Het zit de NBA niet mee. Weinig krediet in de politiek en publieke opinie. Een discussie in december rond het nieuwe voorzitterschap van de NBA, gefermenteerd door sentimenten pro en contra grote kantoren en MKB-accountants. En – alsof het altijd regent – vorige week weer een bommetje. De NBA vindt een interim directielid ter vervanging van Anne Marike van Arkel die na februari a.s. iets anders wil gaan doen. Harm Mannak, met zo blijkt nauwelijks een dag later een verleden in de culturele sector van de provincie Overijssel met wat vraagtekens.
Er zal ongetwijfeld opnieuw een profielschets gemaakt zijn ten behoeve van de vrij te komen functie. Brede ervaring, verandermanagement, financiële expertise, niet per sé een accountant, enzovoort, enzovoort. Er worden gesprekken gevoerd. Ongetwijfeld met kandidaten m/v van binnen en buiten de branche. U kunt zich vast wel een voorstelling maken van hoe die gesprekken plaatsvinden en welke vragen er gesteld worden. Misschien wordt de kandidaat ook nog eens onderworpen aan een assessment. Wat zijn de sterke en zwakke punten van de man/vrouw? Hoe reageert hij/zij in crises? Wanneer staat hij/zij daadwerkelijk in zijn kracht?
Vervolgens nemen wijze gremia binnen de NBA een beslissing, voor of tegen, met een ruime meerderheid of nipt 51/49? Dat laatste weten we allemaal niet. Er rolt een beslissing uit en nauwelijks een dag later komt de publiciteit op gang. Een bestuurder uit de culturele sector die begin dit decennium vol ambitie aan de slag is gegaan om van een provinciaal strijkorkest een culturele onderneming te maken. Zich zelf kunnen bedruipen, meer voorstellingen, sponsoring en ‘mecenaat.’ Een begrip dat nog stamt uit de tijd van de Romeinen. Gefortuneerde weldoeners sponsoren een cultureel doel of nog verder geven dat doel vorm. Daarvan zijn mooie voorbeelden. Ga bijvoorbeeld eens naar Museum More in Gorssel of de dependance ervan in Ruurlo. Of naar museum Voorlinden in Wassenaar. Met Het Orkest van het Oosten uit Overijssel liep het anders. Van de geformuleerde ambities uit 2010/2011 bleek 4 jaar later weinig van terecht gekomen, zo lezen we in een Berenschotrapport. Bovendien – zo gaat het verhaal ook – zou de bestuurder zich misschien wel een beetje te vorstelijk, beter gezegd te Plus Balkenende, hebben laten belonen.
Is zo’n figuur dan nog een geschikte kandidaat voor een managementfunctie bij de NBA? Een organisatie en een beroepsgroep die toch wel behoorlijk onder het maatschappelijk vergrootglas ligt.
Misschien is de vraag stellen eigenlijk ook al de vraag beantwoorden. Moet Mannak tot in lengte van dagen zijn orkestraal verleden meedragen? Nee, is mijn antwoord. Maar…..
Geef een reactie