Christa keek naar de foto op de iPad die Joke haar voorhield. Zij met Marco Meerman in een innige omhelzing. Ze schaamde zich.
‘Wat heb je hier op te zeggen?’ vroeg Joke vriendelijk.
‘Heb je een relatie met Marco?’
Christa schudde haar hoofd. Het liefst zou ze door de grond zakken. Ze keek beurtelings naar Joke en Yasin.
‘Hoe…. hoe… komen jullie daaraan,’ stamelde ze.
Vanochtend was ze weer begonnen te werken. Ze had zich wel een leuker begin voor kunnen stellen.
‘Die zat in de mailbox van Joke,’ reageerde Yasin.
‘Maar… maar waarom?’
‘Dat interesseert mij op dit moment niet zoveel Christa. Ik zie een ander probleem.’
Christa kon wel raden wat dat was. Ze was tegen de kantoorregels ingegaan. Ze had haar relatie met Marco Meerman op moeten biechten. Ze frummelde aan de bandjes om haar arm.
‘Ik had die relatie moeten melden.’ Opnieuw dat stamelen. Ze haatte zichzelf. Hoe had ze ooit zo stom kunnen zijn. Straks kostte die affaire nog haar baan.
‘Inderdaad,’ zei Yasin met enige stemverheffing.
‘Waarom heb je het niet gedaan?’ wilde Joke weten
Christa dacht na. Als ze zou opmerken ‘niet aan gedacht’ dan zou ze vast voor dom worden aangezien.
‘Ik dacht dat doe ik na mijn vakantie wel. Maar het is ondertussen uit. Marco heeft het uitgemaakt.’
Ze vertelde maar niet dat ze er kapot van was geweest dat Marco het had uitgemaakt.
‘Dus je hebt nu geen relatie meer?’ Yasin keek haar aan.
‘Nee. Ik heb geen relatie meer.’ Christa sloeg haar ogen neer.
‘Maar Marco heeft onlangs nog wel geprobeerd om contact met je te zoeken?’
Hoe wist Yasin dat. Had Petra haar mond voorbijgepraat.
‘Ja, maar ik heb er niet meer op gereageerd. Heb hem zelfs geblokkeerd.’
Ze hoopte maar dat Yasin dat als een positieve daad beschouwde.
Joke had te doen met Christa. Ze begreep dat Yasin streng moest optreden. Christa had de normen van het kantoor overtreden door zich niet te houden aan de regel dat een relatie met een klant of iemand anders waarmee het kantoor in relatie stond gemeld moest worden. Tegelijkertijd vond het ze het ook sneu voor Christa dat ze direct op haar eerste werkdag na haar ziekteperiode een normoverdragend gesprek moest ondergaan. Misschien vreesde Christa wel voor haar baan. Maar dat was niet de inzet van dit gesprek. Het ging erom dat Christa zich bewust was van het feit dat het kantoor niet zomaar een aantal normen had opgesteld waaraan iedere medewerker zich moest houden. Zo te zien, was dat besef ook tot Christa doorgedrongen. Ze besloot een interventie te doen.
‘Wanneer had je het ons willen vertellen als de relatie had standgehouden?’
‘Nou, dat weet ik niet precies. Maar dat ik er iets mee moest. Dat wist ik ook wel.’
‘Vond je het lastig om te vertellen?’
Christa ontspande zich. Ze was blij dat Joke zo rustig bleef. Alhoewel ze nog wel vreesde voor haar baan.
‘Ja. In het begin ben je zo verliefd en dan sta je er gewoon nog niet zo bij stil. Toen het wat serieuzer werd, dacht ik het kan ook weer uitgaan. Dus wat is een goed moment.’
Ze voelde dat ze bloosde. Even was er weer die herinnering aan de eerste keer dat ze Marco had ontmoet. Toen geloofde ze dat ze voor elkaar waren gemaakt.
‘Dat kan ik begrijpen. Maar het is toch belangrijk dat je zoiets meteen meldt. Als je het lastig vindt om aan Yasin te vertellen. Dan in ieder geval aan mij.’
Joke keek Yasin aan.
‘Misschien moeten we hier in een kantoorvergadering toch nog maar eens een keer extra aandacht aanbesteden.’
‘Dat is misschien zo slecht nog niet.’
Christa merkte op dat ook Yasin wat relaxter werd.
‘Waarom nam Marco eigenlijk weer contact met je op?’ Yasin keek Christa aan.
‘Hij wilde iets meer weten over blockchain? Ik zei dat hij dat maar aan Paula moest vragen.’
‘Dat heeft hij ook gedaan.’
‘Mag ik nog wat vragen?’
‘Ga je gang,’ zei Yasin.
‘Die foto. Hoe komen jullie daaraan? Wie heeft die gemaakt?’
‘Hij zat in mijn mail,’ zei Joke ‘Maar van wie die afkomstig is weet ik ook niet. Ik ken het e-mail adres niet en toen ik terugmailde. Kwam de mail als onbestelbaar retour.’
‘Jij hebt ook geen idee?’ vroeg Yasin.
‘Nee, zat er verder geen bericht bij?
‘Helemaal niets,’ zei Yasin
‘Mag ik eens kijken?’
Christa zag dat Joke haar laptop pakte. Even later wees ze naar het scherm.
‘Hier is hij’
Ze was blij dat ze misschien iets kon betekenen in het oplossen van het raadsel rondom deze bijzondere mail. Dit was een kolfje naar haar hand. Haar handen gingen razendsnel over het toetsenbord.
‘Het is een encrypted e-mailadres, dat zich direct opheft nadat een bericht verzonden is. Ik kan mogelijk wel achterhalen vanwaar die verzonden is. Maar daar heb ik meer tijd voor nodig.’
Geef een reactie