Boekhoudkantoor TFS moet een (bescheiden) bedrag aan advieskosten terugbetalen aan een ex-klant. Die kosten hadden onder het gesloten serviceabonnement moeten vallen, oordeelt het gerechtshof. Dat bepaalt verder dat het kantoor geen fouten heeft gemaakt, ook al berekende de opvolgende boekhouder een ander bedrijfsresultaat.
TFS deed vanaf 2015 voor een vast bedrag per maand de boekhouding van een vrouw met een eenmanszaak. Maar in de herfst van 2017 wil ze opstappen, mede omdat ze geen zicht heeft op de boekhouding. Dat valt verkeerd bij TFS: ‘Dit is een onjuiste weergave van de werkelijkheid en gemaakte afspraken! (…) Midden in het jaar van boekhouder wisselen is altijd veel gedoe en werkt kostenverhogend. Onverstandig en het zal ook niet helpen als je geen voorraadadministratie implementeert.’ Volgens het kantoor heeft de eenpitter al maanden inzicht in de 2016-cijfers. ‘We hebben al diverse keren in het afgelopen half jaar gehad over de twee zaken die opvielen: de hoge voorraadtelling en de hoge kaspositie. Pas (…) (17 augustus) heb je aangegeven dat je de voorraad telling fout gedaan had, dit is toen aangepast! (…) Dus 10 maanden wachten op de juiste cijfers is een onjuiste voorstelling van zaken!’ In oktober eindigt de overeenkomst en de vrouw stapt over naar een ander kantoor, dat de administratie over 2016 en 2017 opnieuw invoert. Dat leidt voor 2016 tot een verlies van een kleine € 8.000 in plaats van de eerder berekende € 11.000 winst.
Rechtbank wijst eis af
De vrouw eist voor de rechter dat TFS een schadevergoeding van € 14.886,70 betaalt, plus rente en kosten. Die eis wordt door de rechter afgewezen. Bij het gerechtshof probeert ze het opnieuw; daar wordt in eerste instantie een comparitie van partijen gelast. Maar ze komen er onderling niet uit. De vrouw legt wel een aanmerkelijk lagere eis neer van € 6.160: ze wil € 375 aan TFS betaalde kosten terughebben en € 5.785 vergoed hebben die ze aan de opvolgend boekhouder heeft betaald.
Niet vooraf besproken
De kosten van TFS zijn in 2017 in rekening gebracht voor advieswerkzaamheden. Maar die kosten vallen binnen het afgesproken abonnement, waar ook advieswerk onder valt, betoogt ze. TFS wijst op de ‘fair use’-bepaling, waarin is opgenomen dat het kantoor bepaalt of de kosten nog binnen het abonnement vallen. ‘Als blijkt dat opdrachtgever meer en of uitgebreidere adviezen nodig heeft dan het abonnement hem of haar toestaat dan zal er nadere afspraak worden gemaakt over een kostenvergoeding voor de geleverde diensten’, zo lezen de algemene voorwaarden. Maar er zijn geen nadere afspraken gemaakt over de apart gefactureerde diensten, constateert het hof. ‘Dit betekent dat [de onderneemster] er redelijkerwijs op mocht vertrouwen dat de betreffende advieswerkzaamheden onder het abonnement vielen. De voor deze werkzaamheden in rekening gebrachte bedragen zijn door haar onverschuldigd betaald.’
Andere afwegingen leiden nog niet tot schending beroepsnorm
De vrouw wil ook de kosten terug die ze heeft betaald voor het opnieuw invoeren van de administratie: TFS heeft de jaarcijfers 2016 en de kwartaalcijfers voor de eerste twee kwartalen van 2017 niet gegeven, ondanks herhaald verzoek. Dat vindt het hof te weinig om het kantoor op de vingers te tikken: ‘Het staat vast dat [de onderneemster] concepten van de jaarcijfers 2016 en kwartaalcijfers van 2017 heeft ontvangen. Zij heeft niet onderbouwd in welk opzicht deze ontoereikend waren.’ Ook al heeft de opvolgende boekhouder op onderdelen wijzigingen in de administratie doorgevoerd, daaruit is niet op te maken dat TFS fouten heeft gemaakt. ‘Het enkele feit dat een andere accountant tot andere afwegingen komt, is onvoldoende om te concluderen dat TFS in strijd met de hiervoor bedoelde beroepsnorm heeft gehandeld. Ten aanzien van de verweten fouten in de voorraadwaardering en kaspositie in de jaarcijfers blijkt uit de e-mail van TFS van 6 oktober 2017 dat TFS hierover al zelf met [de onderneemster] in gesprek was.’ En mocht er sprake zijn van een tekortkoming, dan heeft de vrouw bovendien nagelaten TFS daarvoor schriftelijk in gebreke te stellen.
TFS moet derhalve € 375 betalen aan de ex-klant, die per saldo duur uit is. Zij moet namelijk – als grotendeels in het ongelijk gestelde partij – op haar beurt het kantoor de gemaakte kosten voor de rechtszaak vergoeden. Die komen uit op zo’n € 3.400.
Geef een antwoord