“Je denkt toch niet dat ik ooit een mondkapje ga dragen,” zei Johannes. Els zuchtte. Een gezellig begin van de maatschapsvergadering.
Johannes vervolgde “Ik heb mijn vrouw opgedragen dat ze in het vervolg maar de boodschappen moet doen. En verder kom ik toch nergens dan thuis en hier op kantoor. En ik heb tegen mijn klanten gezegd dat ze ook geen mondkapjes op hoeven als ze hier komen.”
Hein veerde op “Dat lijkt mij toch tegen de regels. We verplichten alle personeelsleden om als ze op kantoor rondlopen om een mondkapje op te doen en jij zegt doodleuk tegen je klanten dat het niet hoeft.”
“Ja, dat jij zo schijnheilig doet en precies de regels van de overheid volgt. Maar die mondkapjes zijn gewoon onzin. We hebben het tijden zonder gedaan en toen was er niets aan de hand en toen werd het in een keer verplicht. En die mondkapjes zijn nog ongezond ook. Let maar op mijn woorden straks zijn er meer mensen ziek juist omdat ze een mondkapje dragen. Dus neemt de druk op de gezondheidszorg nog verder toe.”
Corona-angst of -nonchalance
Els zag dat Hein boos werd. En zelf raakte ze ook geïrriteerd.
“Ik vind net als Hein dat je nonchalant met de kantoorregels omgaat. Het zijn namelijk in eerste instantie kantoorregels. Het gaat over onze eigen fatsoensregels.”
Johannes wuifde met zijn handen.
“Dat jullie zo bang zijn voor Corona kan ik ook niet helpen. Ik vind dat Corona zwaar overdreven wordt. We proberen levens te redden die geen enkel economisch nut meer voor de maatschappij hebben. Laatst hoorde ik een columnist op BNR zeggen “Dat Corona het dorre hout uit de samenleving haalt,” en daar ben ik het 100% mee eens. Laat Corona gewoon zijn gang gaan. Op termijn zorgt het ook nog eens voor een daling van de zorg- en verpleegkosten. Corona is het zelfreinigend vermogen van de natuur om zaken weer op orde te stellen. We zijn met te veel zwakke mensen op deze aarde. We proberen iedereen maar te redden, maar economisch bezien is dat helemaal niet handig. Dus gooi de maatschappij open. Zweden is ons voorbeeld.”
“Er is ook nog zoiets als de humanitaire kant van de zaak. Als mensen zorg je voor elkaar. Ik vind dat zelfs een plicht. Als we ziekten en overlijdens kunnen voorkomen dan moeten we daar tijd en energie in steken,” zei Hein.
“Maar wat mag dan wel niet kosten Hein?”
“We leven in een welvarend land, we hebben het hier heel goed voor elkaar en volgens mij komt dat vooral doordat we altijd naar elkaar zijn blijven omkijken en niet hebben gekozen voor het recht van de sterkste. En ik zie Covid als een lakmoesproef voor onze samenleving. We worden nu met onze neus op de feiten gedrukt. We worden tot de orde geroepen. Door de natuur zo je wil. Zoals jullie nu leven kan niet meer. Jullie economisch systeem moet fundamenteel worden herzien. Dus voor mij is Corona een wake-up call.”
Statistiek, biologie en lockdown
Els dwaalde af, het was alsof ze terecht was gekomen in een talkshow op de televisie. In het begin vond ze dat nog wel interessant. Nu keek ze niet meer, ze werd er toch niet wijzer van. Volgens Hans had de overheid naar de adviezen van het Red Team moeten luisteren. Die stelden dat je je moest focussen op het uitbannen van de besmettingen en een goed beleid rondom testen en bron- en contactonderzoek. Dat had de strategie moeten zijn en niet de focus op het aantal ziekenhuisopnamen. Daarnaast hadden politici en beleidsmakers volgens Hans slecht opgelet bij het vak statistiek en biologie. Het debat in het parlement werd niet gevoerd op basis van feiten maar op basis van gevoelens. “Ik voel mij ongemakkelijk. Mijn achterban ook. Dus regering doe iets waardoor ik en mijn achterban zich weer wat beter voelen. Daardoor kon een partij ook op dag een roepen dat de hele samenleving in een lockdown moest en nog geen twee weken later dat die weer helemaal open moet,” merkte Hans een keer op nadat hij een Coronadebat in de Tweede Kamer had gevolgd.
“Ik heb wel respect voor de premier. Hoewel ik wel van mening ben dat hij meer naar deskundigen van het Red Team moet luisteren.” Tegelijkertijd moest Hans niet veel hebben van Maurice de Hond, die hij een goochelaar met getallen noemde. “Maar Maurice doet het goed in talkshows en daarom krijgt hij aandacht. Maar ook redactieteams en journalisten weten bijna niets van statistiek en kunnen dus niet controleren wat hij zegt.” Els antwoordde dat het haar ook opviel dat de meeste medewerkers ook steeds slechter konden rekenen. “Ze zien geen verbanden meer, hebben geen oog voor verbanden en roepen bij alles wat niet klopt meteen: Fraude! Zonder na te gaan of de eigen manier van redeneren wel klopt.”
Het leek erop dat Hein en Johannes klaar waren met hun discussie. Of de uitwisseling van meningen tot meer begrip had geleid durfde Els niet te vast te stellen. Ze hoopte dat het in ieder geval voldoende was om een aantal maatschapsvergaderingen rust in de tent te hebben.
Els nam het woord. “Zullen we starten met de agenda. De opening hebben we wel gehad. Agendapunt 2. Welke actiepunten staan er nog open.”
Jan Wietsma
Eerdere afleveringen:
Feuilleton Professional in de knel (1): Schipperen rond Corona
Feuilleton Professional in de knel (2): Financiering na corona?
Feuilleton Professional in de knel (3): ZorroTrust kijkt mee
Feuilleton Professional in de knel (4): Wirecard: Probleem van …..?
Feuilleton Professional in de knel (5): Thuiswerkdagroutines
Feuilleton Professional in de knel (6): Issues
Feuilleton-Professional-in-de-knel-(7): Corona, retail en digitale economie
Geef een antwoord