“Advanced Accountants. Daar moet ik zijn dacht ik,” zei Johan Jansen terwijl hij een slok nam van de cappuccino die Sanne hem had aangeboden.
“Het is in ieder geval iets waar wij ons mee proberen te onderscheiden. Niet teveel naar achteren kijken maar naar voren. Daar willen we ondernemers mee helpen,” reageerde Sanne glimlachend.
“Dan zullen jullie het wel heel erg druk hebben. Pas ik er dan nog wel bij als klant?”
“We mogen niet klagen, maar er zijn ook genoeg ondernemers die helemaal niet met hun toekomst bezig willen zijn. Die denken ik heb vandaag en morgen te eten, waarom zou ik mij verder druk maken over mijn toekomst. En er zijn nog genoeg collega’s die op een dezelfde manier in de wedstrijd zitten. Maar waarmee zouden we je kunnen helpen?”
Johan schuift zijn stoel naar achteren en legt zijn handen in zijn nek. “Heb je even?”
“Ik luister.”
“Nou, ik ben ruim dertig jaar geleden begonnen met ondernemen. Het waren gouden tijden. Berlijn was een grote bouwput en ik had een detacheringsbureau en een installatiebedrijf. Met het installatiebedrijf sleepte ik opdrachten binnen, die ik vervolgens weer verkocht. Met het detacheringsbureau zorgde ik voor personeel zodat de kopers de opdrachten ook konden uitvoeren. Twee keer marge. Zie je het voor je?” Johan trok zijn rechterooglid naar beneden. “Vandaag zou dat zo niet meer kunnen. Niet dat het illegaal was. Maar je kent het wel. Er was toen meer mogelijk dan nu.”
Sanne bedenkt dat ze dertig jaar geleden bezig was met leren schrijven en lezen. Zij had toen geen idee wat er allemaal in de wereld speelde. Haar ouders vertelden haar later wel dat het een periode was waarin alles kon. Iedereen was blij dat er eindelijk vrede was. Het leven was een groot feest en er waren genoeg clubs en festivals om dat te vieren. Natuurlijk zijn er rafelrandjes, een oorlog in de Balkan en af en toe ook een financieel schandaal. Groot was dan ook de schok wanneer het feest in september 2001 wreed wordt verstoord. Sanne kan zich dat goed herinneren. Zij zat toen in groep 8 van de basisschool.
“Ik heb daar dus heel veel geld mee verdiend. Daarna ben ik gaan reizen. Naar Zuid Amerika, Peru, Brazilië. Je kent het wel. In Brazilië startte ik een surfschool en ontmoette ik een leuke jongedame. Met haar kreeg ik een relatie en een kind. Op enig moment was de liefde over. Daarna ging ik naar Australië en heb daar nog een jaar rondgereisd. Op enig moment wilde ik wel weer wat te doen hebben. Toen ben ik teruggegaan naar Nederland. Daar bleek dat de fiscus nog wat met mij te vereffenen had. Dat heb ik opgelost. Daarna ben ik weer begonnen met waarin ik goed in was. Installatiewerk. In het begin nam ik alles aan en groeide ik als een gek. Nooit had ik rust, er was altijd wel ergens gedoe. Toen heb ik mijn tent verkocht aan een van de grootste ondernemingen van Nederland en ben ik een week in een hotel gaan zitten. Niet zo maar een hotel. Maar een zo’n wellness hotel waar ze je de hele dag bedienen. Verveel ik je al?”
Sanne schudde haar hoofd. “Klinkt boeiend allemaal dus ga verder.”
“Daar heb ik toen nagedacht en mezelf de vraag gesteld wat wil je nu verder met je leven Johan Jansen. Je hebt nog een jaar of vijftien te gaan. Stoppen met werken gaat het dus nog niet worden. Toen las ik de krant en zag dat de regering warmtepompen verplicht ging stellen. Daar moet ik bij zijn, dacht ik en nu heb ik een bedrijf met dertig mensen die zich dag in dag uit bezig houden met alles wat met warmtepompen te maken heeft.”
“Nog een kopje cappuccino?” Sanne wacht het antwoord niet af en loopt naar de koffieautomaat. Wat is je eerste indruk vraagt ze zichzelf. Aardige en open vent, begin vijftig, bijzonder verhaal. Zeker ondernemend, maar ook opportunistisch en niet bang uitgevallen. Past in het klantprofiel? Daarvoor heb ik nog wel meer informatie nodig. Maar het is niet direct een nee. Ze loopt terug en zet het kopje voor Johan neer. “Alsjeblieft.”
“Nu weet je nog niet waarom ik hier ben. Maar ik dacht ik vertel eerst even wat over mezelf zodat je een beter beeld krijgt.”
Sanne grinnikte, “Ik blijf nieuwsgierig.”
“Nou, ik ben het overzicht weer een beetje kwijt. Ik heb financieel niets te klagen. Maar ik merk dat ik regelmatig dingen zie, waarbij ik denk is dat wel conform afspraak? Worden wel de juiste prijzen gehanteerd? Kloppen de specificaties van de geleverde goederen wel? Dus ik heb hulp nodig. Natuurlijk heb ik wel een boekhouder. Maar als ik die naar dit soort dingen vraag dan krijg ik altijd wat, hoe zal ik het zeggen? Wazige antwoorden terug. Ik wil niet nog een keer in dezelfde situatie terecht komen als tien jaar geleden, dus daarom ben ik hier.”
Eerdere afleveringen:
Feuilleton | Sanne Kierstra, mkb-accountant in 2026 (1): Op weg naar je werk
Geef een antwoord