De overheid voerde een zwabberbeleid als het ging om de Coronamaatregelen. Althans dat vond Dimitri. Je kon er als ondernemer geen beleid op maken. Als Dimitri naar de Coronadebatten in de Tweede Kamer keek, kreeg hij niet het idee dat het over hem of over zijn collega-ondernemers ging. Natuurlijk werd er gesproken over steun, maar als ondernemer had je juist behoefte aan perspectief. Binnen welke kaders mag en kan je nu de komende tijd ondernemen? Daar kon je dan als ondernemer mee aan de slag.
Dat Nederland tijdens de eerste lockdown in mistig gebied verkeerde, begreep hij wel. Maar dat het kabinet daarna iedere keer opnieuw verrast was en weer een hoeveelheid maatregelen over ondernemers uitstortte daar kreeg hij steeds minder begrip voor. Als je Corona serieus nam – en dat deed Dimitri – dan liet je de maatregelen niet afhangen van de beschikbare zorgcapaciteit. Dat was in de ogen van Dimitri hetzelfde als het beleid laten afhangen van de hoeveelheid regen die er op een dag zou vallen.
Tegelijkertijd maakte het Dimitri wel creatief en was hij blij dat hij een paar jaar geleden al had ingezet op digitaal en circulair ondernemen.
Strategie
“Weet je nog dat ik je een keer verteld heb over die outdoorzaak die ik heb overgenomen?” zei hij tegen Susan.
“Ja, dat was toch van een ondernemer die helemaal niets zag in internet?”
“Klopt. De digitale strategie die we toen ontwikkeld hebben zorgt er nu voor dat we hele goede zaken doen. Alles wat met wandelen te maken vliegt de magazijnen uit. De bestelbusjes van de koeriersbedrijven kunnen de drukte amper aan.”
“Dat komt niet alleen door jou,” grapte Susan. Ze had wel bewondering voor de manier waarop Dimitri bedreigingen om wist te zetten in kansen en in een tegenslag vooral de uitdaging zag om de volgende keer weer succesvol te zijn.
“Weet ik. Maar ik zie nu heel veel retailondernemingen nu pas nadenken over hun digitale strategie. Daarvoor zijn ze gewoon te laat. Want je gaat niet zomaar even digitaal, daar hoort een strategie bij. Natuurlijk kan je webshopsoftware kopen, maar dat is alleen maar een middel. Juist digitaal moet je nog meer nadenken over wie je als ondernemer wilt zijn en wat je met je onderneming uit wil stralen. De digitale aankleding van je winkel is nog belangrijker dan de fysieke aankleding.”
Susan knikte. “Tijdens de opleiding wezen een paar docenten er ook al op dat digitalisering en circulaire economie de uitdagingen voor ondernemers in het mkb zijn.”
Dimitri stak zijn hand op. “Kom zo terug even een pakketje aannemen.”
Milieuvriendelijk
Susan vervolgde “Al die auto’s die rondrijden om pakjes te bezorgen kan ik nu ook niet echt milieuvriendelijk noemen.”
“Dat ben ik je met eens. Daarom moeten we ook kijken naar alternatieven. Maar besef tegelijkertijd dat er nu ook veel minder vervoersbewegingen naar de winkels zijn. Dat scheelt ook.”
“Ja, maar een deel daarvan ging ook op de fiets.” Was de repliek van Susan. Met een levenspartner die elke dag bezig was met bewust leven, had ze geleerd niet te snel tevreden te zijn met antwoorden van ondernemers die gingen over aandacht voor het milieu en de omgeving.
“Ja, maar met mijn bedrijven maken we zoveel als mogelijk van koeriersbedrijven die met volledig elektrische auto’s rondrijden en ik investeer op dit moment met een aantal andere ondernemer ook in het opzetten van een fijnmazig netwerk van fietskoeriers. En producten koop ik als het enigszins kan in Europa in.”
“Doe je ook nog wat in mondkapjes?” vroeg Susan. Het leek haar typisch een opportunity voor een ondernemer als Dimitri.
“Nee, daar ben ik niet aan begonnen. Je hebt met zoveel keurmerken en labels te maken, voor je het weet heb je de verkeerde partij en dus ook een onverkoopbaar product. Daar komt bij dat de grote winkelketens in Nederland de consumentenmarkt al domineren en van de medische wereld heb ik, zoals gezegd, geen verstand.”
“Ook niet interessant voor je outdoorzaken?”
“Nee, veel te kleine aantallen en in veel landen voldoen ze niet aan de eisen. Leuk product om er bij te hebben, maar het zijn geen winstmakers op de lange termijn.”
Toen ze het gesprek hadden afgesloten, streamde Dimitri zijn eigen top 20 van Abbanummers. Ondertussen ging hij voor een vriend van hem aan de gang. Deze had een horecazaak midden in de stad en moest het vooral hebben van zakenmensen die bij hem kwam lunchen en welgestelden die ’s avonds kwamen dineren. Dat waren klanten die zelf niet zo snel over zouden stappen op een afhaalmaaltijd. Zeker niet als het om de lunches ging. Hij opende Miro.com en begon wat te schuiven met verschillende elementen uit de diverse businessmodellen die standaard op Miro.com aanwezig waren. Toen hij een uur of twee verder was, appte hij zijn vriend. ‘Ik denk dat ik wat heb. Wanneer heb je tijd om aan te loggen?’
Jan Wietsma
Eerdere afleveringen:
Feuilleton Professional in de knel (1): Schipperen rond Corona
Feuilleton Professional in de knel (2): Financiering na corona?
Feuilleton Professional in de knel (3): ZorroTrust kijkt mee
Feuilleton Professional in de knel (4): Wirecard: Probleem van …..?
Feuilleton Professional in de knel (5): Thuiswerkdagroutines
Geef een antwoord