Paula belde aan bij Christa. Even later werd er open gedaan.
‘Wat woon jij hier op een leuk hofje,’ zei Paula.
‘Enig hè? Zoveel mooie bloemen hier. Daar aan de overkant woont een oude bejaarde die de hele dag bezig is met mijn tuin. Af en toe geef ik hem een zoen om mijn dankbaarheid te tonen. Maar kom binnen.’
Even later stapt Paula de woning van Christa binnen. Het ziet er gezellig uit. Een bank met een plaid erover. Een dienblad op een poef met daarop een aantal kaarsen in diverse soorten en maten.
‘Wat heb je het hier gezellig.’
‘Dank je. Wil je koffie of thee of zullen we meteen maar aan de prosecco gaan? Ik heb ook heerlijke olijven.’
‘Nou, laten we eerst maar voor de thee gaan. Heb je ook verse muntthee?’
‘Nee, sorry. Wel uit een zakje.’
‘Doe dat maar. Is ook prima.’
Even later zitten ze allebei te genieten van een dampende kop thee.
‘Hoe is het eigenlijk met je pols?’
‘Ik mag niet klagen volgens de chirurg. Het had volgens hem allemaal veel slechter af kunnen lopen. De komende maanden moet ik naar een gespecialiseerde fysiotherapeut die er voor gaat zorgen dat ik mijn hand weer helemaal kan gebruiken. Maar dat duurt nog wel even. Want eerst moet ik nog vier weken gips om mijn pols.’
‘Het was wel schrikken voor jou, denk ik?’
‘Zeker. Je knijpt in je remmen en er gebeurt niets. Dan lig je in een keer op het asfalt en als je je ogen opendoet in het ziekenhuis.’
‘Je had het dus niet zien aankomen?’
Wat een domme vraag stel ik toch, dacht Paula. Natuurlijk had ze het niet zien aankomen. ‘Sorry…’
‘Nee, geeft niets. Ik had het inderdaad niet zien aankomen. Het ging allemaal zo plotseling. Mijn achterrem functioneerde niet. Daar moet ik het nog wel eens over hebben met Marco met zijn superfietsen.’
Hoorde Paula daar iets van cynisme?
‘Ja, die Marco. Ik ben net klaar met zijn halfjaarcijfers. Yasin moet er nog naar kijken en dan zijn ze officieel. Hoewel we misschien wel een voorziening moeten gaan opnemen vanwege de gevolgen van jouw ongeval.’
Christa lachte. ‘Zover zal het wel niet komen. Ik doe het nog steeds. Denk nog helder. Dus ze hoeven mij niet af te voeren naar een of ander revalidatiecentrum.’
Christa bedacht dat het natuurlijk bizar bleef dat zij juist met een fiets van haar grote liefde Marco was gevallen. Door die val was haar liefde voor Marco trouwens ook bekoeld. Kennelijk was dat ongeval nodig om weer vrij te kunnen zijn. Iets wat ze ooit eens in een of ander mindfull tijdschrift had gelezen. Zaken overkomen je niet. Ze zijn altijd een richtingaanwijzer voor de manier waarop je de toekomst moet inrichten, had de auteur in het tijdschrift betoogd.
‘Is het helemaal over met Marco?’ vroeg Paula.
‘Ja. Hij heeft nog niets van zich laten horen sinds het ongeval. Ik snap niet dat ik ooit in hem geloofde.’ Ze wierp een kussentje opzij.
‘Jij was door Yasin toch gevraagd om een data-analyse uit te voeren?’
‘Dat klopt, maar ik heb het nooit kunnen afronden. Marco maakte het uit en ik heb toen tegen Yasin gezegd dat ik nooit meer met die Marco wilde samenwerken.’
‘Wist Yasin van jouw verhouding met Marco?’
‘Nee.’
‘Wat heb je dan als argument aangevoerd om nooit meer Marco te hoeven samenwerken?’
Christa bloosde.
‘Ik heb gezegd dat hij mij seksueel intimideerde. Niet handtastelijk. Maar wel dat hij mij steeds met zijn ogen volgde en dat ik daar last van had. Niet het echte verhaal. Maar ik kon toch moeilijk toegeven dat ik tegen de kantoorregels in had gehandeld door niet direct te vertellen over mijn relatie met een klant?’
Nu had ze haar geheim toch moeten delen. Hoewel ze ervan uitging dat Paula daar wel op een goede manier mee om kon gaan.
Paula overdacht alles. Er zou misschien een dag komen dat ze toch alles met Yasin zouden moeten delen. Het feit dat Christa haar data-analyse onderzoek niet had afgerond, zinde haar niets.
‘Maar je kwam toch niet om over het werk te praten?’ Het leek wel of Christa haar gedachten kon lezen. ‘Ik dacht dat je op ziekenbezoek kwam en geïnteresseerd zou zijn in mijn wel en wee. Volgens mij is het tijd voor de Prosecco.’
Ze heeft gelijk, dacht Paula. Op een later moment zou ze nog wel eens met Yasin bespreken op welke manier ze Christa zouden kunnen inschakelen bij Marco. Dat van het uitkleden met de ogen kon ze zelf ook wel onderschrijven. Alleen was het verschil dat Christa op zijn aanbod was ingegaan en Paula er alles aan deed om niet op zijn avances in te gaan.
Lees hier aflevering 17 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 16 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 15 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 14 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 13 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 12 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 11 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 10 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 9 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 8 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 7 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 6 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 5 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 4 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 3 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 2 van Rumoer in de maatschap 2016
Lees hier aflevering 1 van Rumoer in de maatschap 2016
Geef een reactie