Aan de kerstdis gaat het bij de familie Maarsingh ook dit jaar weer veel over accountancy en fiscaliteit. Wat wil je ook als bijna iedereen in het vak werkt. Toch heeft vader Frank zijn kinderen altijd gezegd: ‘Word geen accountant’.
Wat is de overeenkomst tussen vader Frank (53), zoon Max (27), dochter Emma (26), zoon Wout (23) en schoondochter Pleun (28), de vrouw van Max? Ze werken allen in de accountancy. En vaak ook nog eens bij hetzelfde kantoor: BonsenReuling. Alleen dochter Emma is een vreemde eend in de bijt. Zij prefereert big four-kantoor EY. Pleun heeft BonsenReuling per 1 december verruild voor het bedrijfsleven.
Duale opleiding
Max Maarsingh: ‘Toen ik opgroeide wist ik natuurlijk dat mijn vader accountant was. Maar wat hij precies deed, daar had ik geen idee van. Het interesseerde me lange tijd ook niet. In 5 havo moest ik een vervolgopleiding kiezen. Ineens kwam accountancy naar voren: een brede studie waar je veel kanten mee op kunt. Ik begon aan de opleiding maar kwam er al snel achter dat voltijds studeren niet bij mij paste. Ik stapte over naar de duale opleiding bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN). Werken en leren tegelijk. Trots vertelde ik mijn vader dat ik ging solliciteren bij Delta Lloyd om accountant te worden. Hij keek me niet begrijpend aan. “Delta Lloyd? Bedoel je misschien Deloitte?” “Ehm, ja, ik denk het wel”, antwoordde ik. Zoveel wist ik op mijn achttiende dus van accountancy…’
Nu zelf voor de klas
Hij vervolgt: ‘De duale opleiding beviel me goed. Met twintig hartstikke jonge mensen in een klas maar tegelijk ook al aan het werk. Ik werd gegrepen door het accountantsvak toen ik met klanten in aanraking kwam. Vooral de waardering die je als accountant krijgt motiveerde mij. En nog steeds. Na de HAN ben ik naar Nyenrode gegaan. Ik moet nog één jaar, dan heb ik mijn RA-titel. Ondertussen ben ik ook gaan lesgeven aan de HAN. Ik geef controleleer en risicogericht samenstellen. Ook begeleid ik studenten bij het afstuderen. Het is erg leuk om mijn kennis en ervaring over te brengen op jongeren, vind ik.’
Negatief advies
Ook zus Emma en Wout kozen na hun middelbare school voor de accountancy. En net als broer Max leerden zij het vak deels in de praktijk. Emma begon haar loopbaan bij BDO, waar ze in 7 jaar opklom tot junior manager binnen audit & assurance. In september 2021 stapte ze over naar de audittak van EY waar ze, sinds ze in december 2022 afstudeerde, nu manager is geworden. Wout Maarsingh werd na zijn middelbare school aangenomen bij CROP, terwijl hij studeerde aan de HAN. Hij is nu bezig zijn AA-titel te halen. Ondertussen werkt hij bij BonsenReuling, het kantoor waar vader Frank partner is. Diezelfde vader vertelde in het verleden tegen zijn kinderen: ‘Word vooral geen accountant.’
Privé en werk
Frank: ‘Het klopt dat ik dat wel eens tegen mijn kinderen heb gezegd. Maar dat deed ik niet omdat ik iets tegen het accountantsvak heb – integendeel, het is een prachtig beroep – maar omdat ik als geen ander weet dat het ook zwaar kan zijn. Het is tijdrovend en het kost je soms ook je avonden. Zelf was ik nog met mijn studie bezig toen de kinderen kwamen. Tegelijk werkte ik en was ik bezig carrière te maken. Ik heb best veel van de kinderen moeten missen toen ze jong waren. Ik denk dat ik ze daar bewust van heb willen maken en tegen heb willen beschermen. Tevergeefs, haha. Overigens zie ik dat de huidige generatie anders over de werk en privébalans denkt dan mijn eigen generatie. Het is tegenwoordig heel normaal dat jonge accountants een contract van 32 uur per week willen. Dat was, toen ik in het vak begon, ondenkbaar. Je werkte 60 à 70 uur per week en vond dat heel normaal.’
BonsenReuling
In het laatste jaar van zijn VWO oriënteerde Frank zich op bedrijfseconomie in Rotterdam en bij Nyenrode (MBA variant). Maar als Achterhoeker voelde hij zich daar een ‘boertje van buuten’. ‘Een kennis ging NivRA doen, leren en werken tegelijk. Dat leek mij ook wat. Ik kwam in dienst bij de Nederlandse Accountants Maatschap, een voorloper van Deloitte. Na vijf jaar wilde ik ook eens aan de andere kant van de tafel zitten. Ik werd controller bij een bedrijf maar miste de dynamiek van het accountantsvak. Na een aantal jaren bij VWG in Nijmegen, ben ik in 1998 naar BonsenReuling gegaan, in 2005 kon ik daar partner worden. Sinds drie jaar ben ik voorzitter van de maatschap.’ Dat zijn kinderen, net als hij, voor de duale route hebben gekozen, vindt Frank niet toevallig. ‘Jongeren van nu willen niet met een enorme studieschuld aan hun loopbaan beginnen. Door voor een duale opleiding te kiezen, verdienen ze meteen geld en doen ze ervaring op.’
Duidelijke afspraak
Inmiddels werken twee van zijn kinderen bij dit kantoor. Frank: ‘Dat is niet vanzelf gegaan. Intern is erover gesproken of dit wel wenselijk was. Op een gegeven moment wilde Max weg bij het kantoor waar hij zat. Wij hadden een vacature bij audit. Ik zei tegen mijn vennoten: “Ik weet een goede kandidaat. Maar hij is wel familie. Vinden jullie dat een probleem?” Uiteraard heeft Max gewoon de sollicitatieprocedure moeten doorlopen. En zoon Wout ook. Die wilde dichter bij huis werken en minder in de file staan. In de Achterhoek heb je niet veel keus en kom je al snel bij BonsenReuling uit. Er bestaat in onze familie overigens wel een duidelijke afspraak: we praten met elkaar wél over het vak, maar nooit over individuele klanten. We hebben geheimhoudingsplicht.’
Wederzijdse vraagbaak
Is vader Frank een vraagbaak voor zijn kinderen? Max: ‘Mijn vader weet natuurlijk veel en is heel ervaren. Dus het komt regelmatig voor dat ik hem om advies of om zijn mening vraag. Maar andersom gebeurt dat ook.’ Frank: ‘Inderdaad. Het vak verandert snel. Max zit heel goed in wet- en regelgeving. Voor mij is dat erg handig. Zoon Wout heeft veel contact met medestudenten en weet wat er speelt onder de jongste generatie accountants.’ Max: ‘Wij zijn opgevoed met soft controls. Voor de oudere generatie is dat redelijk nieuw. En compliance is ons in de opleiding met de paplepel ingegeven. Wij hebben geleerd hoe de regels zijn en hoe je ze moet toepassen. De oudere generatie kende de regels ook wel, maar had meer ruimte voor eigen interpretatie. Daar botsen mijn vader en ik wel eens over. Dat leidt tot leuke discussies.’
Op de foto (vlnr): Frank, Wout, Max, Pleun en Emma.
Geef een antwoord