Johannes was goedgehumeurd, het viel Els op. Kwam dat door het gesprek dat ze onlangs met hem had gehad? Zelf voelde ze in ieder geval minder spanning. Ze had het openhartige gesprek op prijs gesteld, alhoewel ze ook wel besefte dat Johannes in een aantal gevallen niet snel van mening zou veranderen. Volgens Hans was dat ook niet nodig. ‘Je kunt mensen nooit dwingen om een andere mening te hebben. Zelfs als je, naar jouw gevoel, overtuigende argumenten aandraagt.’
‘Het is uiteindelijk aan beleidsmakers om een keuze te maken. En wat die keuze wordt is weer afhankelijk van de partij waarop wij stemmen. Als het onderwerp belangrijk genoeg is dan maken we er wetten voor en die worden dan als het goed is gehandhaafd.’
Els gaf aan dat Hans in theorie gelijk heeft, maar dat het in de praktijk heel anders uitpakte. ‘Dat is ook zo. Maar wij hebben geen kinderen en wij weten dus ook niet wat het is als een kind met onrecht te maken krijgt. Misschien waren wij dan ook wel net als Johannes opstandig geworden en riepen we iets als ‘de grenzen dicht, strenger straffen, een avondklok instellen’ we weten het gewoon niet.’
‘Die Darja is goed is bezig,’ ze waren bij het punt ICT op de maatschapsvergadering gekomen en Hein nam het woord. ‘Darja heeft vastgesteld dat bij meer dan de helft van onze medewerkers de internetbeveiliging niet op orde is. Sommige wachtwoorden waren zo eenvoudig dat Darja al na een keer proberen kon inloggen. In een aantal gevallen hadden medewerkers helemaal niet nagedacht over het aanpassen van een wachtwoord. In andere gevallen was er thuis gekozen voor een eenvoudig wachtwoord, zodat het voor de kinderen en hun vriendjes ook makkelijk was om in te loggen.’
Hoewel Els nog altijd een zekere aversie voor Darja had, moest ze erkennen dat de eerste inventarisatie de nodige kwetsbaarheden van hun eigen ICT-systeem had blootgelegd. Zo bleek ook dat veel medewerkers geen wachtwoord hadden ingesteld om toegang te krijgen tot de eigen laptop en een aantal personeelsleden deelden hun laptop van kantoor met het hele gezin. In een kort memo aan alle medewerkers heeft Hein uitgelegd dat dit niet de bedoeling is en dat mensen voor privédoeleinden een eigen laptop moeten aanschaffen.
Natuurlijk waren er weer enkele medewerkers die aan Hein uitlegden dat ze geen geld hebben voor een privélaptop. Anderen gaven aan dat zij alleen zij privézaken met de computer deden en dat het dus in hun eigen ogen geen kwaad kon als ze eens gameden of foto’s bewerkten op de laptop van de zaak. Maar Hein was onverbiddelijk. ‘Vanaf nu doen we dat niet meer.’
Hein vertelde dat hij bij school een vader had gesproken die bij de bank werkte. Die man had zelfs alleen maar toegang tot vooraf goedgekeurde internetsites en iets downloaden kon al helemaal niet. ‘Misschien moet wij daar ook eens over nadenken.’
‘Dat gaat alleen werken, als wij onze laptops ook op die manier beveiligen,’ gaf Els aan. ‘Ik ben daar niet direct een voorstander van. Stel je voor dat iemand anders gaat bepalen of ik naar een bepaalde website mag of niet. Dan kan ik straks niet eens meer de uitslagen van de voetbalwedstrijden zien.’
‘Hoe lang blijven we nog gebruik maken van ZZP’ers in de controlepraktijk?’ vroeg Johannes. Ze waren aangekomen bij het volgende agendapunt.
‘In ieder geval lossen ze op dit moment wel een belangrijk probleem op’ reageerde Hein. ‘Dat het niet ideaal is, snap ik ook maar laten we blij zijn met wat we hebben.’
‘Wanneer komt Herman terug, Els?’ Johannes rekte zich uit.
‘Nou, dat weet ik niet en de Arbo-arts die hem begeleidt ook niet. Volgens hem kan een burn-out een tijd duren. Ik begreep dat Herman wel goed meewerkt aan zijn herstel, maar in ieder geval zullen we nog zeker een kwartaal geen gebruik kunnen maken van zijn diensten.’
‘Dat is best lang,’ humde Johannes. ‘Misschien moeten we toch maar structureel op zoek gaan naar een nieuwe medewerker. Want de controle van ZorroTrust zal ook de nodige tijd en aandacht vragen en ik heb geen zin in gedoe met de AFM omdat ze vinden dat wij een opdracht hebben aangenomen die niet zou passen in onze planning.’
Els verwachtte een betoog waarin Johannes weer eens zou uitleggen wat er allemaal niet deugde aan de AFM en de beroepsorganisatie als het om toezicht ging. Maar Johannes hield zich in.
‘Ik denk dat we moeten proberen om onze eigen medewerkers aan te sporen een nieuwe collega te zoeken. Als zij positief zijn, dan kunnen ze wellicht ook iemand interesseren om de overstap naar ons kantoor te maken. Iets van collega zoekt collega.’
Hein knikte instemmend ‘Hoe wilde je dat gaan doen?’
Els legde uit dat je degene die een nieuwe collega zou vinden, na het tekenen van de arbeidsovereenkomst een bonus of iets dergelijks zou kunnen geven.
‘Het kost dus nog geld ook,’ grapte Johannes. ‘Nou, een bureau inschakelen kost meer geld’ reageerde Els.
‘Rustig, rustig,’ gebaarde Johannes. ‘Ik vind het eigenlijk wel een goed idee. Dus laten we het maar gaan doen.’
Jan Wietsma
Lees hier alle eerdere afleveringen
Aflevering 1. Maar toch kies ik nu voor mijn kind
Aflevering 2. Bepalingen NV-COS 240. Even vroeg ze zich af of ….
Aflevering 3. Eerst de jaarrekening, daarna praten we wel verder
Aflevering 4. Ambitie en generaties
Aflevering 5. Vriend…?
Aflevering 6: Burn-out
Aflevering 7. ‘Sinds kort ben je miljonair. Op papier dan…’
Aflevering 8. Virus
Aflevering 9. As good as new, maar waar vandaan?
Aflevering 10: Filewerkzaamheden
Aflevering 11. Moreel kompas
Aflevering 12. De drie A’s, overgewaardeerd?
Aflevering 13. Blauw oog
Aflevering 14. Werkdruk en verwachtingen
Aflevering 15. ZZP’er in de zaak en afspraak
Aflevering 16. Zorro Trust
Aflevering 17. Dimitri, zijn accountant en ondernemers
Aflevering 18. Functiescheiding en vertrouwen
Aflevering 19. Cocktail in Nairobi
Aflevering 20. Kies je altijd voor je baas, of trek je een grens?
Aflevering 21. Wat ben je nu eigenlijk waard als accountant?
Aflevering 22. ‘What’s your proposal?’
Aflevering 23. ‘Problems?’
Aflevering 24. Marionet van nieuwdenkers
Aflevering 25. Mezzaninefinanciering
Aflevering 26. Een nieuwe controleklant
Aflevering 27. Nut
Aflevering 28. Dress code en discriminatie
Aflevering 29. Van marktkoopman in spe, tot registeraccountant
Aflevering (30). Coöperant
Aflevering (31). Weten wie er toezicht houdt
Aflevering (32). ‘…ZZP’ers die wel succesvol zijn?’
Geef een reactie