld over reist en ondertussen ‘gewoon’ online zijn werk doet. Door de coronacrisis vindt die werkvorm nu ook ingang bij mensen die in loondienst werken. Het FD geeft het voorbeeld van de digitale marketingmanager van autobedrijf Polestar. Die werkt in september een maand vanuit Athene. ‘Ik houd niet van een vast ritme. Ik heb al een tijd geleden besloten dat ik minimaal een maand per jaar in het buitenland wil leven en werken. Waarom zou je jezelf beperken tot die twintig dagen vakantie? Juist als je er werkt, kun je het ritme van dat land echt beleven.’
Meer druk
Werkgevers staan nu meer onder druk om een dergelijke wensen tegemoet te komen, juist omdat werknemers toch thuis moeten werken, aldus adviseur Don-Tobias Jol van advocatenkantoor Baker McKenzie. Als werknemers het willen en de concurrentie het toestaat, is verbieden lastig.
Haken en ogen
Adviseur Xuan Le van PwC denkt dat corona ervoor heeft gezorgd dat werkgevers het bewijs hebben gezien dat werknemers in staat zijn op afstand te werken. Ook bij PwC is grensoverschrijdend thuiswerken een actueel thema. Volgens Le moet een werkgever zich bewust zijn van de gevolgen: ‘Als het bedrijf in dat land een vestiging heeft, kun je zomaar vanaf dag één belastingplichtig zijn. De sociale zekerheid kan binnen de EU een jaar of zelfs langer doorlopen op de Nederlandse payroll, maar ook daar zijn weer voorwaarden aan verbonden.’ Bij Deloitte gelden richtlijnen voor de maximale periode waarin medewerkers vanuit het buitenland mogen werken.
De keerzijde is volgens Jol dat werkgevers ook oog krijgen voor het werven van buitenlandse werknemers: waarom zou een Griek vanuit Athene niet voor Polestar kunnen werken? Werkgevers zien daar steeds minder tegenop.
Geef een reactie